Jullie weten het inmiddels wel: ik ben moeder van maar liefst drie kleine jongens. En toch ontbrak het hier nogal aan jongensspeelgoed nummer één: autootjes.
Thomas (6) en Morris (4) gaven er niet zoveel om. Zij speelden liever met het houten keukentje en het winkeltje, met de Duplo of ze speelden buiten. En nu ze wat groter zijn doen ze heel graag kaart- en bordspellen samen.
Maar Dex heeft zich plots ontpopt tot een echt autootjeskind. Op handen en knieën gaat hij de hele kamer door, terwijl hij zelf allemaal broem-broem geluiden maakt. En zijn imitatie van een piepende rem is helemaal hilarisch.
Vaak laat hij de auto’s onder van alles door rijden en over de meubelen heen. Als hij in een rustiger bui is parkeert hij ze in zijn garage, waar ze dan allemaal door de wasstraat mogen. Er zijn ook momenten dat hij ze alleen maar steeds laat botsen. Waarmee ik bedoel dat hij ze met grof geweld tegen elkaar en tegen alles aan ramt: boys will be boys.
We hadden maar weinig auto’s in huis. Het speelgoed met wielen stond allemaal in de schuur: (loop)fietsen, steppen, loopauto’s, een traptractor. De paar wagentjes die binnen in de speelgoedmand lagen waren schoencadeautjes van Sinterklaas. Waarschijnlijk van momenten dat hij geen inspiratie had. Dan geeft hij kleine jongens vast auto’s: het blijft een traditionele man natuurlijk.
Marktplaatsvondst
Het wagenpark van Dex kon dus wel wat uitbreiding gebruiken. Op Marktplaats deden we een supervondst: een oude HotWheels verzamelkoffer, met daarin 48 puntgave stoere bolide’s, elk keurig geparkeerd in een eigen vakje in de tweelaags koffer. De autootjes zijn ooit door iemand verzameld en heel goed bewaard. Er zit van alles in: racewagens, limo’s, pick-ups. Voor elke gelegenheid een andere set wheels.
In het hele huis zijn inmiddels auto’s: op de woonkamervloer, onder de tafel, op de stoelen, in mijn schoenen, onderaan de trap.
Ze zijn eigenlijk overal behálve in hun mooie opbergkoffer.
Met al die foutparkeerders moet ik echt oppassen dat ik me geen schedelbasisfractuur val, door op een limousine te stappen, terwijl ik met een wasmand van de trap kom. Levensgevaarlijk.
Maar mijn jongste is de koning te rijk. En dat voor 15 Euro!
Hoe staat het bij jullie in huis met het traditionele jongens- of meisjesspeelgoed?
Hier een vrouwenhuis: wij (2 vrouwen) hebben 2 dochtertjes. Toen de oudste 1 jaar was werd ze verliefd op mijn oude (zwarte) pop. Na de ontdekking heeft ze die drie dagen getongkust. Daarna begonnen de mini-moeder-taferelen: flesje geven, luiertje aan, slapen etc. Nu ze 2+ is, en ze een babyzusje heeft, ligt de zwarte pop er wat verloren bij. Babylief bevindt zich in de wipper altijd in een kapsalon. Op het speelkleed is het een babyhuisje. Echt tutten, die meiden.
Deze zomer kreeg de oudste een cadeautje na eendjes vangen op de kermis. “Wat wil je, kies maar.”, zei de kermisman. “Daar” wees ze, naar een fonkelroze uberglitterige ‘beauty set’. En zo wordt ons huis steeds roziger. Ik heb niets tegen roze, alleen doen we niet mee aan ‘meisjeskleur/jongenskleur’ of ‘typisch jongens/meisjesideeengoed’. En niet omdat we twee vrouwen zijn. Uiteraard. Niet.
Autootjes vindt ze saai. Koken in het houten keukentje is wel de max. Maar ja, deze mama vindt koken ook echt super.
Hebben jouw jongens iets met poppen (gehad)?
Mijn dochter kreeg ook auto’s en een trein maar deed daar echt niets mee. Onze zoon speelt echter met alles. Ook graag met poppen, verkleden, keuken. Maar de favoriet is toch echt: trekkers…
Ruth onlangs geplaatst…De rol van de grimeur ~ eigenaardig contact
Grappig dit.
Mijn kinderen zijn net zo oud als de jouwe, alleen dan meisje-jongen-meisje. En laat die jongen nou niets om auto’s geven! Graafmachines gekregen van oma, een politieauto gekregen van een vriendje en die mooie houten garage van Sint: het verdween allemaal richting Kringloopcentrum. Ik weet het eerst nog aan het feit dat hij een oudere zus had, maar laat nu zijn jongere zusje helemaal gek zijn van auto’s! Op d’r knietjes gaat ze, net als Dex, de kamer rond met dat ene sneue autootje wat ze kon vinden. Ze heeft inmiddels een aardige collectie…misschien moet ik maar eens naar de Kringloop, kijken of die mooie garage van ons d’r nog staat, ha!
Het eerste woordje van Zoon was “tractor”, waarbij hij diep in zijn keel een vreemdsoortige “r” produceerde.
Need I say more? 🙂
lentebloem onlangs geplaatst…September 2014 – lijstje
Oh wouw, dat is nog eens een vondst, daar zouden we hier een jongetje ook heeel blij mee maken. Is er net zo eentje als Dex gok ik zo!
Maai onlangs geplaatst…Favo kinderboeken van dit moment