Van de week, Drukke Dinsdag, boel gestress, gehaast, geren en gevlieg.
Eind van de middag zit ik eindelijk even op m’n kont, valt de post op de mat. Elke dag is vensterenveloppendag hier. Iets leuk zit er eigenlijk zelden nog bij. Of toch. Een vroege verjaardagskaart! Meh. Van de verzekeraar.
Maar hee, zit er nou een bubbeltjesenvelop tussen die twee belastingdingessen?
Ja hoor! Post van La Coach!
Flamingopower
Het flamingo armbandje dat Laetitia me stuurde zit sindsdien om mijn pols, naast m’n Garmin. Het herinnert me continu aan haar #betheflamingo hardlooptip. Waarmee ze niet bedoelt dat je krabbetjes en garnalen moet eten tot je roze ziet. Daar word je geen betere hardloper van. Nope, er is iets anders.
Want zelfs als je geen tijd hebt, of geen zin, of duizend smoesjes hebt om niet op een matje te gaan liggen kan je tóch aan je rompstabiliteit en aan je balans werken. Door regelmatig even op één been te gaan staan. Gewoon tijdens het tandenpoetsen, het koffiezetten, als je op de trein wacht of terwijl je in de lift staat.
En je rompstabiliteit is belangrijk als hardloper omdat hierom. Eten doe je niet alleen met je mond. Hardlopen niet alleen met je benen.
Ik word er telkens even aan herinnerd door dit leutige armbandje. Ik zou het zelfs als geheugensteuntje steeds van pols kunnen wisselen, zodat ik weet bij welk been ik gebleven was.
Op één been staan kost minder energie
Flamingo’s staan zelf trouwens niet op één poot om hun rompstabiliteit te oefenen, want ze hebben geen hardloopambitie. Ze doen dat waarschijnlijk omdat het hen minder energie kost (als een flamingo op één been staat is er in dat been vrijwel geen spieractiviteit) en om hun temperatuur te reguleren. Ze koelen hun lichaam met de poot die in het water staat. De andere warmt dan op. Met twee poten in het water zou hun lichaamstemperatuur te laag worden. Weet je dat ook weer.
Maar dus. Sta door de dag heen af en toe eens op één been en werk zonder al te veel gedoe een beetje aan je stabiliteit. Als je toch staat te niksen. Ga niet in je been staan hangen als een dronken flamingo, maar sta trots rechtop en span je buikspieren aan. Je knie is recht of net uit het slot. Probeer niet te wiebelen. Als je het gemakkelijk 30-60 seconden volhoudt, daag jezelf dan eens uit en wees een blinde flamingo. Nóg beter voor je balans.
Hebben?
Ook zo’n armbandje hebben? Je kan het hier bestellen. Misschien kunnen we dan een underground clubje beginnen, een soort secret society van éénbenige op de trein wachters. Die elkaar een glimlachend knikje van herkenning geven, als we elkaar als een flamingo op het perron zien staan. Zelfverzekerd, rechtop en zonder te wiebelen. (Wel eerst even goed oefenen tijdens het tandenpoetsen enzo! Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat iemand van het perron af flamingood alsjeblieft dankjewel.)
