In tegenstelling tot veel moeders om me heen ben ik niet zo’n bewaarder. De eerste schoentjes van mijn kinderen zijn vermoedelijk in een goed doel container gegaan. Hun babykleertjes heb ik doorgegeven. En ik heb ook niet zo’n keurig doosje met melktandjes in een bewaardoos liggen. Daar zitten wel hun kraamdossiers in, de polsbandjes van hun ziekenhuisgeboorte en nog wat kleine aandenkens. Maar al met al ben ik niet zo’n emotionele bewaarder.
Toch is er iets waar ik ieder jaar opnieuw een beetje natte ogen van krijg. Mijn drie jongens en ik zijn allemaal binnen een periode van dertien dagen jarig: onze verjaardagsvierdaagse noemen we dat. We zijn twee weken lang druk met feest, traktaties, kinderpartijtjes en cadeautjes.
Vlaggenlijn met emotionele waarde
Op de avond voor de eerste verjaardag in de reeks – die van mijn oudste zoon – versier ik de woonkamer. Ik sta op een stoel te balanceren met punaises die ik precies in de oude punaisegaatjes probeer te steken en ik hang een heel arsenaal aan feestversiering op. Papieren slingers, ballonnen én de vlaggenlijnen die ik zelf maakte.
Eentje maakte ik er van restjes sterrenstof, want als je net leert naaien is er weinig makkelijker en bevredigender dan een feestelijke slinger maken. Ik maakte behalve die sterrenslinger echter ook een hele speciale vlaggenlijn. Eén waar ik elk jaar weer wat emotioneel van word. Want ik maakte hem van een draagdoek waar ik mijn kinderen veel in gedragen heb toen ze nog ieniemienies waren.
Elke keer als ik die vlaggetjes vastprik ben ik me bewust van hoe gelukkig ik ben dat ik dankzij de wetenschap tóch moeder werd, hoe snel te tijd vliegt en nog heel veel meer.
Het is zo leuk dat ik daar een tastbare herinnering aan heb die ik elk jaar op de verjaardagen weer tevoorschijn haal.
Als ik de tijd terug kon draaien zou ik verschillende draagdoeken gebruiken, maar dat vond ik destijds zonde, ik heb ze verkocht. En ik zou er ook babykleertjes in verwerkt hebben. Dat kan ik niet meer doen, maar misschien is het voor één van jullie een leuk idee!
Stoffen slingers zijn trouwens altijd een leuk project en een goed cadeau. Ik maakte er ook al eens één als jufcadeautje, maar ze doen het ook heel goed als kraamcadeau of tuinversiering of… Met vlaggetjes kan je eigenlijk niet mis gaan, vind ik.
Leuk! Zo hang ik al een aantal jaat een stoffen vlaggetjesslinger op die gemaakt is van vlaggetjes die mijn vrienden tijdens een gedenkwaardig verjaardagsfeestje voor mij gedecoreerd hebben, ieder op hun eigen manier. Dierbaar bezit. 🙂
Mooi! Ondanks dat ik al in geen vier jaar meer gedragen heb durf ik mij earthy rainbow niet te verknippen tot vlaggetjes ?
Ik hang een half jaar lang elke maand de vlaggetje op die ik naaide toen ik zwanger was van de oudste.
Ik ben er nog steeds blij mee, en nóg blijer ben ik met de haakjes die op subtiele plekken standaard in het plafond zitten 😉
En verder bewaar ik ook maar heel weinig van de kinderen… als ik zie hoeveel dozen er van mijn eigen kindertijd bewaard zijn gebleven en hoeveel ik daarvan uiteindelijk heb weggegooid hecht ik blijkbaar niet zoveel waarde aan materiële herinneringen.
Ohhhh, wat mooi. Ik pink bijna een traantje weg.
Precies wat ik doe als ik ze ophang!
Wat een leuk idee! Ooit, voor later, als ik er aan toe ben om onze draagzak te verknippen (en ik heb leren naaien). Wanneer ben je gestopt met dragen?
Poeh, ik denk toen Dex twee was ofzo? Daarna droeg ik hem nog wel op vakantie en tijdens dagjes weg, maar niet meer structureel. Vlaggetjes naaien is echt zo simpel! Als ik het kan, kan iedereen het.