Webkim.nl

het zoveelste hardloopblog

  • Over Kim
  • Archief
  • Contact

Klaar met klagen: kan ik een weekje zonder?

26 januari 2015 Door: Webkim

Zeg eens eerlijk: toen jij vanmorgen je ogen opendeed, dacht je toen “Buh, het is weer maandag.” Kreunde je daar even bij? Trok je misschien je dekbed nog even over je hoofd, om de nieuwe week zo lang mogelijk te ontkennen?

Ik doe dat ook vaak.

Van de week, ik was moe, de man was moe, realiseerde ik me ineens hoeveel negativiteit ik liep uit te braken. We liepen gewoon tegen elkaar op te bieden. En dat was echt niet voor het eerst.

“Gosh, wat ben ik moe.”
– “Ik ook joh. Ik was er nog voor half 7 uit!”
“Nou, ik ben echt wel een keer of drie, vier wakker geweest vannacht.”
– “En ik heb nog zo’n drukke dag voor de boeg ook.”
“Maar ik moet nog werken tot laat!”

We probeerden elkaar gewoon af te troeven met klein leed!

Stop complaining.
Beeld: Flickr – Alan Turkus

Ik ging er eens op letten en op het schoolplein, tussen de moeders, ging het al niet anders.

– “Wat een rotweer hė? Da’s toch niet normaal al die regen?”
“Vreselijk. En ik heb er al twee keer doorheen moeten fietsen.”
– “Ik vind het niet normaal dit. Als het nou nog gewoon een paar graden vorst was. Maar dit is waterkou.”
“Ja! En da’s hartstikke ongezond zeggen ze. Ik loop ook al dagen te hoesten.”
– “Het gaat rond hė?”

Of het nu smalltalk is op het schoolplein of binnen m’n relatie: zoveel negativiteit.

We zijn te moe. Het weer is kut. De kinderen zijn druk. Onze agenda’s zijn te vol. Er is altijd wel wat te klagen.

Zo’n ontevreden bejaarde worden, dat wil ik niet

Het is ook een soort neerwaartse spiraal lijkt het. Als ik ergens over loop te mekkeren bevestig ik me in mijn eigen rotgevoel. En ga ik me alleen maar rotter voelen. Of vermoeider. Of gestresster.

Ik ben niet het grootste zonnetje in huis. Mijn glazen hebben nog als eens de neiging half leeg te zijn. Als het al niet meer is.

Maar dat is niet het soort mens dat ik wil zijn.

Ik heb geen trek om later zelf zo’n zestigjarige te zijn, met de van nature naar beneden hangende mondhoeken. Een zuur, ontevreden, chagrijnig masker op mijn hoofd. Eentje dat in de loop der jaren vanzelf in mijn gezicht is getrokken, omdat ik nu eenmaal altijd die blik had. Dat, in combinatie met witte of vleeskleurige othopedische schoenen, een enkellange rok en een haarnetje. No way!

Zou het me lukken, vroeg ik me af, om een week niet te klagen? Gewoon echt níet.

En dat is wat ik sinds vanmorgen doe. Ik probeer mijn innerlijke optimist een beetje wakker te schudden. Want die is er echt wel. Alleen verzaakt hij altijd nogal, zo tussen november en maart.

Ik slikte heel veel zuchten in

12/365 A Complaint Free Domo World
Beeld: Flickr – Chris Gritti

Het valt nog niet mee, niet klagen. Ik stond voor dag en dauw op. Maar ik deed het zonder zeuren. Want het was niet anders en mijn lief had tot laat in de avond gewerkt, dus ik liet hem nog even liggen.

Er ging een beker drinken om aan de ontbijttafel. Ik mopperde niet. “Je was nog niet helemaal wakker zeker?” grapte ik tegen de eigenaar van de uitgeschoten elleboog.

Ik moest door de regen fietsen. Ik mopperde niet.

De kinderen waren nogal… aanwézig. Ik mopperde niet.

En je moest eens weten hoeveel zúchten ik vandaag heb ingeslikt. Ik blijk enorm veel te zuchten op zo’n dag. Een afdeling verloskunde is er niets bij. Pffff. Pfff. Pfff.

Elke keer als ik begon er één uit te blazen dacht ik: oh jee, ik deed het bijna weer! Om het vervolgens om te buigen naar iets positiefs. Niet qua geluidseffect hoor. Ik relativeerde de gedachte die er aan de zucht vooraf ging. Tja, ik vergat een rol toiletpapier mee naar beneden te nemen. So what. Ja, de kinderen aten nogal in het rond. Maar ik moest toch nog even stofzuigen.

Alles waar ik over wílde gaan zuchten, puffen, blazen en mekkeren bleek helemaal niet zoveel voor te stellen. No big deal.

Klaagvrije zone

Ik probeer maar eens een klaagvrije zone van dit huis te maken deze week.

Een negativiteit detox.

Als ik dit bewustzijn vast weet te houden waait het misschien wel over naar de rest van de familie. En ook op Twitter probeer ik te minderen met ‘luchten’. Wat eigenlijk ook gewoon mopperen en zeuren is. Ik ben even klaar met klagen!

Na het weekend zal ik nog eens verslag uitbrengen: is het gelukt, een klaagvrije week?

Wat ben jij: een mopperaar of een optimist? En een weekje niet klagen, zou dat jou makkelijk afgaan denk je?

Ook leuk om te lezen!

  • Dex viert vakantie in MaxomorraDex viert vakantie in Maxomorra
  • Hoe vonden jullie een oppas?Hoe vonden jullie een oppas?
  • Moeders in het zuiden: hoort carnaval bij de opvoeding?Moeders in het zuiden: hoort carnaval bij de opvoeding?
  • I already want to take a nap tomorrowI already want to take a nap tomorrow
  • Vlaggenlijn als herinnering aan de babytijdVlaggenlijn als herinnering aan de babytijd
  • Leesbingo – zo wordt lezen (nog) leuk(er)!Leesbingo – zo wordt lezen (nog) leuk(er)!
2

Reacties

reacties

Over Webkim

Ik ben Kim, 43 en ik loop hard. Ik heb drie kinderen, alledrie jongens, dus je kan wel nagaan dat het HEERLIJK is om de rust op te zoeken op mijn hardloopschoenen. Intussen ben ik - sinds 2017 - zo verknocht geraakt aan hardlopen, dat ik zeven marathons liep. Wil je nog meer over me weten? Dat mag!

Comments

  1. Vlijtig Liesje says

    27 januari 2015 at 11:13

    Ik vind het een goed idee van je! Ik ben wel optimistisch moet ik zeggen. En ik klaag niet veel. Maar het is zeker ook een aandachtspunt.
    Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…LEGO My CityMy Profile

  2. Asta says

    26 januari 2015 at 22:43

    Heel goed idee! Ik probeer ook regelmatig minder te klagen, maar houd het helaas (tot nu toe!) nog niet lang vol. Ken je “Ik heb een heel zwaar leven” van Brigitte Kaandorp (https://www.youtube.com/watch?v=JLNvBvJ-F00)? Motiveert mij altijd goed! (En lachen helpt ook tegen klagen).

  3. gerhildemaakt says

    26 januari 2015 at 21:26

    Ik ben best optimistisch, maar het lijkt me toch moeilijk. Je doet dat bijna onbewust, he?
    gerhildemaakt onlangs geplaatst…Count your blessings #23My Profile

  4. Ester says

    26 januari 2015 at 20:57

    Ja man! Da’s een harde opgave! Maar ik volg je, en ik vind dat we wat meer mogen stilstaan bij al dat mopperen. Soms zijn we toch zo’n seuten.

    Een week zonder lijkt me moeilijk. Soms… moet je gewoon eens vloeken. Als er iets ECHT tegen zit. Maat inderdaad dat continu gemem over alles en niks. Die mentaliteit moet eruit

    Hophop!
    Ester onlangs geplaatst…Review: webshop NextMy Profile

  5. Kaboutertuin says

    26 januari 2015 at 20:52

    haha ja je hebt wel een goed punt! Ik ga ook kijken of het werkt! Bedankt voor het idee.
    Kaboutertuin onlangs geplaatst…Keltisch ZeezoutMy Profile

  6. Kathleen says

    26 januari 2015 at 20:47

    Ik vind mezelf een… realist met optimistische neigingen. Ha! Ik mopper niet echt vaak, tenzij het terecht is. Verschillende treinen die zonder boe of baa worden afgeschaft, dan kan je een aantal keer “Meh, dan heb ik meer tijd om te lezen,” zeggen. Na twee, drie keer gaat het ook over op: “Potdekke, dit is niet meer leuk. Nu kom ik later op mijn werk en moet ik langer werken en ik ben eigenlijk best moe vandaag en ik had eigenlijk nog plannen vanavond!”. Ik merk ook dat klagen en zagen en elkaar overtreffen in lijdensverhalen tegenwoordig een ware nationale sport is geworden. Wel, internationale blijkbaar, België en Nederland doen alvast mee. Ik snap niet goed wat mensen te klagen hebben. Zolang je gezond bent, dagelijks te eten hebt en je een dak boven je hoofd hebt, is er eigenlijk niet echt iets om over te klagen, toch? Je kan al eens moe zijn, je kan al eens geen zin hebben om te koken, de trein kan weeral eens tien minuten vertraging hebben, het weer kan weeral eens kut zijn, je kan al eens de Moeder der Snotvallingen op bezoek hebben,… Maar elk nadeel heb z’n voordeel. Ik zit momenteel thuis met die eerder genoemde Moeder der Snotvallingen en ik maak daar gebruik van om iedere onnozele romantische komedie op Netflix te kijken, iets wat ik anders nooit doe. De miljoen volgesnotterde zakdoekjes neem ik er met veel plezier bij.
    Kathleen onlangs geplaatst…The BeesMy Profile

  7. Daantje says

    26 januari 2015 at 20:36

    Leuk idee!! Ik denk dat iedereen op zijn tijd wel klaagt, maar de een wel meer dan de ander…. Ik zit er denk ik tussenin 😉
    Daantje onlangs geplaatst…Geld overhouden challengeMy Profile

  8. Regina says

    26 januari 2015 at 20:36

    ik ga heel hard m’n best doen!
    Regina onlangs geplaatst…Na-aperij en über restjesverwerkingMy Profile

  9. Rikste says

    26 januari 2015 at 20:25

    Wat een goed idee!! Ik herken het en ga meedoen!

Volg Webkim hier voor meer!

  • 1,634 Fans
  • 1,765 Followers
  • 2,271 Followers
  • 829 Followers

Hoi!

Webkim

Ik ben Kim, 43, happily married en moeder van 3 jongens (14, 12 en 10).

Tussen het boterhammen aanslepen, me het leplazarus wassen , hardlopen en kilometers dwalen met de hond door blog ik hier ook weer soms. Over weer fit worden, over hardlopen, over moederschap, over mij en over Leuke Dingen.

Leuk dat je komt lezen!


Categorieën

Zoek je iets?

Categorieën

Zoek je iets?

Copyright © 2022 · Webkim.nl alle teksten en beelden op deze site zijn, tenzij anders aangegeven, eigendom van Kim Heerschop