Project O., noteerde ik als vijfde punt in mijn missies voor november. Heb je je al afgevraagd waar die O voor zou staan?
Opruimen? Ontharen? Onthaasten? Oppas vinden? Een ooglidcorrectie? Op orgelles? Omdenken?
Nope, niets van dat alles.
De O staat voor Ontslonzen.
Of dat nodig is? Hell yeah. De afgelopen zes jaar heb ik mezelf langzaam laten veranderen in een moederslons.
De moederslons
De afgelopen jaren heb ik rondgelopen met wallen onder mijn ogen. Met slecht passende broeken. In shirts die eigenlijk al lang aan vervanging toe zijn. En altijd had ik melk-/ tandpasta-/ jam-/ klei-/ vingerverf- of ondefinieerbare vlekken in mijn kleren. En niet te vergeten: ik was permanent moe moe moe. Dat zorgt ook niet echt voor een gezellige frisse uitstraling.
Tot in de puntjes verzorgde moeders op het schoolplein werkten me mateloos op de zenuwen. On-mo-ge-lijk om zo ten tonele te verschijnen als je jonge kinderen hebt. Tenzij je een nanny hebt ofzo. Zodat je ’s morgens achter je make-up tafel kan gaan zitten, terwijl Euvgenia uit Polen je bloedjes van kinderen een boterhammetje met chocopasta naar binnen schuift.
Ik werk zonder directe collega’s, vaak vanuit huis. Er was dus eigenlijk geen drijfveer om energie in mijn verschijning te steken. En dat deed ik dan ook niet. Een treurig verlept plantje stond er nog sprankelender bij dan ik. Het is misschien maar goed geweest dat wíj geen knappe nanny hebben.
Genoeg geweest
Ik heb de afgelopen tijd wel af en toe nieuwe jeans gekocht: ik ben wat kilo’s kwijt en m’n broeken waren écht te groot. Maar verder dan dat ging ik niet. Eind oktober keek ik in de spiegel en ik werd aangestaard door een ietwat verlepte dertiger met een saai basic longsleeve t-shirt dat ooit zwart geweest moet zijn. Op mijn ene mouw een witte kindertandpastavlek. In de andere een klein gaatje. Ineens zag ik mezelf door andermans ogen. Nu is het klaar! besloot ik.
En daarom is november de maand van het ontslonzen. Van het terug mezelf worden. Er weer goed uitzien. En beter voor mezelf gaan zorgen. Om weeer te gaan pronken met mijn veren(*)! Hoe ik dat praktisch invul en hoe ik een vliegende start maakte, dat lees je hier morgen.
Beeld: Flickr – Kenny P.
(*) Jajaja, ik weet dat het de mannetjespauwen zijn die met hun veren showen, maar jullie begrijpen vast m’n punt.
Steek jij voldoende energie in je verschijning? Of ben je ook een slons? Misschien kan je met me meedoen? Morgen lees je hier welke stappen ik al zette om korte metten te maken met de moederslons.
Ik ga graag met je meedoen! mijn jongste is nu 3 maand en ik ben vandaag weer begonnen met werken, in slonskleren in een apotheek dat kan echt niet
Els onlangs geplaatst…25 vragen foodtag
Jup, héél herkenbaar. Al gaat het bij mij heel erg met ups and downs. De ene dag ben ik slonzig en voel me ook slonzig, maar als ik lekker in mijn vel zit dan zie je dat ook direct aan mijn kleding.
Daantje onlangs geplaatst…Luiers en billendoekjes: hoe duur?
Permanent iets ertussenin dan maar? 🙂
Kim, ken je De kunst van het kleden in Eindhoven? Leuke kleding en ze denken op allerlei punten met je mee. Ik ben geen rokken/jurkjes dame, maar ik ben na een bezoekje aan hen om.
Ik zocht de website even op, wat een goede merken hebben ze! Jammer dat ik nooit in Eindhoven ben, maar ook in Den Bosch ontdekte ik al wat fijne adresjes!
Zo herkenbaar, zou er ook iets ASN moeten doen maar dit is zo ‘makkelijk’. Nu de eerste stap gezet door meer te gaan bewegen en zo beter in mijn vel te komen zitten. Ben benieuwd naar je plannen morgen.
Linda onlangs geplaatst…Dagritme; op gevoel of op de klok
Ik hoop dat die beweging je een fijn gevoel oplevert! Dat is vast een begin toch?
Hier is het echt met een minimum aan effort, een maximum aan uitstraling proberen te verkrijgen 🙂
vb een blazertje (die buiten bereik van plakkerige kinderhandjes hangt tot je buitenstapt) over een simpele top + jeans en het gaat er al een pak op vooruit 🙂
Regina onlangs geplaatst…Winnaar van de give-away 🙂
Ik probeer het nu ook slim aan te pakken inderdaad. Als ik er ook nog ’s morgens een half uur over moet nádenken wordt het helemaal niets.