Bij de CrossFit workout van 08.00 uur vanmorgen stond ik naast een heerschap dat bij sommige oefeningen de barbell wel op zijn wallen had kunnen leggen, in plaats van op zijn schouders. “Ik heb een baby van vier maanden,” verklaarde hij wat schuchter, “en die slaapt nog niet door.”
Ik glimlachte begripvol en dacht bij mezelf: arme verse vader, als je de indruk hebt dat dat any time soon gaat gebeuren kon je nog wel eens van een koude kermis thuiskomen.
Ben je bekend met de term knipperlicht-relatie? Ja? Nou, laat mij je dan vertellen over de knipperlichtslaap. Hij kent verschillende fases, maar kent één vast gegeven; je slaapt geen enkele keer door van tien uur ’s avonds tot zeven uur in de ochtend. Je nachtrust gaat aan-uit-aan-uit-aan-uit.
Fase 1. Guantanamo Baby
Je kindje is nog erg jong en maakt nog verre van hele nachten, ook al vraagt iedereen al vanaf week twee aan je ‘of de kleine al een beetje doorslaapt’. NEE! wil je zeggen terwijl je de vrager een nietmachine in zijn voorhoofd slaat, een flessenborstel in zijn oogkas steekt of zijn hoofd in een DiaperChamp ramt. Nee, de kleine slaapt! niet! door! en je bent hondsmoe.
Je kind wordt ’s avonds laat wakker, als je zelf nog wakker bent of als je net even was gaan voorslapen.
Je kind wordt midden in de nacht wakker, als je in een diepe comateuze slaap ligt. Dit kan zich twee, drie, vier, vijf, zes keer herhalen. En je kind wordt ’s morgens vroeg wakker op een tijdstip waarop je hoopvol denkt: “Oh, het is nog zo vroeg. Die krijg ik nog wel even terug in bed. Voor een uurtje of twee.” Wrong! Dat lukt maar zelden.
Voor ons was de oplossing: een baby slaapt bij ons op de kamer. Kindjes hebben nu eenmaal behoefte aan nachtvoedingen en aan huizenhoge bergen liefde en aandacht en dat gaat het gemakkelijkst met je kind dichtbij.
“Ssssshhhh… Je bent lief schatje, ga maar lekker slapen,” door de talk-back functie van de babyfoon kraken doet simpelweg de truc niet.
Wij hadden hier twee keer een zelfgemaakt co-sleeper ledikantje aan mijn kant van het bed staan. Een huilende hongerige baby schoof ik half slapend mijn kant op om hem te laten drinken en daarna net zo gemakkelijk weer terug. Dat maakte de nachten een stuk praktischer, zo zonder ophalen-terugleggen, ophalen-terugleggen en ik kreeg aanmerkelijk meer nachtrust dan toen we nog niet samen sliepen en ik op advies van het consultatiebureau mijn kind inbakerde en liet huilen. Nog steeds kromme tenen en een flink pak schuldgevoel daarover; dat zou ik nooit meer zo doen.
Fase 2. The Joker
Je kind heeft al drie nachten doorgeslapen! Je hebt gejuicht op Facebook en Twitter. Je hebt je (schoon-)moeder triomfantelijk kunnen mededelen dat er eindelijk doorgeslapen wordt. Je voelt je voor het eerst in duizend jaar weer wat uitgerust en ohja, je moet de vlag nog strijken zodat je die kan uithangen vanwege dit heuglijke nieuws.
Nou, zet dat strijkijzer nog maar even uit. Je bent slachtoffer van The Joker. Je kind heeft wat onder de leden of maakt een groeispurtje. Hij verbruikt wat meer energie dan anders en slaapt dus door. Voor een paar nachtjes maar.
En net als jij eraan gewend bent wordt je gewoon weer om 03.00 uur in de nacht gewekt: ga terug naar fase 1. Sterkte!
Fase 3. De Molenwiek
Je kind is al wat groter. Je wordt stilaan wat minder gewekt ’s nachts. Maar of dat een verbetering is, ten opzichte van wat er nu gebeurt?
Je wordt gemolenwiekt. Je kind wordt ’s nachts wakker wegens dorst of een boze droom en wil maar één ding: bij jou zijn. Zo eindig je dus met een kind tussen jullie in (want een kind aan de rand rolt uit bed) in een te smal bed. En als dat kind nou stíl zou liggen. Maar deze fase heet niet voor niets De Molenwiek. Teen in je oog, been in je buik, knokige knietjes tegen je schenen, allerlei variaties passeren de revue. Wakker worden met een paar luierbillen naast je neus is geen uitzondering.
Wij hebben nog geregeld twee molenwiekers, maar gelukkig hebben we ook een fijne logeerkamer, zodat degene die uit bed gewiekt wordt toch nog een behoorlijke nacht kan maken. Ik kan het je aanraden.
Fase 4. De Instorter
Je kind is eigenlijk ook wel moe van het slechte slapen. Of van hele dagen school of van de drukte op de peuterspeelzaal of het kinderdagverblijf. Hij valt overal in slaap. Als hij twee minuten in de auto zit. Op de bank, voor de televisie, terwijl jij net de laatste hand aan het avondeten legt. Op de vloer, tijdens het Duplo-en. O-ver-al. En natuurlijk zorgen die dutjes ervoor dat het ’s nachts weer niet helemaal lekker gaat, qua slaap.
En dan? What’s next?
De hieropvolgende fases heb ik zelf nog niet meegemaakt, maar ik vermoed dingen als De Braakbal, waarin je ’s nachts een dronken puber in de gang aantreft of The Earlybird, als je een kind hebt dat van vissen blijkt te houden. Wat mij persoonlijk trouwens de horror lijkt, ik denk aan bakjes maden in de koelkast en alles, maar een viskind is waarschijnlijk beter dan een blowende volgepiercete hangjongere. Ik ben heel ruimdenkend, behalve als het over mijn eigen vlees en bloed gaat.
Afijn, we gaan het allemaal wel merken. Ik ben op het ergste voorbereid en heb altijd komkommer in de koelkast en kamilletheezakjes in de keuken om ’s morgens op mijn dikke ogen te leggen.
(Dat laatste was een leugen. Mij betrap je gewoon met zwarte slaapgebrekkringen onder mijn ogen op het schoolplein.)
Ben jij een knipperlichtslaapslachtoffer? Je bent niet de enige die het zwaar heeft. Ik verdenk acht van de tien mensen die zeggen dat hun jonge kind al wel doorslaapt ervan dat ze liegen. Of dat ze pyjamapapjes en/of sherry door een trechter bij hun kind naar binnen gieten.
Durf ik te vragen naar jouw nachten? Slaapt de jouwe al door? Herken je iets in de fases van de knipperlichtslaap?
Guantánamo baby….hahahaha! Zo goed gevonden die naam!
Ik heb zelf ook drie knullen die nu inmiddels wel doorslapen. Eigen bed is ander verhaal maar ze slapen in ieder geval!
Leuk dat ik je blog ontdekt heb! Heel herkenbaar en super leuk geschreven. Ik ben fan!!
Haha, helemaal herkenbaar.
En heb jij ook zo een buurvrouw die eruit ziet als een fotomodel en een buurman die doodleuk zegt: “Onze x slaapt al van 6 weken door,die slaapt nu van 7 tot 7. ” ?( terwijl jouw harten/nachtrustdief dat op 2.5 nog niet doet )
Oja, die laatste foto, de instorter. Was ook altijd grappig toen ze nét geen slaapje meer deden overdag. Vielen ze in de auto in slaap en net als ik dacht dat ik ze in hun bed kon kieperen thuis (om zelf nog even wat rust te hebben na een druk uitje) werden ze weer wakker en waren ze strontchagrijnig 🙂
Mammalien onlangs geplaatst…Vakantie kommer en kwel (5/45, 6/45, 7/45)
Haha, wel briljant geschreven. Moet zeggen dat mijn kinderen als baby echt best snel lekker doorsliepen. Bij dochter begon de ellende weer toen ze 5 werd, nachtelijke angsten inderdaad. Zonen geen last van gehad (afkloppen voor jongste!). Oudste wil nooit naar bed, heeft ook nooit slaap, en is ’s ochtends altijd ongelofelijk vroeg wakker (tenzij het maandagochtend is en er school is). Maar heeft ook de leeftijd ende gewoonte om dan lekker zachtjes zichzelf te gaan vermaken met de laptop oid…
Mammalien onlangs geplaatst…Vakantie kommer en kwel (5/45, 6/45, 7/45)
Leuk blog. 🙂 Ik lees ze altijd met veel plezier!!
Hier een Guantánamo dreumes die eerst een Guantánamo baby was en volgende maand met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een Guantánamo peuter wordt. Hij is letterlijk borstvoedingverslaafd en wordt er nog altijd minimaal 4x per nacht voor wakker, maar meestal vaker. Ik overleef door samenslapen en vaak tegelijk met hem mee naar bed gaan. Ik vestig mijn hoop maar op een doorslaapkleuter, en kijk tegen die tijd wel of ik beter op een doorslaappuber kan hopen 😉
Woahahahaha… Zo herkenbaar. En sliepen die van mij wel door. Maakte ik me weer zorgen om de borstvoeding. Werd ik wakker terwijl ik droomde van de prachtige huid die ik kreeg van baden in …melk, om 4 uur ’s ochtends.
Herkenning, jawel. Helaas geen kind dat te troosten was met de borst of een dutje in het grote bed…
Blinde haat tegenover alle mensen die dan met ‘goedbedoelde tips’ afkomen… Of die collega die (nadat ik al 11 maanden ‘wakker’ was) na 1 brakke nacht met zijn anders perfect doorslapende babyzoon zei “ja, nu snap ik eindelijk hoe vermoeiend dat moet zijn voor jou”. Euh. Nee. Ga weg.
Onze dochter van 5 was altijd een goeie slaper. Ons zoontje van 18 mnd: not so much. Doorslapen is een zeldzaamheid. Als baby was t n reflux/huibabyventje. Maar eens dat probleem onder controle was werd/wordt ie nog vaak meermaals per nacht wakker. Ik snap nog altijd niet dat ik zo lang ben blijven functioneren met zo weinig slaap. Wat mijn twee kinderen allebei wel nooit gekund hebben is in ons bed slapen. Dat doen die dus niet he. Als ik dat van andere mensen lees denk ik: I wish.
Mijn 13 jarige slaapt al 13 jaar max 6 uur per dag. Nu aaneen gesloten als baby in stukjes.
Ik heb het overleefd, maar pittig was het wel. Vooral omdat ik gewoon 40 uur of meer per week met pubers werk. Mijn bijna 15 jarige is een enorm goede slaper, die snurkt makkelijk 14 uur.
Ja maar, ja maar. In welke fase zit mijn 3, 5 jarige dan?! Die slaapt inmiddels namelijk wel door! De hele fokking nacht. Getuige het feit dat ik dit om 5.24 uur schrijf, doet mijn jongste dat vannacht niet na 9 (!!!) nachten wel. De eerste negen van zn leven. Oh hij stort tegen me aan in slaap op de bank! Welterusten!
Ik heb zeer geamuseerd je verhaal gelezen! Heb zelf een baby van 7 weken die snachts nog graag drinkt… Liefst om de 3 uur… 🙂
Leuk blog heb je! Gisteren ontdekt 😉
En ja heeeeel herkenbaar, hoewel (zoekt ongelakt hout) het langzaamaan nog maar een keer wakker is ’s nachts? Yoker?
Dankjewel Ruth. Hopelijk glijden jullie zo door in rustige nachten. En dan is het wachten op De Molenwiek. 🙂
We slapen al samen dus die molenwiek kennen we al hoor;)
Ruth onlangs geplaatst…Hemelwater
Wij doen aan ‘Slapend buffet’ wat ik ook van harte kan aanraden. De baby/dreumes/peuter hoeft niet eerst te gaan huilen, en dus extra wakker worden, en de oxytocine zorgt er voor dat je zelf ook snel weer in dromenland bent. Ideaal!
Elk consultatiebureau dat inbakeren en laten huilen adviseert zouden ze moeten sluiten. Na een week (bij baby 2, baby 1 was een verhaal apart) slecht slapen (baby lag wel in onze kamer maar 3 meter verderop) besloot ik m’n baby in bed te nemen en hij en wij sliepen vanaf toen als roosjes. Ik wist vaak ’s morgens niet eens hoe vaak ik gevoed had. Wat een heerlijkheid. Mensen vonden mij zielig omdat onze baby na maanden nog steeds bij ons in bed lag. Ik vond het heerlijk. Ik vond mensen zielig die het niet deden, want die misten dit allemaal. En ik vond hun baby’s zielig die apart in kamertjes moesten slapen. Na een jaar gingen we verhuizen en probeerden we een eigen kamer. Dat ging meteen goed. Af en toe sliepen en slapen we nog een nachtje met z’n drieën in bed. Hoewel ik dan nu niet zo makkelijk meer slaap als toen vind ik het heerlijk knus. Ik adviseer iedereen om samen te slapen. Veel mensen kijken me dan aan alsof ik niet goed snik ben. Jammer dat het in Nederland niet zo natuurlijk is als het zou moeten zijn.
Tranen over m’n wangen van de humor waarmee je deze, wederom herkenbare, “fases” beschrijft. Alle vier meegemaakt en we zijn nog lang niet in de buurt van 8 uur aan een stuk. We zien wel hoelang het nog mag duren voordat de “uitslaapfase” begint.
Hoera voor middagdutjes in het weekend. Het gaat meestal goed maar soms ook niet. Goed dat ik graag koffie drink
Fie onlangs geplaatst…Planes 2
Jelte was al een slechte slaper, maar sinds we die speenloos hebben is het weer drama… God, zijn ze al bijna het huis uit?
Guantanamo baby en een molenwieker present hier in huis…
ben zo blij dat er make up bestaat…
Met een make-upje kan je een hoop verdoezelen ja. Toch jammer dat ik daar niet zo handig mee (of te lui voor) ben.