Nog een paar dagen en dan sta ik aan de start van de Vestingloop in mijn eigen Den Bosch! Een prachtig hardloopevenement dat start in één van de nieuwere en modernere Bossche wijken – het Paleiskwartier – en eindigt op het eeuwenoude plein de Parade, aan de voet van de Sint Jans kathedraal.
Er is een 5, een 10 en een 15 kilometer afstand en hoewel ik erg van lange afstanden houd heb ik niet voor de langste afstand gekozen. Ik liep in mijn relatief jonge hardloopcarrière nog nooit een officiële 10 kilometer race, dus dit is een mooie kans om daar een tijd op neer te zetten.
Zomaar voor de leuk een evenement meelopen, dat is niets voor mij. Ik krijg het qua gezinslogistiek niet vaak voor elkaar om aan iets mee te doen, dus die enkele keer dat het wel lukt wil ik graag presteren.
Ze zetten niet voor niets de wegen af en de verkeerslichten uit hè. Rustig aan doe ik wel tijdens mijn duurlopen.
Racekriebels
Nu het bijna zondag 27 mei is begin ik er toch wel wat nerveus over te worden. Maanden geleden trok ik nog een fles champagne open als het me gelukt was de 10 kilometer binnen het uur te lopen. Intussen kom ik in mijn intervaltrainingen af en toe al tamelijk dicht bij de 50 minuten.
Dus bedacht ik: die Vestingloop, dat moest misschien wel eens een sub50 kunnen worden (dat is interessante hardlooptaal voor een netto eindtijd beneden de 50 minuten).
Ik postte die sub50 wens op Instagram – en jinxte het daarmee natuurlijk ook meteen, zal je net zien – en daar kwamen de reacties. Dat kan jij, zei iemand. Ik denk het ook! zei La Coach. Als je in een training 52 minuten loopt red je het in een race zeker, vond nog iemand.
The pressure is on! Nu wil ik het ook zo graag flikken. Ik denk dat ik het zou moeten kunnen, maar in cijfers vind ik het angstaanjagend. Een sub50 betekent dat ik 10 kilometer lang 5:00 min/km moet lopen of sneller. Volle bak. Zonder even op adem te komen.
Gedachtenmolen
In mijn hoofd heb ik die hele Vestingloop al 1000 keer gedaan de afgelopen weken. En op verloren momenten blijf ik er ook steeds mee bezig. Voor iemand die twee halve marathons liep en ohja, ook een hele, maak ik me wel heel erg druk.
5:00 min/km, over 10 kilometer, kan ik dat zelf? Ga ik met de 50 minuten pacer mee? Begin ik op 5:10 / 5:15 min/km en versnel ik na een paar kilometer? Loop ik constant 5:00 min/km of daaronder? Oh en had ik al verteld dat het negenentwintig graden wordt? Ik kan gelukkig prima tegen warmte, maar het maakt hardlopers over het algemeen niet sneller. En tijdens trainingen drink ik nooit onderweg, moet ik daar nu dan wel tijd voor nemen? In elk geval drink ik de hele week al dagelijks veel water, zodat ik goed gehydrateerd van start kan.
Tijdens trainingen ga ik nooit zo diep dat ik heel erg buiten adem raak, dat ik denk dat ik niet meer kan, bijna over mijn nek ga aan het einde. Als ik dit keer wat meer van mezelf kan vragen (afhankelijk van hoe ik me voel in de hitte) zou het best wel eens kunnen lukken.
Ik lig er allemaal nog net niet wakker van, maar wat zal ik blij zijn als het zondag ik en ik gewoon kan gáán! Vol gas op een hardloopfeest in eigen stad. En of het nu 50 minuten worden of 55, ik ga er niet om treuren heb ik bedacht. Ik kom al van zo ver! Bovendien loop ik 10 juni alweer 12 kilometer op de Engelenrun en daar kan ik natuurlijk ook een snelle, zij het dan niet officiële, 10 lopen.
Het is niet alleen stress en zenuwen hoor! Ik heb er vooral ook enorm veel zin in. Mijn tante, die de 5 km loopt, aanmoedigen. Misschien wat leuke insta-people meeten. Eindelijk eens door de epische cheerzone van de Running Junkies rennen (en als ik snel genoeg ben zitten ze nog niet zonder confetti als ik langs kom, alleen dáárom al wil ik hard natuurlijk!). Finishen op een fantastisch mooie plek. Mijn gezin misschien wel langs de kant. En op de fiets weer naar huis kunnen, met een ijsje in de hand. Klinkt heerlijk toch?
Heb jij 10 kilometer tips? Verdeel jij die afstand of loop je constant? Vind jij het fijn om met een pacer te lopen? Loop je de Vestingloop ook? Laat vooral even van je lezen, vind ik leuk!
Geef een reactie