Die auto’s, dieren, bootjes en vliegtuigen, die in beweging komen als je er geld in gooit. Ik vind daar wat van.
Tussen de hoofdingang van ‘ons’ winkelcentrum en mijn vaste supermarkt staan er drie. DRIE! En elke keer is het onderhandelen.
Tegen de tijd dat ik aan het roepen ga:
“Dex, we gaan vandaag niet in die au…” is mijn kind er al lang en breed vandoor gespurt. Hij zit al grijzend op het stoeltje als ik aan kom gesjouwd.
Verleidelijke voertuigen
Ik probeer eigenlijk altijd zo snel mogelijk aan die dingen voorbij te komen.
“Schatje, vooruit, we hebben een beetje haast: we moeten zo je broers ophalen.”
“Oké moppie, je mag er héél even inzitten, maar mama gooit er geen muntje in.”
En bij deze doe ik nog net geen rondedansje: “Sorry lieverd, het zal niet gaan, kijk: er zit al een ander kindje in.”
Het zijn Verleidelijke Voertuigen voor Dex. Hij wordt er als een magneet naartoe gezogen en bij de auto, de motorfiets én de brandweerwagen is het strijd. Want hij wil het liefst in alledrie. Het liefst heel lang. En het liefst the whole shebang: met geld erin, zodat het ding gaat herrie maken en bewegen. Wat hij heel regelmatig ziet gebeuren bij kindjes die met hun opa en oma in het winkelcentrum zijn. Want opa’s en oma’s vinden alles goed.
“Mama, mag ik een centje?” probeert hij af en toe. Maar meestal ben ik onvermurwbaar.
Als we ook nog aan de andere kant van het winkelcentrum moeten zijn, moet ik zes van die mechanische ellendelingen voorbij zien te komen. En dan heb ik die automaten met plastic eieren met troep en snoep erin nog niet eens meegeteld.
Mijn pakketje afleidingsmanoeuvres is inmiddels indrukwekkend. Zo wijs ik Dex altijd uitvoerig op de decoratie die bovenin het winkelcentrum hangt. En we bekijken in het voorbijgaan uitgebreid de etalages van de winkels aan de andere kant van het pad. Want wie geen strijd wil moet slim zijn.
Inconsequent
Het is ook wel een beetje mijn eigen schuld: ik ben er niet zo consequent in. Misschien was er niets aan de hand geweest als ik die ellendedingen al vanaf het begin structureel voorbij was geparadeerd.
Maar soms hebben we tijd zat en mag hij van mij gerust even in zo’n autootje zitten. Omdat ik hou van de glunder die dat teweeg brengt.
En heel soms, als mijn lief lang in een winkel ronddwaalt en ik met Dex sta te wachten graaf ik wel eens 50 cent op vanuit de krochten van mijn tas. Zo fout: daarmee word ik immers zelf de moeder bij wier gratie die akelige dingen in het winkelcentrum blijven staan. Geldklopperij over de rug van gestreste moeders en verwennende oma’s, dat vind ik het.
Ze zouden degene die deze manier van geld verdienen bedacht heeft op dagelijkse basis met een peuter moeten laten boodschappen doen!
Gelukkig kijken mijn oudste twee al helemaal niet meer naar dit soort dingen om, dus het is alleen maar een kwestie van tijd voor mijn peuter ook alleen nog oog heeft voor de speelgoedwinkel en de etalage van de bakker.
Houdt jouw kind ook zo van dit soort winkelcentrumattracties? Hoe ga jij ermee om?
In het winkelcentrum heeft hij ze nog niet ontdekt, maar dat gaat makkelijker als je 1 kindje hebt dan met meerdere, denk ik. In de binnenspeeltuin wil hij wel altijd in de bus, maar hij is zich er nog niet bewust van dat je met geld dat ding aan het bewegen kan krijgen. Ik doe er wel eens geld in, maar hij vraagt er (nog) niet zelf om…
Daantje onlangs geplaatst…Spierpijn….
Oh wij zitten er nog heel lang aan vast maar heb er geloof ik nog nooit een muntje ingegooid, daar vragen ze gelukkig ook niet om. Maar eenmaal ze zitten, krijg ze er maar weer eens uit…
Maai onlangs geplaatst…Jongensmoeder
A. Krijgt eens per week 50ct en dan mag ze kiezen waar ze die voor gebruikt. Hier in het dorp Staat er maar eentje en in de stad staan er een paar. ZE mag er altijd eentje uitrusten waar ZE even op mag zitten. Als ze haar centje nog heeft kan ze die gebruiken.
kimske onlangs geplaatst…De week van Kimske: 13 tm 19 april
Hier tot vier jaar alleen sporadisch in de stad. Daar kon ik consequent voorbij lopen. Nu eentje bij de jumbo. Mogen ze even in als ik afreken en voordat ik de winkel in ga (maar dan moet je hard vooruit rennen 😉 ). Vorig jaar hadden we abonement op julianatoren daar staan wel 20 van die dingen met een knopje ipv een centje!
Mijn dochter (nu bijna 6) mocht (en mag) ALTIJD in zo’n autootje/vliegtuigje/bootje/busje zitten, mét muntje als ze wil. Sterker nog, als wij in de stad waren, liepen we vaak speciaal even naar Etos voor het wagentje dat daar voor de deur stond, en we waren alletwee teleurgesteld toen dat op een dag weg bleek te zijn. Waarom mag jouw peuter niet altijd in zo’n attractie? Is dat echt vanwege die 50 cent? Je schrijft dat je haast hebt, maar waarom moet een peuter zich altijd naar jouw schema voegen? Misschien kun je bewust wat eerder naar het winkelcentrum zodat hij 10 minuten in de wagentjes kan spelen. Ik lees je blogs altijd met veel plezier maar deze keer werd ik er een beetje verdrietig van 🙁
Mijn driejarige weet het bestaan ervan niet. Ik loop echt om. (Wat een vreselijke moeder ben ik.) Zeker als een kind erin zit wat een muntje kreeg en hele winkelcentrum die kant op kijkt. Dan ben ik al lang gevlucht. Dus voorlopig is het nog rustig. Maar ik vrees dat zeer gauw mijn rustige shopdagen geteld zijn.
En ik heb nog geen plan voor daarna. Want met een 3- en 1-jarige winkelen is al een kunst. Zelfs zonder die dingen.
Bij de halloJumbo staat zo’n auto. Neefje of nichtje probeert het altijd weer, mag er geld in. Maar ik ben onverbiddelijk. Nee. Druk maar op het knopje komt er een muntje uitrollen dan mag je die gebruiken MAAAAARRRR *spannende stem opzetten* je kan hem dan ook in je spaarpot stoppen, zodat je uiteindelijk iets groots kan kopen.
En daar is het toch vaak dan wel mee klaar. Alleen begint de oudste nu over die kauwgomballen en andere kado eieren. Maar ook daar, draai maar aan de knoppen komt er iets uit dan heb je geluk. Komt er niks uit ja das dan jammer.
Riz onlangs geplaatst…Dingen die ik niet begrijp van Instagram