Post It project #2: verzonden en ontvangen

Het Post It project op mijn blog is in volle gang!

Hier leg ik je uit wat mijn brievenproject inhoudt en vorige week kon je de eerste update lezen.

Vorige week stuurde ik Valentijnspost naar iedereen die zich had ingeschreven, plus nog een hele zwik off- en online mensen, waarvan tot mijn plezier nog niet iedereen ontdekt heeft dat ik de afzender ben.

Ook deze week stuurde ik weer post naar mensen die zich daar via mijn blog voor aangemeld hadden. Ik was lekker in de weer met briefpapier en tapejes. Op een rustige avond na al het carnavalsgeweld schreef ik twee brieven.

Een brief voor Niki

M’n derde brief ging naar Niki. Mooie dingen van Niki kan je zien op Zoetebroodjes.nu, daar bleek ik haar al van te kennen. Niki en haar wederhelft maken prachtige houten robots, van voormalig transportkisten van het Rijksmuseum. Elke robot heeft dus een kunstschat bewaard en als je een robot koopt kan je precies zien welke. Het is dat ik er geen ruimte voor heb in ons poppenhuisje, maar ánders..! Mijn jongens en ik zijn gek op rooibotten!

Ik schreef Niki op papier uit het Flow Winterboek van 2013. Ze wilde graag over de lente lezen. Tja, daar zijn we natuurlijk allemaal aan toe. Ik stuurde dus ook een (onbeschreven) lentekaartje mee.

Een brief van mij is niet compleet zonder een quote natuurlijk. Ik zette deze op een wolkvormig plakbriefje:

Spring is nature’s way of saying: let’s party!

Niki is aan het verbouwen. Ik vertelde haar hoe grenzeloos veel bewondering ik heb voor mensen die dat kunnen! Hier in huis zijn vier volwassen linkerhanden. Ooit, schreef ik Niki, als Pasen, Pinksteren en pakjesavond op één dag vallen en het glitter regent gaan we hier in huis ook eindelijk aan het klussen.

Post voor Mirjam

De vierde brief ging naar Mirjam, die ook een jongensmoeder is: ze heeft een zoontje van 3 1/2.
Haar schreef ik onder andere over hoe de tijd vliegt: over een half jaar gaat haar kind naar school. Voor Dex duurt dat ook nog maar een jaartje. Dat zijn twaalf maanden om te koesteren, want daarna worden de dingen heel anders. Zo zonder continu een kindje thuis.

Op de achterkant van dit briefpapier staat een ouderwetse postbode. In een deftig blauw pak, met een pet met een glimmende klep. Zoveel charmanter dan die knaloranje PostNL kleding. Vroeger was alles beter, zeggen ze wel eens. Nou, de postuniformen in ieder geval wel!

Bij de brief voor Mirjam deed ik twee krasplaten voor haar zoontje. Vroeger kocht mijn moeder voor mij krasblokken bij de HEMA: als je er met een potlood overheen kraste kwam er een tekening tevoorschijn. Deze blokken komen van Action en Morris, Dex en ik hebben heel wat blaadjes verprutst met een potlood voor we erachter kwamen dat je deze met een muntje moet krassen.

Met de Facebook stempels die ik bij Action kocht maakte ik een lijstje met Likes! Een mooi excuus om even te stempelen, want ik vind ze zo leuk. Die met het duimpje naar beneden heb ik nog niet gebruikt trouwens.

Als enveloppen gebruikte ik geen enveloppen, maar snackzakjes die ik laatst bij Flying Tiger kocht. Zo heerlijk vrolijk, dat geel met witte stippen! Dat vroeg erom om verstuurd te worden.

Post van Claudia

Hoera! Ik kreeg zelf ook post! Claudia, die één van mijn eerste brieven kreeg, schreef me.

Claudia schreef me dat haar brief me een zetje in de juiste richting had gegeven: ze droomt er al een tijd van om voor zichzelf te beginnen, maar dat is natuurlijk best een hele stap. Ze bedankte me voor mijn motiverende brief.

En ze stuurde een lekker zoet recept mee, dat ik zeker eens ga uitproberen! Dit is een heerlijke taart, schreef Claudia, maar wees gewaarschuwd, je kunt hem ook direct op je dijen plakken. Ik moest ook zo lachen om de serveertips bij het recept: niet garneren, dat is niet chic!