Hoe klein je ook bent; om het nieuws kan je niet heen. Daar moest ik aan denken toen er van de week een herinnering van vroeger bij me kwam bovendrijven.
Op een bepaald moment waren er ergens aardbevingen (1985, Mexico?). Ik had er in het journaal kennelijk iets over opgepikt. Mijn vader deed vervolgens tijdens het opruimen een ‘aardbeving’ met de blokkenstad die we eerder die dag gebouwd hadden. Die avond kwam ik in mijn nachtponnetje huilend de trap af, doodsbang dat bij ons de grond ook zou gaan beven en de huizen zouden instorten.
Het Jeugdjournaal
Mijn oudste is zeven en hij kijkt al sinds ruim een jaar elke avond naar het Jeugdjournaal. Het interesseert hem: de lichtere reportages over kinderen, de dierenitems, maar ook het wereldnieuws . Hij had zelfs al eens een abonnement op de jeugdkrant KidsWeek en hij weet er goed mee om te gaan. Soms met wat toelichting van mij of zijn papa, want er kijkt altijd een volwassene mee. Hij is er nog nooit angstig van geworden.
Vaak kijkt zijn broertje ook met een half oog, want die is nou eenmaal ook nog wakker op dat tijdstip. En ik ben van mening dat je je kind niet onder een glazen stolpje kan zetten. Of in een Disneyland sneeuwbol kan stoppen. Er zijn dingen aan de hand in de wereld. En dat zijn nou eenmaal niet altijd mooie dingen.
Maar deze dagen krijgt verschrikkelijk wereldnieuws ineens zo’n duidelijk gezicht, in de vorm van een klein donkerharig jongetje. Hij is net zo jong als de jongste van mijn drie mannetjes. Hij draagt een rood t-shirtje en ligt op zijn buik op het strand, in de branding.
Niet aan te ontkomen
Door de vluchtelingencrisis is slecht nieuws plotseling wel heel dichtbij. Ik opende gisteren Facebook, terwijl Dex (3) naast me zat te kleien en BAM! daar was Aylan weer. Op zijn buik op het strand. “Die jongetje is te diep in de water gegaan zeker mama?” vroeg hij. Oef.
En vanmorgen in de krant stond dezelfde foto. “Die jongetje is gevallen. Die moet weer even gaan staan.”
Ook die avond in het Jeugdjournaal werd de foto getoond. Tot grote ontreddering van mijn oudste twee.
Sommige dingen zijn echt niet uit te leggen.
Hoe oud zijn jullie kinderen en wat krijgen zij van het nieuws mee? Is het Jeugdjournaal bij jullie al vaste prik?
Aron is bijna 5 en kijkt af en toe het jeugdjournaal. Gisteren toevallig ook en ook hij kreeg het ook mee. Scheef er gisteravond toevallig een blog over. Wij noemen mensen die overlijden altijd sterretjes waarop hij dit jongetje een zeester noemde. Mooie, vredige gedachten.
Joyce onlangs geplaatst…Outfit: Wolkjes van Noddles.nl