In het weekend kijk ik vaak met wat jaloezie naar de foto’s op Instagram en Facebook. Ik zie het ene na het andere leuke uitstapje voorbij komen. Het ene gezin zit in de bioscoop, het andere is naar het strand gereden om uit te waaien. Er zijn mensen in de dierentuin, bekenden in NEMO, in de Efteling, in een subtropisch zwemparadijs, ik zie gezinsfoto’s vanuit een pannenkoeken-, wok-, of pizzarestaurant. En iedereen lijkt wel een abonnement te hebben voor een attractiepark, dierenpark of ballenbak.
Van veel van mijn off- en online bekenden zie ik zulke uitjes posts met grote regelmaat. Op een voor hen doodgewone zaterdag of zondag. Terwijl mijn wederhelft aan het werk is en ik met de kinderen in en rond het huis ben. Lekker saai. Of eigenlijk meer: “Saaaaai!” als je mijn kroost moet geloven.
Een overvloed aan uitjes
Die vele uitstapjes zijn volgens mij echt iets van nu. Hoewel ik soms wat lichtgroen kleur als ik anderen weer een familiefoto zie plaatsen vanaf een leuke locatie zet ik nu en dan wel vraagtekens bij de overvloed.
Ik ben een mid-dertiger, veel van jullie denk ik ook. Ga bij jezelf eens na: namen jullie ouders je elk weekend ergens mee naartoe? De mijne niet. We gingen er in de schoolvakanties nu en dan op uit, maar ook echt niet elke dag. Zelfs niet iedere vakantie.
Heb ik het gevoel dat ik iets gemist heb aan die pretparkloze, dierentuinloze, binnenspeeltuinloze weekenden? Of aan die stijf volgeprogrammeerde vakanties?
Nee.
Mijn vriendjes en vriendinnetjes waren ook niet voortdurend de hort op, dus er waren geen scheve ogen.
Luieren en lanterfanten
Wat ik in de weekenden en vakanties deed? En wat mijn kinderen in die van hen ook doen?
Luieren en lanterfanten. Zich vervelen. Ondersteboven op de bank hangen, met de benen over de leuning. Mij vervelen. Rondhangen. En ontdekken.
Want na vijf of zes televisieseries komen zelfs mijn knullen lamlendig van de bank gegleden. Om dan tóch die ene puzzel eens te gaan proberen die ze al honderd jaar links laten liggen. Om de loombandjeselastiekjeskoffer weer eens te openen. Om vrijwillig te gaan buitenspelen (kan iemand de krant bellen?). Of om iets te knutselen van niets.
Verveling kriebelt hun creativiteit wakker.
Waarom zo vaak op stap?
Begrijp me niet verkeerd: ik oordeel niet. Ik zou heel graag heel vaak op sjouw gaan met mijn mannetjes, maar het is bij ons logistiek vaak geen optie, met één auto en een in het weekend werkende man. Daarnaast vind ik het zelf ook snel te dol om ergens entree voor vijf te betalen. Dat bewaar ik liever voor speciale dagen, in plaats van ‘gewone weekenden’. Daarom zie ik bij ons thuis de tegenhanger: het lanterfanten.
Ik vind het prima: mijn jongens moeten al zoveel. School. Zwemles. Sport. En daar zou ik graag op termijn ook nog muzieklessen aan toevoegen, als ze dat willen. Dat is een hele volle agenda voor mensen onder de anderhalve meter. Dus die vrije, lome weekenden, die kunnen ze best gebruiken.
Maar waar komt die onrust bij ouders toch vandaan? Dat voortdurende weg willen?
Komt het door toenemende welvaart, waardoor ouders gewoon doen wat kán, omdat het leuk is?
Zijn volwasssen het door hun eigen volle agenda’s en alle schooldagen, clubjes en toestanden van hun kinderen ontwend om te niksen? Is dat tegenwoordig not done?
Heeft het iets te maken met social media, waardoor ouders het idee krijgen dat ze hun kinderen tekort doen, als ze niet op stap gaan, terwijl bekenden dat wel doen?
Komt het misschien doordat kinderen zichzelf tegenwoordig minder goed kunnen vermaken?
Is er een samenhang met het grote aantal echtscheidingen, waarbij de ene partner de kinderen minstens zoveel leuks wil bieden als de andere?
Zou het een combinatie zijn, van alle bovenstaande dingen en misschien nog meer, die ik over het hoofd zie?
Ik lees heel graag hoe jullie aankijken tegen wat ik wel eens uitstapjes extravagantie noem. Hoe vaak ben jij met je kind(eren) de hort op?
Wij zijn ook niet van de uitstapjes, nu zijn mijn kindjes 4,5 en 2,5 jaar, dus ook nog best wel klein. Zelfs nog niet eens activiteiten naast school. Alleen school is al meer dan genoeg voor mijn meisje. Wat we wel doen? Ze mag zo om de week een nachtje logeren bij oma, vaak op de vrijdag. Ik doe op zondagmiddag vaak de boodschappen met een of de beide kindjes, dat is hier al een uitje. Met mooi weer in de lente/zomer/herfst gaan wel nog wel eens naar een cafe-restaurant in het bos, waar ze in een fijne speeltuin lekker kunnen spelen of we zijn een middagje bij oma, waar een groot speelveld voor het huis is. In de schoolvakanties probeer ik wel altijd een paar dagen op vakantie te zijn met ze, dat vinden ze dan wel het einde. Gewoon naar een simpel Roompot park, met Koos Konijn entertainment, zij plezier en ik ook. Hun oma gaat dan vaak mee en hun papa doet klusjes in huis. 🙂 Ik vind het heerlijk zoveel rust, tijd om hele middagen te bouwen met Duplo of te knutselen aan tafel, daar hebben ze volgens mij veel meer aan dan naar de zoveelste dierentuin of pretpark te gaan.
Goh, ieder het zijne, toch? Wij zijn in het weekend ook graag en vaak weg. Omdat we allebei de hele week werken, en erg genieten van een dagje uit. Omdat onze dochter thuis nogal high maintenance is (geen broertjes of zusjes om mee te spelen, dus meestal zijn wij de uitverkorenen…) maar elders een engeltje dat geniet van de ontdekking. Omdat het kan. Omdat mijn ouders me vroeger eigenlijk ook elk weekend naar het bos meenamen om daar te gaan rennen, en ik dat ook leuk vind voor mijn dochter….
Zo veel redenen.
Wij zijn ook erg uithuizig. Wij wonen klein (in de Vinex) en hebben actieve kids. Veel familie woont groter, op de boerderij. Daar zitten wij in het weekend vaak met de kinderen. Voor iedereen fijn. In verband met de beestenstapel op de boerderijen is het makkelijker voor ons om de familie te bezoeken dan andersom.
Daarnaast hebben wij een aantal jaren een dierentuinkaart gehad voor een dierentuin in de buurt. Op dit moment hebben wij een kaart voor het zwembad. Mini gaat peuterzwemmen, mamma werkt 1x in de week in het zwembad aan haar conditie en maxi kan zijn zwemvaardigheid op peil houden. Na lekker gezwommen te hebben zijn de kids vaak weer rustiger en is het tijd voor thuisvermaak.
En doordat wij veel werken doen wij ook de boodschappen wel eens in het weekend, maken wij dan vaak een uitstapje van. Bezoekje aan de bieb, koffie in het leescafé etc.
Ik zou het best fijn vinden om groter te wonen, zodat de kids in eigen huis en tuin de energie kwijt kunnen raken en uitwaaien. Dat zit er voorlopig nog niet in. Maar op deze manier vermaken wij ons best. Op het platteland zou ik mijn geliefde bibliotheek (het dorp van mijn zusje heeft alleen een bibliobus) en zwembad ook wel weer missen……
Ik vind nog een verschil zitten tussen uitstapjes die elke keer geld moeten kosten, of samen bijv. een boswandeling maken. Als je geld uitgeeft wordt je meestal vermaakt. In de binnenspeeltuin of pretpark heb je geen kind aan je kind, en kun je zelf een tijdschriftje lezen. Thuis blijven vraagt wat meer van je. Zeker als je net als ons maar 1 kind heb. En toch denk ik dat het zo belangrijk is dat je als gezin ook af en toe de rust op moet zoeken. Je vervelen, lanterfanten of in huis de gezelligheid opzoeken. In deze tijd van veel prikkels, veel moeten is “rust”tijd vaak ver te zoeken. Dat sluit ook wel aan op je berichtje om minder met je smartphone te doen. Ik ben ook wel om hoor. Keek te vaak naar dat ding en luisterde met een half oor naar de rest van het gezin. Gewoon tijd die niet ingevuld wordt door allerlei prikkels is spaarzaam. Maar wel heel erg nodig om je hersens even rust te gunnen.
En natuurlijk kijk ik ook op IG naar allerlei leuke aktiviteiten en meet ik mezelf daar wel eens aan. Maar dan bedenk ik ook dat als we een uitstapje maken, het ook heel speciaal is. Zo gingen we in de Kerstvakantie naar Freek Vonk live. Ons manneke was zo enorm dankbaar, en dat maakt het dan ook wel heel leuk. Het is voor hem niet vanzelfsprekend.
Overigens maken vrienden van ons heel veel geldkostende uitstapjes. We worden niet vaak meer mee gevraagd. Hoe zou dat toch komen 🙂
wilma onlangs geplaatst…Freek Vonk Live
Hahaha! ‘Ik oordeel niet’, maar dan die blogtitel!
Ehm, ja, daar heb je een punt! Ik vind het geen probleem dat anderen zo ‘uithuizig’ zijn, maar ik vraag me in deze blog dus af waaróm het vaak zo veel is. Bij ons gaat het (zij het deels noodgedwongen) heel anders en daar ben ik eigenlijk heel tevreden mee.
Daarbuiten haakt m’n blogtitel niet altijd volledig aan bij het stukje: de titel moet ook een beetje een teaser zijn. 😛
Ik wil graag even Lilith bijvallen. Wij zijn ook zelden thuis te vinden in het weekend.
Als wij met vier thuisblijven botst het. Hoe graag ik het ook zou willen, pyjama- en lummeldagen zitten er bij ons niet echt in. Ik heb een kroost die moet rennen, wapperen en waaien. Hé, ik moet na een hele week braaf op mijn stoeltje tussen vier kantoormuren ook kunnen rennen, wapperen en waaien. Hoe gezellig een middag hangen en spelen in mijn hoofd ook lijkt, binnen de kortste keren vliegt het speelgoed hier door de kamer en ben ik de hele dag bezig nummer 1 en 2 uit elkaars haren aan het houden. Daar knap je ook niet van op.
We wonen op een klein autoritje van het strand en zodoende kan je ons daar heel regelmatig vinden om uit te waaien. Of we gooien iedereen de fiets op voor een rondje met stop aan het speelplein of een wandeling door het bos. Ik zie dit niet als extravagant, maar als broodnodige zuurstof. In de eerste plaats al voor mezelf. Ik zie mijn kroost al zo weinig tijdens de week. Ik weiger om het hele weekend als scheidsrechter te moeten fungeren. Buiten functioneren we beter, dus uitstapjes!
Ik hoor van juffen en meesters dat kinderen moe terugkomen van het weekend of een vakantie, dat kinderen letterlijk in slaap vallen onder de les!
Het valt mij ook op dat er vaak uitstapjes gemaakt moeten worden ( en dan bedoel ik niet eenwandeling, of eensupermarktbezoek.) Het leven van kinderen is al druk genoeg, met school. Maar het valt me ook op dat kinderen op allerlei clubjes en sporten zitten. Ik ken wel kinderen die 4 dagen een sport en/ of club hebben. Pfffffff dit trek ik zelf niet eens. Ik ben doodmoe na een uitstapje, thuis heerlijk rommelen genieten we van! En dan met een stapel pannenkoeken picknicken!
We doen zeker niet elk weekend een uitstapje. Maar met een bijna peuter is een tripje naar de supermarkt al een ‘uitje’. Of even een half uurtje naar de speeltuin aan de overkant van de straat. Mijn dochter wordt erg blij van zulke activiteiten. Ook die prikkelen en stimuleren haar creativiteit.
In de weekends bezoeken we regelmatig familie, omdat ze die doordeweeks ’s avonds niet ziet. Of we waaien uit in het bos of strand. Wandelen naar de kinderboerderij. Op die manier naar buiten gaan werkt voor ons ook verfrissend. Ik word zelf niet blij van een hele dag binnen hangen. Word ik lusteloos en lamlendig van.
Wel kunnen we in het weekend prima luieren. We blijven lekker lang in bed. Lezen boekjes, stoeien. Daarna lang douchen. Rommelen in huis. Uitgebreid ontbijten.
The wild life 😉 Balans op deze manier is voor ons fijn.
Ik denk dat iedereen voor zich bepaalt wat ze fijn vinden. 🙂
Eigenlijk ben ik het helemaal met jou eens en vind ik het niet nodig om in de weekenden allerlei uitstapjes te maken, zeker niet nu Maite naar school gaat en op zwemles zit. Wij doen onze uitstapjes vooral in de vakantie (behalve dus in de afgelopen vakantie, zie mijn laatste blogpost ;-)) en heel af en toe in het weekend als we er eens zin in hebben. We hebben wel een abonnement op Plopsa indoor, omdat we hier meerdere keren per jaar heen gaan en we zijn absoluut wel fan van dit soort uitjes. Maar we gaan dus niet zo vaak. Voor de uitstapjes heb ik Peter nodig, aangezien ik rij angst heb, en de dagen in de vakanties waarop we er op uit gaan zijn daardoor beperkt. Daar voel ik me soms schuldig over. Dat lees ik nu ook terug in de laatste alinea van mijn blogpost. Ik denk inderdaad door al die foto’s van andere mensen op social media. Onterecht eigenlijk, nu ik er zo over nadenk..
Corine onlangs geplaatst…December dagboek deel 2 – een feestje en Daantje Das
Wel veel veroordeling bij de thuisblijvers over mensen die liever niet thuisblijven. Moet dat erbij? Sommige mensen zijn graag thuis, anderen niet. Daar hoeven toch geen aannames over “zeker vluchtgedrag voor huishoudens die niet op orde liggen” bij?
Elk het zijne.
lilith onlangs geplaatst…lilith begint zoals ze verder wil gaan
Ik herinner me een vakantie toen de kinderen nog klein was, dat ik elke dag ‘leuke dingen’ met ze ging doen. Toen hoorde ik achterin de auto: ‘Blijven we dan morgen thuis mama?’
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Overbodige dingen en/of teveel
Mijn broers en ik gingen als kind wel heel vaak met mijn ouders op uitstap, maar die kostten heel vaak geen geld. Gaan wandelen is het bos is ook heel leuk, zowel voor groot als klein, en kost je helemaal niks 🙂
Lotte onlangs geplaatst…Over 2015
Ik ben het helemaal met je eens. ik verbaas me ook vaak over de vele uitstapjes die mensen maken. Sommige mensen die ik ken zijn elk weekend weg. Wij gaan alleen in een vakantie ergens naartoe, de weekenden zijn vooral voor “uitrusten” en de verjaardagen etc. Daarbij zie ik ook vaak dat bij sommige mensen die altijd maar de hort op zijn hun eigen huis een zooi is. Denk dan maar dat het vluchtgedrag is.
Ik ben dol op lazy sundays met een pyjama en een filmpje. onze kinderen trouwens ook.
simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…Ik word maar niet zwanger….het leed dat zwanger proberen te worden heet.
Wij doen sporadisch uitstapjes tijdens de vakanties, maar zijn meestal gewoon thuis in het weekend (al moet een mens ieder weekend wel ergens naartoe). Ik heb zelf nood aan luierdagen (ademruimte na een hectische week) en we merken bij Zoon dat hij daar zelf ook van geniet. Thuis is er namelijk ook heel leuk speelgoed, maar na een dagje school blijft zo weinig tijd om nog echt te spelen (of Zoon is te moe en hangt een beetje in de zetel).
lentebloem onlangs geplaatst…Let your monkey do it…
Ik denk wel dat het beeld een beetje vertekend op social media. Want foto’s van thuis niksen plaatsen de meeste mensen niet. Dus kan het een vertekend beeld geven.
Maar buiten dat, ik merk in mijn omgeving dat mensen die veel werken, veel meer gericht zijn op ‘quality time’ met het gezin. Omdat ze ze al niet zo veel zien en de tijd samen extra leuk willen maken? Bovendien, als er goed verdiend wordt, waarom zou je het dan niet laten rollen? Er kan heel veel en er moet ook veel. En de tendens is tegenwoordig ook een beetje dat kinderen je levensstijl die je had vóór dat ze er waren die levensstijl niet in de weg hoeven te staan.
Wij maken ook meer uitstapjes dan mijn ouders vroeger met ons deden. Zo hebben wij bijvoorbeeld een abonnement voor de dierentuin maar die dierentuin zit op 5 minuten lopen van ons vorige huis en op 15 minuten fietsen van ons huidige. Ging ik daar vroeger met mijn ouders heen was dat een wereldreis vanaf het dorpje waar wij woonden. Dat is nu eenmaal het voordeel van in de stad wonen. We doen sneller iets omdat het dichtbij is. Vroeger in ons dorp was er weinig te beleven en wandelden we elk weekend naar het hertenkamp (saaaai!).
Mijn kinderen zijn elke dag gewoon thuis (na school of peuterspeelzaal). Ze vinden het heerlijk om zich op hun speelgoed te storten als ze thuis komen of te hangen op de bank als ze moe zijn. Ook zaterdag is top, zo lang mogelijk lekker in pyjama spelen. Ze hebben die rust ook nodig. Vooral de oudste. Ik was vroeger precies zo.
Eens! Ik vraag het me ook regelmatig af. Ik ben zelf ontzettend goed in niksen (zolang mijn er een e-book binnen handbereik is). Mijn man daarentegen kan dat erg slecht. Dus gaat hij regelmatig het bos in met de dames. Maar ik vind absoluut dat niksen erbij hoort, daar zijn vakanties voor! Een keer een uitstapje is prima, maar meer dan één in zo’n kerstvakantie vind ik veel. Voor grote uitstapjes dan, een wandeling of ochtendje bibliotheek is anders. Al zou ik dat ook niet elke dag willen.
Op social media zie ik inderdaad ook wel gezinnen die erg regelmatig een weekendjes en weekjes weg gaan, er meerdere keren per maand op uit gaan naar verschillende parken en evenementen. Of het ‘extravagantie’ is weet ik niet… maar ik denk soms ook, het kan best wat minder. Met name als er in het weekend al van alles ondernomen wordt en door de weeks ook nog, dan vraag ik me wel eens af… waar halen ze de zin en tijd vandaan.
Zelf hebben we een abonnement voor Ouwehand, die krijgen we al zeven jaar voor onze verjaardagen van mijn ouders en zusje! Dat is bijna om de hoek bij ons, we gaan er zo’n 10/12 keer per jaar heen al met al. Met dit abonnement krijg je ook kortingsbonnen en gratis toegang tot andere parken, hier maken we als het kan ook gebruik van!
Dit jaar een museumkaart gekocht, dat is echt wel een luxe! Die we nu voor een jaartje hebben, nooit eerder gedaan maar met de wensen die we hebben (openluchtmuseum bezoeken en kastelen) en een dochter die slechts anderhalf uur per keer actief bezig kan zijn is het goedkoper als elke keer een kaartje kopen.
Daarin tegen gaan wij (normaal gesproken) zelden op vakantie, als we al gaan gaat het om een korte vakantie in Nederland.
Denk overigens dat het één en het ander ook erg afhankelijk is van de situatie zoals die thuis is, wat je schrijft als één van de ouders in het weekend werkt en er geen auto is wordt het al lastiger. Andere mensen wonen klein en zoeken op deze manier de ‘luxe’ van vrijheid en door er veel op uit te gaan. Maar denk ook dat er mensen zijn die niet voor elkaar onder willen doen.
Nathalie onlangs geplaatst…Mobiel parkeren
Uitjes bewaar ik hier meestal voor de vakantie. Het schooljaar is al zo druk dat ik opgelucht ben om toch een dag rustig thuis wat te kunnen rommelen. Het scheelt dat wij een tuin hebben. Zo kunnen de kinderen (4 stuks) ook thuis gelucht worden.
Ik maak zeker 1 of 2 keer per week een uitstapje met met mijn dochter van bijna 2, bijvoorbeeld een ochtend naar de bibliotheek in onze eigen stad, naar de mooie bibliotheek in Amsterdam (een uurtje met de trein), naar de kinderboekwinkel in een andere plaats, uit eten, naar de kinderboerderij enz. We gaan soms met z;n 3-en, maar vaak met z’n 2-en op dagen dat mijn man werkt. Ik wil dat mijn dochter elke week zeker een aantal dagen gewoon thuis is, maar merk dat uitstapjes erg goed zijn voor mijn psychische gesteldheid en dat mijn dochter het ook leuk vindt. Bij ons zijn de uitstapjes er trouwens in gekomen door het dragen; het eerste half jaar ging ik elke dag zeker een uur wandelen met mijn dochter op mijn buik om zo een postnatale depressie te voorkomen :-). Langzaamaan gingen we steeds meer naar plekken toe.
Oh, maar mijn dochter is wel een stuk jonger en gaat verder niet naar school, crèche, sport, muziekles of wat dan ook.
Ik heb nog maar één kleintje rondlopen (en ze loopt nog maar pas, het is dus nog echt een kleintje) en ik vind het vooral zelf ook leuker om erop eventjes uit te gaan sinds zij er is. Anders zitten we de hele dag “binnen”: nu gaan we vaak wat wandelen, een uitstapje naar de (over)grootouders, een bezoekje aan vrienden, met de fiets naar de winkel, … Het gaat bij ons dus wel om korte uitstapjes: van een half uur tot enkele uurtjes, geen hele dagen of zo (want daar heeft ze nu ook nog niets aan).
Bovendien ben je dan zelf ook weg van het huishouden/administratie/schoolwerk/… dus is er onverdeelde aandacht voor de kleine.
Ik zou het niet te negatief zien! Ze moeten zich zeker en vast kunnen vervelen, akkoord, maar het is nu niet dat dat het “toppunt” is hé! Bovendien posten de mensen op sociale media wel de fotootjes van hun uitstapjes maar niet van het “wij-vervelen-ons-moment”. Zelfs niet van het “wij-knutselen-samen-aan-tafel” of “we-spelen-buiten-op-de-koer”. Het is dus maar wat je ziet hé …
Wij gaan heel vaak in het weekend naar een museum. Soms dichtbij, maar ook wel eens verder weg en super gaaf. We hebben ook wel eens saaie weekenden waarin de kinderen hangen en zeuren. Waarom we vaak toch in de auto stappen voor een museum? Mijn man werkt 5dgn per week en gaat met auto naar zijn werk. Ik ben thuisblijfmoeder zonder auto met fiets in vinexwoonwijk. Mijn horizon door de week is schoolplein- huis(houden- en albert heijn in de wijk. Juist tijdens het weekend wil ik dan mijn horizon verbreden en uit die vinexwijk. Weg van dat huis met vier muren en bergen was en rommel van speelgoed. Mama heeft dus wellicht dus het meeste behoefte aan de uitstapjes.
Guilty as charged. Ik werk al heel de week thuis en in het weekend moet ik mezelf soms echt pushen om thuis te blijven. Dan moet ik weg, mensen zien of dingen doen. En dan sleur ik Dexter dus mee.
Afgelopen vakantie heb ik omwille van verminderde mobiliteit door de zwangerschap wat vaker thuis gezeten, wat op zich wel fijn was, maar het komt bij mij echt niet natuurlijk. 🙂
Misschien als ik twee kinderen heb die elkaar wat kunnen entertainen, zodat ik thuis niet constant voor het entertainment moet zorgen. Ik weet het je te zeggen. 😉
lilith onlangs geplaatst…lilith begint zoals ze verder wil gaan
Ik geniet van uitstapjes, maar vooral omdat we het maar héél soms doen.
Ik geniet namelijk ook heel erg van dagjes thuis, waarbij de kinderen zich suf spelen met kinderen uit de buurt. Uren vermaken ze elkaar, een heel enkele keer, na een slechte nacht bv, zijn ze jengelig en hangerig en lukt het spelen niet.
Overigens had ik vroeger met m’n ouders wel een abonnement op de dierentuin en dat vond ik super!
Veel andere uitjes hadden we geloof ik niet.
Ik denk dat het vooral met karakter te maken heeft? Ik geniet gewoon ontzettend van uitstapjes met het gezin. Omdat ik dan geen andere optie heb dan écht bij hen te zijn, in het moment. Als we thuis zijn, dan ben ik toch vooral bezig met huishouden, brandjes blussen, en (oh-help) de PC.
Daarom vragen wij als kerstcadeau va de grootouders ook een abo op een dierentuin of zo, dan kunnen we er een paar keer per jaar tussenuit en kost het ons toch niks (want als gezin van 6 is een bezoek aan de efteling een serieuze hap uit het budget!).
Ik vraag me soms ook af waar al die mensen de tijd en energie vandaan halen om ieder weekend allerlei uitstapjes met hun kinderen te maken. En ik vraag me soms ook af of die gezinnen het misschien met elkaar niet gezellig hebben thuis en daarom maar ‘vluchten’ in allerhande uitstapjes. Wij zijn dus echt niet elk weekend of elke dag in de vakantie op stap … Lekker thuis is ook fijn!
Al het bovenstaande denk ik, plus (en dit is heel gechargeerd): het is lekker makkelijk. Je hebt een doel, er is een plan de campagne en je kan je laten entertainen. Want niet alleen kinderen kunnen zich slechter zelf vermaken, onze generatie heeft er ook last van.
En met kinderen is ook best vermoeiend.
Gelukkig houden mijn kinderen van buiten (spelen) en zitten er tonnen vriendinnetjes in de buurt, dus haal ik af en toe opgelucht adem: een middag kindvrij! ?
Ik werk regelmatig in het weekend dus voel helemaal niet de drang om elk weekend er op uit trekken…gewoon heerlijk thuis zijn is fijn! En zo blijven dagjes weg extra speciaal, anders wordt het zo’n gewoonte lijkt me.
Leuk!! Ik ga graag met mijn kinderen op stap maar merk dat ik ook steeds vaker thuis ben met ze. Vroeg me vandaag af of ik niet meer met ze moest doen maar het is soms ook wel even goed. Al die verjaardagen, clubjes en dingen die “horen”, gewoon een tijdje niet 😉
Karlien onlangs geplaatst…Curacao: dag 12 en 13