Lui rekte ik me uit, voor ik lenig weer overeind kwam van de tafel van de fysio.
“Ik heb een gekke vraag,” zei ik. “Mag je na een behandeling als dit ook eh… je weet wel…”
Hij keek me vragend aan.
“Nou eh…” flapte ik het er dan toch maar uit. “Seks hebben.”
Met lachende ogen draaide hij zich naar me toe. “Natuurlijk. Geen probleem!”
“In dat geval,” lonkte ik, “mag ik dan je nummer?”
Dat is hoe het NIET ging, mijn eerste afspraak bij de fysiotherapeut.
Want ten eerste heb ik thuis een fantastische man.
Ten tweede voel ik me niet aangetrokken tot mijn fysio.
En ten derde is dat hele fysiotherapie alles behalve een sexy aangelegenheid.
Bij mij niet in elk geval.
Trust me: als je het zou zien zou je weten dat als die aangespoelde potvis niet al Johannes had geheten, ‘Kim’ nu een serieuze optie was geweest.
Ik heb heb twee maanden met serieuze rugpijn rondgelopen voor ik begin januari dan eindelijk toch een afspraak durfde te maken.
Oud wijf
Het is zo vreselijk met mijn rug dat ik geen panty’s meer kan dragen: als ik er één been heb ingewurmd kan ik mijn andere knie niet ver genoeg meer heffen. Dan zit ik scheldend op mijn bedrand en trek maar weer een spijkerbroek uit de kast.
Pakketten maken voor mijn webshop is een ramp, met het voortdurende bukken en draaien en tillen. Als het zwarte gat onder onze bank weer een puzzelstukje, autootje of boekje heeft opgeslokt lig ik soms bijna jankend op mijn knieën om het op te vissen.
En, wat ik misschien nog wel het ergst vind: ik loop al sinds 1 december niet meer hard. Een vol hoofd kan ik niet meer leeglopen, ik mis m’n porties buitenlucht en de kilo’s jojo-en er ook hier en daar weer bij.
Het is een hard gelag als je bedenkt hoe hard ik in 2014 gesport heb. Sinds afgelopen herfst ben ik een oud wijf: alles doet me pijn. Naast mijn rug beginnen ook mijn schouders en mijn nek vast te zitten. Daarom dacht ik: schijt aan het moederlijf, ik maak een afspraak met iemand die iets aan mijn rugpijn kan dóen.
Fysiovrees
Ik leed aan een serieus geval van fysiovrees. Met mijn moederlijf zag ik dat helemaal niet zitten: in mijn ondergoed op een behandeltafel, terwijl iemand met zijn of haar handen mijn vet kneedt. Ik zou nog liever een tepel door een sigarenknipper jassen.
Ik zeg dat nogal cru, maar geloof me, het is een enorme drempel, voor iemand die ooit regelmatig thee at met een lepel om haar bezorgde omgeving te laten denken dat ze eindelijk een kopje soep at. Ik weeg nu zo’n beetje een ballerina meer dan in die periode die ik liever vergeet, maar ik ben er nog altijd erg gevoelig over.
Monumentenzorg
Toen ik de fysiopraktijk belde sprak ik een dame, maar tijdens mijn eerste afspraak trof ik een mannelijke fysio, jonger dan ik. Fok, dacht ik, heb ik dat.
Allemensen, wat voelde ik me afgetakeld en oud en dik, terwijl ik daar op handen en knieën op de behandeltafel mijn rug zat te hollen en bollen. Volgens mij hangt mijn buikvel óp de tafel, kon ik alleen maar denken. Ik moest me bedwingen om er grappen over te gaan maken. “Doen jullie ook aan monumentenzorg?”
Ik vind dat hele fysiogebeuren werkelijk de hel. Een hel waar ik nog even moet branden, want drie behandelingen later heb ik nog steeds dagelijks pijn. En elke keer kan het me minder schelen, dat moederlijf. Als het verdorie maar snel weer een sóepel moederlijf wordt.
Ken je het: fysiovrees? Of heb je misschien een chiropractorfobie of nachtmerries van manuele therapie? Of ben ik hierin een eenzame ziel en maakt het jullie allemaal niet zoveel uit?
Ik heb je pas net “ontdekt” en vind je manier van schrijven fantastisch en hilarisch. Ook om dit stukje heb ik geweldig gelachen. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik fysiotherapeut ben.
Heel vervelend dat je met zo’n rot gevoel over je lijf je (grotendeels) bloot moet geven. Ik hoop dat je een fijne fysio hebt getroffen en inmiddels geen rugklachten meer hebt. Misschien helpt het als ik zeg dat ik als fysio geen moeite heb met wat voor vorm lijf ook, ieder lichaam is een prachtig instrument, kijk eens wat je er allemaal mee kan!
Wat als fysio wél vervelend is, is slechte persoonlijke hygiene, dus zolang je niet ruikt naar oud zweet van een week, of er doorgelekt maandverband uit je onderbroek piept, zal je fysio het wel overleven 😉
Boerderij Zinin onlangs geplaatst…Het filmpje van de alternatieve route
Ik wou dat ik de gouden tip voor je had maar persoonlijk zeg ik… Het went. Ik heb ook dezelfde lijf issues (gehad) maar helaas ook elke 3 maanden een camera in m’n blaas (jep, via…) en onderzoeken waar ik op tafels moet uitplassen. Believe me, zij zien niet hoe awkward dat is, jou fysio let niet op jouw lijf, hoogstens vakmatig om je zo snel mogelijk van die rugpijn af te
Helpen. Hoop ik. Maar goed, ik weet het, jij wéét het misschien ook. Maar voelen/ervaren, tsja…
Ik heb heel veel bij de Fysio gezeten na een schouder operatie, dat is geen punt. Zit je gewoon op een stoel met je kleding aan. Nu heb ik last van een spiertje in mijn bil… ehhh nou ik kijk het nog even aan
Herkenbaar? Yep. Zo vergat ik de eerste keer dat ik naar de fysio ging, dat ik natuurlijk bijna-bloot moest – en zat ik gehuld in een afgeleefde, uitgelubberde onderbroek op de behandeltafel. De tweede keer was ik het wéér vergeten. In paniek schoot ik een lingeriewinkel binnen en kocht ik de eerste de beste onderbroek die ik, in de drie minuten die ik nog had, kon vinden. Eenmaal op de wc van de fysiotherapeut bleek dat een drie maten te kleine string te zijn – met in elegant-krullerige gouden letters de tekst: Goddess.
*schaam*
Diana onlangs geplaatst…Ontspullen – over kerstkaarsjes, kringloopwinkels en wegkeilen
Hahaha! En heb je voor de Goddess-string gekozen of je afgeleefde onderbroek aangehouden?
… toch die Goddess-string, ben ik bang. Liever een semi-chique rollade dan een weer zo’n afgeleefde tent.
Dit was overigens ver voor mijn moederlijfjaren. Sinds ik twee kinderen heb, en er in het ziekenhuis beide keren hele legioenen onbekende artsen-in-opleiding mochten toucheren, ben ik behoorlijk over die blote-lijf-vrees heen 🙂
Diana onlangs geplaatst…Over vriendschap en bazige meiden: brief aan mijn dochter
Lieve mooie Kim, pijn sucks en ik hoop dat die snel weg is. Neemt niet weg dat je stukjes hilarisch zijn en dat je er zo ondanks het onderwerp toch nog een boel positiviteit mee veroorzaakt. Succes meis!
Fijn dat je erom hebt kunnen lachen. 😉
En dankjewel voor je succeswensen! Ik ga er vanuit dat het wel goed komt.
Ik ben nog nooit bij de fysiotherapeut geweest. Maar het lijkt me heel rottig inderdaad als je zo’n last hebt van je rug. Hopelijk helpt het snel.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…20 tips om een middelbare school te kiezen!
Dat hoop ik ook!
Euh, nee, ik heb geen vrees voor mijn osteopaat. Waarschijnlijk omdat ik al meer dan 10 jaar vaste klant ben (elke 8 weken ga ik langs anders loopt mijn lijf letterlijk vast) en ik absoluut geen probleem heb met de vorm van mijn moederlijf als ik over de grond kruip van de pijn.
Na zo’n tijd went het misschien ook wel? Ik ben me echt nog bewust van elke centimeter van mezelf als ik bij m’n fysio lig.
Ik had ht twee jaar geleden in het ziekenhuis. Knappe dokter en ik schaamde me dood voor mijn lijf…. En toen was ik nog niet eens moeder 😉
Daantje onlangs geplaatst…PMS-alarm!
Nou, het gekke is dat ik het bij mijn George Clooney gynaecoloog niet had. Maar goed, die ziet zoveel moederlijven op een dag.
Hoe ouder ik word, hoe jonger de fysio’s zijn en hoe ouder ik me voel 🙂
Probeer dan maar eens niet te denken aan het zwembandje,, de stevige dijen en eeltige voeten, terwijl ik stram de tafel op- en afklim.
Je slaat de spijker op zijn kop! 🙂
“Ik zou nog liever een tepel door een sigarenknipper jassen.” -> die zin made my day 🙂
en geloof me vrij, ik ben zo iemand die van de zenuwen echt wel onozele opmerkingen zit te maken in zo’n situaties. Echt, da’s sterker dan mezelf… *herinnert zich de laatste bevalling waar plots een onbekende gynaecoloog bij was… zucht* op naar de volgende over een maand… iemand powertape? 🙂
Regina onlangs geplaatst…2014
Wat heb je allemaal gezegd tegen die gynaecoloog? :-))
Hè bah wat naar voor je. Niet alleen dat je zo’n gevoel hebt bij je blote lijf maar ook dat je zo’n rugpijn hebt. Ik hoop heel erg dat de fysio uiteindelijk zal helpen!
Mijn man is ook een aantal keer bij de fysio geweest voor z’n rug. Het hielp nog niet echt heel erg. Maar nadat we dit weekend een detox hebben gedaan met alleen maar sapjes, salades en soep voor drie dagen, gaat het nu opeens veel beter. Alsof de reiniging ook de pijnplekken heeft weggespoeld. En de fysio, waar hij gisteren was, zei dat dat zeker kon helpen omdat suikers ontstekingen aanwakkeren. Ik vond er wel wat inzitten.
Als je wilt kan ik je het e-book sturen waar die detox in staat. Laat maar even weten dan!
Ik ben op dit punt bereid om álles te proberen, dus ik zou het op zijn minst wel eens willen lezen ja! Dankjewel!
Ik ben dan geen fysio, maar ik behandel met mijn beroep ook mensen (die deels ook helemaal bloot liggen, zonder bh bijvoorbeeld). Geloof me, de eerste keren (met stage) is het bijzonder maar hoe meer lijven je als therapeut ziet, hoe minder je wat van lijven vindt. Ik kijk echt met een andere blik naar mensen dan ” wat ben je dik” ofzo.
Maar ik snap wel wat je bedoelt hoor. Je bent ook kwetsbaar op zon moment. Ik hoop dat je snel geen last meer hebt van je rug. Zosat je weer fijn je normale dagelijkse dingen kan doen.
kaboutertuin onlangs geplaatst…Administratie
Ik geloof ook best dat ik niet als een aangspoelde walvis gezíen word; het is puur mijn eigen gevoel. En dat is echt heel vervelend, dus hopelijk ben ik snel klachtenvrij.
Oooh ja, zo veel gène over mijn lijf. Ik was zwanger van mijn eerste en mijn rug sputterde tegen. De fysio maseerde, duwde, trok,… We hadden het intussen over bekkenbodemspieren en zonder verwittigen ging een vinger recht naar mijn perineum. Ik heb nog nooit zo snel willen weglopen.
Ja maar… Ja maar… WÁT?! Echt waar?! Ik geloof dat ik nooit meer zou zijn teruggegaan…
aw herkenbaar. Elk jaar bel ik mijn osteopaat uit Boxtel op omdat mijn rug of bekken helemaal vast zit. Te lang doorgelopen met dat kringlooplijf van me, dat al sporen van overgebruik liet zien. Maar nee, telkens ga ik door tot ik soms letterlijk geen stap meer kan zetten.
Sterkte ermee.
Nederbuur onlangs geplaatst…Koken met een Nederlander
Haha, kringlooplijf, dat is ook een mooie term! Je kan het ook vintage noemen, klinkt wat chiquer. Wat vervelend dat je zo’n rug- en bekkenklachten heb. Je weet dan vast hoe ik me nu voel.
Wat herkenbaar, niet de fysio en de pijn, dat lijkt me vervelend genoeg. Wat ik herken is jouw beeld dat je over je lijf hebt. Zonde eigenlijk, dat we zo streng voor ons lijf zijn.
Mieke onlangs geplaatst…New in – Zeeuws Zoet
Heel zonde. Ik probeer al zo lang dat beeld te keren, maar altijd tevergeefs.
Nou. Na mijn ongeval 11 jaar geleden heb ik zo’n stuk of 5 fysio’s versleten. En na de 2e werd de drempel steeds hoger. Want kwam ik dan, pessimist in hart en nieren, zo nonsportief en met een mislukt wanstaltig been.
En dan ook nog met wintervacht want scheren was amper te doen.
Ik heb een fysio pauze in gelast. Vind het wel best. Dan maar beperkt. Ik ben wel klaar met het uittrekken van mijn broek voor die steeds jongere fysio’s.
Riz onlangs geplaatst…verdrietig.
Mieke zei hierboven: ‘zonde dat we zo streng voor onszelf zijn’. Dat gaat voor jou dus eigenlijk ook op. Wat een vervelend gevoel hė?
Ik lig gemiddeld eens per maand in mijn ondergoed op een behandelbank. Hoewel ik nooit problemen met mijn gewicht, of een moederlijf heb gehad, voel ik me altijd vreselijk kwetsbaar en onhandig. Sterkte, ik hoop dat je snel van je pijn en de fysio af bent!
Dankjewel, ik hoop het ook!
Te herkenbaar.
I know…
Ik denk dat zo’n fysio wel ergere lichamen ziet. 🙂
gerhildemaakt onlangs geplaatst…Secret Santa: laatste kaartje
Denk ik ook, maar daardoor voel ik me op het moment zelf niets beter.