Eerlijk? Een jaar of tien geleden was ik er nooit zo van, van tweedehands. Ik hield van de ervaring van nieuwe spullen. Met iets moois naar de kassa lopen. En thuis iets openen wat nieuw is, helemaal voor mij. Waar ik zelf voor gewerkt of gespaard heb. Heerlijk.
Eigenlijk vond ik dat hele tweedehandsgebeuren ook een beetje vies en muffig. En gedoe. Ik kende het van het gele krantje Via-Via, waarin mensen hun spullen te koop aanboden. In de omgeving waar ik vandaan kom waren dat voornamelijk tractors, Shetlandpony’s, paardrijbroeken en weckpotten.
Later kwam er natuurlijk marktplaats. En ik kwam ook wel eens in kringloopwinkels, maar kennelijk nooit in de juiste, want ik trof er altijd muffe dode bejaarden inboedels. En incompleet servies met stukjes eraf. En Konsalik boekenreeksen. Nooit toffe spullen.
Hippe vriendinnen
Door de jaren heen ben ik er toch anders over gaan denken. Eerst was daar in mijn studietijd hippe vriendin Laura, die me wel eens meetroonde naar een grote kringlooploods, met ladingen kleding en schoenen en andere spullen die wél de moeite waard waren. Hee, bedacht ik me, het kan dus tóch. Toffe meubels zag ik er ook, maar ik de tijd dat je die geschuurd, gelakt en eventueel zelfs nog opnieuw bekleed hebt ben je al zes keer op en neer naar Ikea, constateerde het gemaksmonster in mij toen nog.
Marktplaats
En toen ik jaren daarna zelf kinderen kreeg wakkerde dat tweedehandsvlammetje voorzichtig wat aan. Kinderen zijn duur. En ze groeien als gekken. Dus toen er snowboots nodig waren dacht ik: toedeloe, ik kijk wel op Marktplaats. Ging prima!
En zo kocht ik er ook voetbalschoenen, skeelers, schaatsen en kinderkleding. Allemaal spul wat m’n jongens amper verslijten, omdat ze er zo razendsnel uitgroeien. Omdat ik veel dingen in drievoud aan moet schaffen vind ik tweedehands echt fijn.
Voor onze eerste baby kochten we alles nog nieuw, maar mijn jongste twee hebben heel wat tweedehands kleding gekregen, in tweedehands wippertjes gezeten, in een tweedehands badje gebadderd en ga zo maar door. Arme kinders. Of nee, slimme mama!
Ook die hele wegwerpmaatschappij is iets waar ik niet achtersta, maar mijn voornaamste reden om tweedehands te shoppen is toch mijn portemonnee. Soms vind ik echt leuke dingen; zo ben ik eens voor een prikkie aan bijna tien kilo Nopper gekomen.
Fora en social media
Ook op de ouder-/kindfora waar ik zo nu en dan lees wisselen mooie spullen voor fijne prijsjes van eigenaar. Datzelfde geldt voor Twitter, Facebook en Instagram.
En omdat je elkaar soms ook wel een beetje ‘kent’, doordat je ergens al langer online contact hebt, voelt het vaak ook wat vertrouwder. De kans is wat kleiner dat je besodemieterd wordt en na betaling je pakketje niet krijgt. Al moet ik zeggen dat ik gelukkig nog geen enkele negatieve ervaring heb, wat Marktplaats betreft.
Op dat soort kanalen loont het trouwens erg om even een gil te geven als je iets zoekt! “Hey, heeft er toevallig nog iemand een loopfietsje dat stof staat te vangen?” Dikke kans dat je één of meerdere reacties krijgt, als je je online tussen gelijkgestemden begeeft. Want net als ik vinden veel moeders niet vaak de tijd om zelf spullen op Marktplaats te slingeren. Dus als iemand nog een Lodger Bunker voetenzak zoekt?
Zelf was ik dolblij toen iemand laatst op Twitter een lampje aanbood dat ik al jaren heel mooi vond, maar veel te duur. Het is een silhouettelamp, met voor elk seizoen en voor de grote feestdagen een andere inschuifkaart. Ik zou daar nooit de hoofdprijs voor betaald hebben, maar we sloten een dealtje en nu staat -ie hier te shinen!
Kringloopwinkel
Ook in de kringloopwinkel kom ik weer regelmatig. Ik vind er dekbedhoezen voor naaiprojectjes: kinderbeddengoed is geweldig voor vlaggetjes en tasjes. We halen er boekjes en spelletjes vandaan. Theekopjes voor knutselprojectjes als kaarjes maken of vogelvoerdingetjes. En heel soms stuiten we op een schat. Zo hadden we twee weken geleden een Trofast kast mét bakken te pakken voor €10.
Ik droom ook van het kopen en opknappen van mooie tweedehands stoeltjes en kastjes. En van het bij elkaar shoppen van geweldige tweedehands outfits, zoals A Girl Named Elvis dat zo goed kan! En waar De Groene Meisjes dan weer een heerlijke blogpost over schreven, die je zeker even moet lezen als je de mijne uit hebt. Voor zowel meubels opknappen als vintage shoppen ontbreekt me vooralsnog de tijd, puf en moed. Maar ooit gaat het er vast van komen. Ik ben in elk geval al helemaal geïnspireerd.
We kochten laatst wel een auto bij de kringloop! Een houten auto met gas- en rempedaal en contactsleutel voor €5. Dex rijdt er dagelijks in en is er helemaal gelukkig mee.
Ook voor de naderende winter en voor de feestdagen ben ik voorzichtig al aan het uitkijken naar wat dingen die ik voor de jongens op het oog heb. Maar voor die tijd moet ik eerst maar eens door onze speelgoedkast heen, om zélf wat dingen op Marktplaats te zetten.
Ben jij een tweedehandshopper en/of -verkoper? Wat scoor jij zoal tweedehands? Wat verkoop je en waar? Vind je het oké om je kinderen tweedehands cadeautjes of kleding te geven? Wat heb jij zoal voor kringloopschatten gescoord? Ik lees heel graag van jullie, vind ik leuk!
Hier ook fan van de beurzen van de Gezinsbond. Veel spullen van Zoon scoorde ik daar.
Verder staat hier in huis heel veel tweedehands. Een mens moet wel gek zijn om het dubbele te betalen als je het in nieuwstaat aan de helft van de prijs kunt krijgen.
Volgens weekend sta ik zelf op een rommelmarkt, kwestie van wat plaats te maken en nog bruikbare spullen te slijten.
Als ik eerlijk ben, dan moet ik bekennen dat ik daar op twee manieren mee omga. Voor spulletjes vind ik tweedehands de max. Zo scoorde ik deze week nog helemaal gratis een groot konijnenhok via iemand wiens konijntje was overleden en dus niets meer met het huisje kon doen. Ja, het is al wat verroest en er is wat opknapwerk aan, maar hé, toch maar weer meer dan 100€ uitgespaard. Speelgoed en kinderkleren (al heb ik zelf nog geen kinderen) zal ik later ook wel tweedehands proberen te scoren, want kinderen groeien als kool, dus aan die kleren is vaak helemaal niets verkeerd. Maar toch: voor kleren voor mezelf zal ik nooit, maar dan ook nooit tweedehands winkelen. Volwassenen groeien niet meer (tenzij misschien in de breedte), dus zij gooien hun kleren vaak pas weg als het versleten is of helemaal uit de mode. Die paar keren dat ik toch eens een poging deed, kwam ik dan ook heel vaak kleren tegen waar ik nog eens kringen onder de oksels zag. Waarschijnlijk heb ik gewoon pech gehad, maar toch. Al vind ik het wel cool als iemand een oud kledingsstuk heeft gevonden en dat met behulp van een naaimachine tot iets compleet anders kon omtoveren. Helaas bezit ik die skill niet, dus ik zou de gekochte kleren moeten dragen in de oorspronkelijke vorm…
En schoenen, dat koop ik ook zeker nooit van mijn leven over van iemand! Schoenen moeten zich naar jouw voeten vormen en jouw voeten niet naar die van iemand anders 😉
Lotte onlangs geplaatst…GML #1
Ik probeer wel regelmatig naar de kringloop te gaan, maar vaak voor duurdere aankopen ga ik toch weer voor nieuw. Bijvoorbeeld een bank. Dan vraag ik me toch teveel af van wie hij is geweest en hoe lang ze hem hebben gebruikt. En hoe lang je hem dan daarna zelf nog kan gebruiken…
Daantje onlangs geplaatst…Het laminaat ligt erin!!
Ik ben dol op tweedehands. Toen ik twintig was niet. Toen was ik een beetje een snob, en vond ik het vies. Maar nu is bijna alles hier in huis tweedehands : )
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Bijles wiskunde/economie op de middelbare school
Ik koop vrij vaak dingen tweedehands. Zo was ik zo trots toen ik een wipper op de kop kon tikken voor minder dan de helft van de nieuwprijs, hetzelfde voor de babycook, enz… Alleen heb ik me nog niet gewaagd aan babykleding. Vind het zo moeilijk om te weten waar te beginnen.
tess onlangs geplaatst…Op dit moment – de zomer
Ik koop vrijwel alles tweedehands: van kinderkleding tot speelgoed, van boeken tot fietsen, van kleding voor mezelf tot meubels… er is hier maar weinig in huis dat wel nieuw is!
Verkopen doe ik vrijwel nooit. Weggeven des te meer 🙂
geertruurzaam onlangs geplaatst…Bakfietsen met kinderen
Ik ben helemaal niet vies van tweedehands. Integendeel! Waar ik wel wat minder enthousiast over ben is online tweedehands. Op marktplaats e.d heb ik nog nooit gekocht. Bij tweedehands vind ik belangrijk het eens te kunnen zien/voelen.
Hier in belgie worde regelmatig tweedehands babybeurzen georganiseerd. Honderden kraampjes met moeders die hun kinderkledij /speelgoed / boeken verkopen. Je kan er echte koopjes doen! Telkens wanneer zo’n beurs in de buurt is, sta ik als eerste in de rij 😀
ester onlangs geplaatst…ik word meter !
Oh ja, ik vind het fantastisch. Voor Dexter heb ik heel veel tweedehands gekocht (de maxi cosi, de autofix, de verschoontafel,..) en ik ben erg fan van de tweedehandsbeurzen van Kind en Gezin die je bij ons hebt, met allemaal kinderkleertjes en speelgoed. Dexter heeft eigenlijk maar weinig nieuw speelgoed, ik sla ook altijd in op rommelmarkten en beurzen voor verjaardagen en kerstmis, bijvoorbeeld. Ik vind dat helemaal niet zielig of erg, integendeel: met het budget dat ik voor hem heb haal ik veel meer uit mijn geld dan als ik nieuw en peperduur koop.
Net nog 25 euro neergeteld voor een loopfiets die ik nieuw zag voor 70 euro, en dan ben ik heel blij als ik die weet te scoren en zie hoe blij hij ermee is. Dus ja: ik ben een tweedehandser, en voor baby 2 ben ik het net zo van plan. 🙂
lilith onlangs geplaatst…Zweten en weten met #teamdecathlon