Poeh. Liep ik vanmorgen zomaar een 5 kilometer training binnen 24 minuten.
En nog relatief makkelijk ook.
Ik moest wel doorlopen, maar ik had geen seconde het gevoel dat mijn longen in brand stonden, dat mijn hart door mijn borstkas naar buiten wilde bonken of dat mijn maaginhoud omhoog kwam.
Geen centje pijn, eigenlijk. En mijn hartslag bleef ook nog eens netjes laag.
Als iemand anders hem voor me had vastgehouden, had ik onderweg nog wel even een sudoku kunnen oplossen.
Zo’n training, daar kan ik dagenlang op teren. Telkens opnieuw even het schermpje met persoonlijke records in m’n Garmin openen. Woei!
Maar hoe komt het nou dat ik ineens zoveel sneller ben?
Training liefjes. En niets meer dan dat.
Zo werkt dat met alles waar je voor traint. Ik kan nu bijvoorbeeld ook razendsnel staand een boterham eten tussen de bedrijven door, kinderen afdrogen en aankleden na zwemles, spaghetti eten zonder dat het koud wordt, terwijl ik twee anderen help de slierten rond hún vork te draaien en de boekjes voorlezen die ik eigenlijk niet meer leuk vind.
Ik laat het nu wel heel nonchalant klinken, maar soms ben ik zelf ook verbijsterd door mijn huidige resultaten. Net als m’n coach trouwens, die het vandaag qua feedback hield op: OMG.
Rewind
Februari 2017. Ik ben een hardloper. En ik loop zo graag dat ik dat vrijwel iedere ochtend doe, samen met m’n loopmaatje. Zodra de kinderen op school zijn trekken zij en ik onze schoenen aan en maken we een rondje. Een rondje rond de plas.
In het begin kosten kilometers op 6:30 min/km me al best wat moeite. In het voorjaar weten we al rond de 6:00 te lopen. Maar daar blijft het wel zo’n beetje bij.
De eerste 5 kilometer binnen het half uur lopen is een magische grens voor hardlopers. Het begint dan confetti te regenen, er verschijnt spontaan een fanfare vanuit het struikgewas en boven je hoofd vliegt de rest van de dag een reclamevliegtuigje met je naam en je tijd.
Nou, het heeft mij dus een eeuwigheid gekost voor dat eindelijk eens lukte. En dat reclamevliegtuig heb ik nergens gezien!
Waarom het me zoveel tijd gekost heeft om door die 30 minuten grens te lopen? Omdat ik altijd hetzelfde deed. Altijd datzelfde rondje om die plas. In min of meer hetzelfde tempo. Dat ik soms een beetje probeerde op te schroeven, maar waar mijn ademhaling altijd vrij snel korte metten mee maakte.
Zo’n saai hardloopschema
Met hardlopen werkt het zo:
je wordt niet beter in wat je doet, door te doen wat je altijd doet.
Als jij perfect gelukkig wordt van je vaste rondje door het bos? Prima! Loop lekker dat rondje door het bos. Geniet van je omgeving. Adem frisse lucht in. Niks mis mee.
Maar als je dat vaste rondje sneller wil lopen, of als je het langer wil maken, dan heb je gerichte training nodig.
Ik heb het heel lang gedaan: zodra iemand het waagde het woord hardloopschema uit te spreken rende ik – vrij langzaam, en waarschijnlijk met een haklanding – naar de eerste de beste berg zand, sloot mijn ogen, kneep mijn neus dicht en stak mijn kop erin. Doe niet zo serieus man! Ik kan toch al hardlopen? Een schema? Zodat je niet meer kan doen waar je zin in hebt? Wat saai! En overdreven. Dat is meer iets voor van die atletiekverenigingsmensen.
Tot ik mee wilde gaan doen aan evenementen. Daar wil ik ook wel leuke tijden lopen, dacht ik. Als ik er dan toch ben. Anders zit zo’n bezemwagenmeneer kilometers lang naar mijn kont te kijken. Dat kan ik zo iemand toch ook niet aan doen?
Ik waag me dus sinds een paar maanden aan zo’n serieus en saai en overdreven loopschema. En raad eens? Ik vind het te gek!
Mijn loopjes zijn super afwisselend, zowel in tempo als in afstand. Daarmee zijn ook de routes die ik loop gaan variëren, wat het juist een stuk mínder saai maakt.
En als extragratisbonus worden mijn tijden sneller en sneller, loop ik moeiteloos langere afstanden en houd ik tijd over, omdat ook rust onderdeel van mijn training is. Een heel belangrijk onderdeel zelfs, al stak ik voorheen mijn vingers in mijn oren en begon heel hard Walk And Don’t Look Back te zingen als La Coach dat beweerde.
La Coach, die me net een foto van haar eigen 5 kilometer record stuurde. It is ON! Het maakte me niet uit wat er voor nodig is. Misschien word ik zelfs nog wel zo’n atletiekverenigingsmens.
En om nog even terug te komen op dat schema:
ik kan dat iedereen afraden.
Anders worden jullie net zo snel als ik.
Ook ik wil wel weer graag, maar heb ooit gelezen dat als je te zwaar bent niet met hardlopen te gaan beginnen (geen idee als dat klopt) liep vroeger ook hard en heb een aantal jaren geleden mijn enkel gebroken haha allemaal goede excuses voor mijzelf natuurlijk maar wat denk jij , zou ik het ook weer kunnen?
Enne netjes hoor die 5 km, ga zo door!
Hi Marietje,
Je bent niet de eerste die ik dit hoor zeggen en het maakt mij wel verdrietig dat er mensen zijn die blijkbaar vinden dat andere mensen niet zouden mogen hardlopen. Ik vind dat alleen de fysio of cardioloog zoiets zou mogen bepalen eigenlijk. Als je te zwaar bent dan neem je de hele dag kilos mee op de benen die de minder zware mensen niet dragen. Je bent dus van natuur sterker dan mensen die de kilos niet mee sjouwen. Zo heb ik het overigens ook in de opleiding meegekregen. Nu kunnen er een paar dingen gebeuren als je te zwaar bent die niet zo gauw zouden gebeuren als je dat niet bent:
– Het is lastig om de goede kleding of behas te vinden die bij je maat passen (geen idee hoe zwaar je bent maar ik weet van vriendinnen dat dit een uitdaging kan zijn;
– Je kan sneller schuurplekken krijgen onder je armen of tussen je dijen. Maar daar is vaseline voor uitgevonden 😉 en op langere afstanden krijgt iedereen ze: mijn rug is echt een oorlogsveld vol krassen en plekken daardoor;
– Je krijgt vervelende opmerkingen aan je hoofd geslingerd. Maar he, die wegen wel op tegen de mensen die zullen zeggen dat je goed bezig bent;
– Als je van natuur minder sportief bent (je houdt niet van bewegen, let wel dit houdt nul verband met je gewicht!!!) dan is de drempel aan het begin hoog en is er conditioneel een uitdaging wat de eerste weken wat pittig kan maken.
Kortom, ik zie geen reden waarom je niet zou kunnen beginnen met hardlopen.
Groetjes van La Coach 😉
Ik vind het super van je dat je even de tijd neemt om een antwoord neer te zetten hierdoor gaat mijn zelfvertrouwen om te beginnen toch weer van omhoog! Dank je wel!
Ik wil ook terug starten en blijf uitstellen…. boehoeeee voor mij. …
Wil je dan wel echt? Want als het antwoord ja is hoef je weinig meer te doen dan je loopkleding en schoenen aan en gaan! Go for it! Laat je het me weten als je geweest bent? 🙂