Met drie kinderen in huis ben je altijd verzekerd van voldoende zand tussen de naden van je parketvloer, van kruimels in je tapijt en van net zoveel water naast het bad als erin.
Maar er zijn nog twee dingen die hier in overvloed in huis rondzwermen en gonzen:
jaloezie en rivaliteit.
Als moeder-van-meer zal je het vast herkennen. De kleinste dingetjes kunnen een aanleiding zijn voor een boze bui. Een erwtje meer op de bord van de één. Een stapje sneller gelopen door de ander. Het is maar net hoe de wind waait, maar als -ie onstuimig is zijn mijn jongens dat ook en hebben we voortdurend vlagen van discussie.
“In zijn beker zit veel meer!”
“Ík mag vandaag naast mama zitten!”
“Jij kan lekker nog niet zelf lezen en ik wel.”
“Zijn appel is groter!”
“Vandaag wil ík de blauwe lepel.”
“Jij was als laatste bij de voordeur. Ik was het eerst!”
Morris, de rolschaatscoach
Vandaag was – ondanks dat hele vrijdag de dertiende gebeuren – een wonderbaarlijk windstille dag.
Van de week moest ik nog een orkaankracht bedwingen, omdat middelste rollerskates voor zijn verjaardag had gekregen. Oudste wilde ook skaten en wrong zich in zijn te kleine nooit-gedragen-geen-enkele-keer skeelers, waar hij weer met maaiende armen op voorbij Bambide, net als die ene keer toen hij ze net had.
Hij was boos. Het stormde en loeide in hem. “Rolschaatsen zijn ook veel makkelijker!” blies hij. “Die zijn voor kleine kinderen.”
“Maar misschien is het wel leuk als jullie dat samen kunnen doen?” opperde ik. “Wil je dat ik op Marktplaats kijk? Dan kan je kijken of je er genoeg zakgeld voor over hebt?”
“Ja mam, goed idee,” luwde de storm.
Vanmiddag stonden zijn rollerskates op hem te wachten bij de deur.
“Zal ik je helpen Thomas?” stuiterde Morris.
“Oké dan,” gaf z’n broer toe.
Mijn oren klapperden er een beetje van. Hij stemde er zomaar in toe gecoacht te worden door zijn jongere broertje. Die zijn taak erg serieus nam.
“Rustig aan Thomas.”
“Niet je hele voet steeds optillen.”
“Doe je armen maar opzij als je wiebelt Thomas. Dan zoek je je balans!”
Het ging goed: zonder te vallen krabbelde m’n oudste zo weg op zijn rollerskates. Zijn broertje met een trotse blik ernaast. Klaar om hem elk moment een hand te geven.
Het was volkomen windstil tussen mijn jongens.
Morris applaudisseerde. Thomas rolschaatste nog een paar meter en keek eens achterom hoe ver hij al van onze voordeur vandaan was. De zon begon te schijnen op zijn toet.
Staat er bij jouw kinderen ook dagelijks rivaliteit en/of jaloezie op het menu? Over wat voor dingen bijvoorbeeld?
Wat een leuke foto’s/stukje/verhaal!!
Luna onlangs geplaatst…GOOD VIBES, EEN ZAAIBED & SPRUITJESDAG
over plastic Ikea bekertjes… vooral de blauwe dan, we hebben die met verticale en één met horizontale strepen. exact hetzelfde voor de rest. zelfde blauwe tint, even groot, maar ze moeten ALTIJD de ene hebben, NIET de andere 🙂
Regina onlangs geplaatst…Slaapgerief
Leuk hé! Hier ook eens gehad dat oudste een taart ging maken die middelste normaal maakt. Hij werd van stap tot stap door middelste begeleid en hij vond dat, tot mijn grote verbazing, prima! Grappig om te zien dat de oudsten op dat moment erkennen dat hun jongere broer ergens (nog) beter in is.
Zo lief! Blij dat het ook windstil kan. 🙂
gerhildemaakt onlangs geplaatst…Ieper in één dag