De vader van mijn grut verdient onze boterhammen met voetbalregistraties en toch hebben we niets met de sport, de kinderen en ik. Ik hoef (nog) niet elke zaterdagmorgen in de regen langs de lijn te staan: mijn oudste wil niet op voetbal. Tot teleurstelling van zijn vader en opa, maar gelukkig hebben we nóg twee kansen op een topspits.
Je zou misschien denken dat het WK dan wat langs ons heen gaat hier. Maar nee hoor!
Er waart een stevige Oranjekoorts rond bij ons thuis. Ook de kinderen zijn plots helemaal gegrepen door het voetbalvirus. Bij het buitenspelen zijn ze Van Persie, Robben en Huntelaar. Overal sta ik oog in oog met oranje AH hamsters, die ze bij vrienden en familie lospeuteren. Ze maken oranje en rood-wit-blauwe loombandjes, alle oranje viltstiften zijn leeg na een ziljoen WK-tekeningen en op de speeldagen van het Nederlands elftal willen ze per se oranje kleren aan en vragen ze zich de hele dag af of ‘we’ zullen scoren.
Ze dromen al weken van de overwinning.
Stel je toch eens die kindersnoetjes voor als ik ze morgenochtend moet vertellen dat we de halve finale tegen Argentinië verloren hebben. Dat gaan ze echt niet leuk vinden. Trouwens, dat kan ik zelf ook echt niet hebben.
Ik zit er helemaal in! Ik verheug me op een Oranje finale met oranje tompoezen. Alleen die zijn voor mij al voldoende motivatie om een hele wedstrijd uit te kijken.
Als de finale dan zondag gespeeld wordt en Oranje is erbij, dan kan mijn drietal eindelijk weer meekijken. Dan is het vakantie!
Leven jouw kinderen mee met het WK voetbal? Kijken ze vanavond ook?
