De laatste tijd krijg ik steeds vaker berichtjes van mensen die door mij geïnspireerd zijn geraakt om te beginnen met hardlopen of om het weer opnieuw op te pakken.
Zo bijzonder vind ik dat; dat mijn enthousiasme jullie door het scherm weet te raken!
Bij mij ging het net zo en dat wil ik ook graag eens met jullie delen.
Zelf heb ik namelijk nog wekelijks profijt van een wijze les die ik ooit las bij een andere blogger. Ze heeft daar zelf waarschijnlijk niet eens weet van, maar haar mantra komt zó vaak terug in mijn hardlooptrainingen, dat het een blogpost verdient.
Mijn inspiratie
Kort na de geboorte van mijn kinderen lees ik lees nog vrij veel blogs en één daarvan is dat van Francine. Ze maakt mooie foto’s en schrijft over haar gezin, over suikervrij eten en gezond leven én… over hardlopen.
Francine was namelijk veel te zwaar, wist de knop om te zetten qua voeding en kocht een paar loopschoenen. Ze viel 65 kilo af en ik volgde haar in de blogreeks op weg naar haar eerste marathon. Die ze op een bewonderenswaardige manier uitliep. En toen wist ik het zeker: dat wil ik ooit ook.
Ik liep al wel eens hard, bij vlagen, maar meer dan een kilometer of 5 zat er echt niet in. En ik was nog veel te zwaar. Maar langer kunnen lopen, wat heerlijk moet dat zijn! Een marathon? Wauw! Als Francine dat kan, dan gaat het mij misschien ook wel lukken. Ooit. Als ik net zo veel doorzettingsvermogen en discipline heb als zij.
En guess what: het is 2018. Ik viel 35 kilo af door te gaan hardlopen. Ik blog erover. En ik ga dit jaar een marathon lopen.
High five Francine, high five!
Mantra
En vooral ook bedankt voor je mantra, dat me soms nog steeds helpt! Of eigenlijk is het meer een checklist.
Het zit zo: in elke training zijn er momenten dat het ongemakkelijk wordt.
In het begin is dat als je twee minuten aaneengesloten moet rennen en op anderhalve minuut denkt dat je het gaat besterven. Voor je gevoel kan je écht niet meer. Je wil wandelen. Nu! Want het is niet meer fijn, je bent buiten adem en je denkt dat je het niet kan.
Voor mij is dat moment als ik op hoog tempo moet lopen, soms langere stukken, als ik mijn hart voel bonzen en ik 20 seconden voor het einde van de interval denk: ik kan nu vast gas teugnemen, want het is bijna een pauze. Terwijl ik die interval gewoon netjes moet uitlopen, hoog tempo tot de laatste tel.
Francine schreef ooit – en dit is in mijn woorden, omdat ik het niet kan terugvinden, maar de strekking was zoiets als dit –
als het echt oncomfortabel wordt, stel ik me in mijn hoofd de volgende vragen.
Ben ik buiten adem?
– Ja, een beetje, maar dat geeft niet.Is het ongemakkelijk?
– Ja, maar dat hoort erbij.Sta ik op het punt van flauwvallen?
– Nee.Ga ik dood?
– Nee.Oké, dan kan je dus doorlopen!
En dat deed ze dan. Doorlopen. Training na training. Tot aan een marathon. En het bleef niet bij één.
Dat ik dat toen las, heeft me zo vaak geholpen!
Ik doorloop inmiddels niet meer dat hele lijstje, het is gaandeweg geëvolueerd tot iets als:
Het is oncomfortabel, maar dat hoort erbij. Dat is training en daar word je beter van. Het is even niet relaxed Kim, maar je gaat hier niet dood van. Doorzetten!
En ik loop door.
Soms zeg ik trouwens ook wel tegen mezelf:
Niet miepen, loop door met je luie kadaver, anders krijg je weer een dikke reet.
Maar dat is een mantra dat ik jou dan weer níet zou willen aanraden, wegens De Schaal van Zelfliefde.
Dat hele selfcoaching, peptalk tussen je oren, jezelf een mental boost geven tijdens je training of tijdens een wedstrijd is een bekend gegeven in de sport. Het werkt. Topsporters doen het ook.
Maarja, wist de Webkim uit 2013 veel…
Ik nam het mee bij Francine en ik ben haar daar nog altijd dankbaar voor.
Ik zou haar eigenlijk bloemen moeten sturen, maar ik hoop dat ze ook al blij is met een grote DANKJEWEL in deze blogpost én met het gegeven dat het nu ook weer andere hardlopers kan gaan helpen.
Misschien jou wel! Zeg tegen jezelf dat je het wél kan. Dat je niet dood gaat. En dat je het best vol kan houden tot de volgende lantaarnpaal. En als je daar bent zeg je dat de daaropvolgende ook wel lukt zonder dood neer te vallen.
Je komt er wel. Als ik het kan, kan jij het ook!
Hé, zo’n mantra komt me bekend voor. 🙂 (iets andere woorden) Leuk om zo vaak van je te lezen, en vooral dat je er zoveel plezier in hebt, gogogo!
Jij bent nu voor ons een voorbeeld. Ik hoop ook zover te komen.
Zeker nog 15 kilo af te vallen
Nu loop ik al 5 km.
Eind vh jaar wil ik 10 km lopen
Ik heb ook 3 zoons en n man alleen niet sportminded. Ze vinden t wel to wat ik doe!
Ik doe dit voor MEZELF!!
Iblijf doorgaan webkim ik volg je en wil dit ook!! Leuk!
Jij bent heel goed bezig Annette, super!