Mijn lief is net terug van een werktrip van tien dagen, in Londen. In de laatste anderhalve week van de zomervakantie was hij weg en stond ik er alleen voor.
Natuurlijk heb ik daar over gemopperd en geklaagd; het kan best pittig zijn in je eentje met drie kinderen. Zeker als er ook nog eens geen school is. Maar eigenlijk is het ons prima vergaan.
Het scheelt dat Frank vaker lange dagen maakt en meestal de avonden en de weekenden werkt. We zijn dus wel wat gewend, de jongens en ik.
Ik heb mezelf die anderhalve week de auto ingeschopt en we hebben allemaal leuke uitstapjes gemaakt. Met z’n vieren. We hadden het niet alleen supergezellig; ik draai ook m’n hand niet meer om voor een stukje rijden!
Soms zie ik op Twitter of Facebook wel eens een bericht voorbij komen van een gestresste moeder wiens man die avond niet thuis is. Oh lieve hemel! Maar er moet nog gekookt! En de kinderen moeten nog in bad!
Nou, dat riedeltje doe ik een groot deel van de tijd alleen. Mij heb je op dat vlak dus niet zo snel op de kast.
Villa Single Mama
Op TV viel ik vorige week in de eerste aflevering van Villa Single Mama (elke dinsdag om 20.30 op NPO3).
De EO zette 8 moeders met hun al hun kinderen 18 dagen in een grote villa. Het geeft de moeders de kans om wijsheden en handigheden van elkaar mee te nemen en misschien hier en daar ook wat te relaxen. Ook delen ze in die periode natuurlijk het huishouden. En ook op dat vlak worden ze hier en daar wijzer (of stapelgek) van elkaar.
Ik vond het mooi om te zien hoe elke mama zo haar eigen problemen heeft, waarvan sommige heel universeel zijn. Een kind dat niet goed eet bijvoorbeeld. Leuk om te zien welke adviezen de moeders elkaar daar onderling over geven. Uit eigen ervaring. Zonder een achtergrond als opvoedkundige, psycholoog of Joe Frost.
Alleenstaande moeder
Hoewel ik regelmatig mekker over dat het soms te druk is in onze agenda’s en dat mijn lief en ik elkaar soms wat te weinig zien, ik ben blij dat ik het niet alleen hoef te rooien, met onze jongens.
Wij zijn een happy family met een selfiestick. Ohmygawd.
Ik heb echt enorm veel bewondering voor alleenstaande moeders.
Want je bent constant zelf verantwoordelijk. Je hebt nooit even een uurtje voor jezelf, als je kind vrij is. Je hebt niet voortdurend een klankbord waar je leuke kleinigheidjes over je kind bij kwijt kan of met wie je grootse dingen onmiddellijk kan bespreken. Financieel trek je grotendeels alleen de kar. Maar ook logistiek. De kleine leuke Oh ja!-tjes over je kind kan je niet ’s avonds in bed nog even delen. Je viert misschien feest- en verjaardagen alleen met je kroost. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Soms is als alleenstaande moeder een kind opvoeden een keuze (daarover lees je veel op de blog Bampraat.nl), maar meestal niet. En natuurlijk: als het zo loopt heb je geen andere keuze dan er maar het beste van te maken. Uiteindelijk lukt dat vast ook wel. Maar dat neemt niet weg dat het mij verschrikkelijk pittig lijkt en dat ik echt mijn petje afneem voor alle moeders (of vaders) die hun kind(eren) alleen opvoeden. Jullie zijn helden!
Ik kijk vanavond naar aflevering twee van Villa Single Mama. Jullie ook?
Zijn er onder jullie alleenstaande moeders? Wat vind je er het zwaarst aan? En zijn er ook voordelen? Ik lees graag van je in de reacties!
Gelukkig hoef ik ook niet mee te doen. Ik werk 4 dagen waarbij het nu heel onrustig is op werk. Dat heeft ook zijn weerslag op hoe het thuis draait. Ik ben dan zo blij dat ik iemand heb die me kan aanvullen. Mocht ik er alleen voor komen te staan, zou ik echt mijn leven (vooral werk) daar op in moeten gaan richten.
Hey! Bedankt voor de tag
Ik denk dat jij het prima zou doen als alleenstaande mama hoor!
Maar fijn dat je een lieve man hebt!
En ja ook ik volg villa single mama 🙂
Thea van Galen onlangs geplaatst…5x winnen! Feest bij Bampraat!
Ik heb mijn dochter alleen gekregen en vind het zeker ook z’n voordelen hebben.Nooit ruzies over de opvoeding of het huishouden;het geeft ook rust als je wéét dat je het gewoon zelf moet doen..De lieve leuke dingetjes,maar ook de minder leuke kan ik altijd delen met mijn ouders(die even gek op haar zijn)en vriendinnen.Ik vind het niet druk,heb er ook “maar” één.(Overdag trouwens meer,als gastouder..)
Ik voel me regelmatig trots dat het zo goed gaat en dat we zo’n leuke band hebben!(ze is 14)
Het enige vervelende vind ik dat ik alleen voor het inkomen moet zorgen.Ik had graag de keus gehad minder te kunnen werken,maar moest dat altijd fulltime doen.
Gelukkig kon ik wel veel zelf voor haar zorgen,omdat ik altijd als oppas/gastouder heb gewerkt.
Ook vóór haar komst,zodat ik al veel wist over kinderen,hun verzorging en opvoeding.
Mijn dochter was ook vrij makkelijk dus dat scheelt ook.
Maar mijn situatie is natuurlijk anders dan wanneer je er ongewild alleen voor komt te staan door scheiding of overlijden van je partner.
Ja alleenstaand met twee hier. Ik denk nooit in wat het zwaarst is, zoals je eerste vraag. Ben een eenmotorige machine, altijd geweest, en wat je niet kent mis je ook niet.
Is natuurlijk niet helemaal waar, heb het na bijna tien jaar alleen moederen heus wel af en toe helemaal gehad met al die verantwoordelijkheden die ik alleen draag en met al de dingen die ik heb moeten opgeven die je met partner wel prima naast het moederschap kan doen.
Maar dit is gewoon mijn gezinnetje. En het is ook lekker duidelijk; ik hoef me nooit ‘ s nachts te ergeren dat de ander niet op staat, die verwachting is volgens mij stuk vermoeiender dan er alleen voor staan . En ik hoef nooit compromissen te sluiten als het gaat om de opvoeding. Lijkt me echt knap lastig!
En ik word altijd beetje kriebelig als stellen álles met elkaar overleggen mbt de opvoeding. ‘Joh dóe gewoon ‘ denk ik dan, ‘geef die appel gewoon in drie stukken als jij het in drie stukken wil geven. Daar hoef je ‘papa’ niet per se over in te lichten toch? :p
Eveline onlangs geplaatst…Loslaten
Hier ben ik ook vaak alleen met de vier. Heavy vind ik dat. Net als jij heb ik het geluk dat dit tijdelijk is. Dat de man na een tijdje weer helemaal meedraait. En uiteraard moet ik het ook financieel niet alleen rooien.
Hoe die alleenstaande moeders het 24 op 24, 7 op 7, 365 op 365 klaarspelen… Chapeau!!!
Ik hoop dat ik het hen nooit moet nadoen.
Elke onlangs geplaatst…Over een frisse start