Jonge kinderen zijn vaak nogal… onstuimig. MIjn drietal rent vaak als een stel Tasmanian Devils door het huis. Tasmanian Devils na een RedBull-infuusje. Soms vind ik dat knap lastig. Ik begrijp dat ze hun energie kwijt moeten en dat ze lekker willen spelen en ravotten. Maar dingen kosten ook géld en kunnen ook kapot en daar denken kinders natuurlijk niet bij na.
Staan ze te springen en te stuiteren op de bank, die in hun ogen een geniaal springkussen is, maar in míjn ogen een zitmeubel à vele honderden Euro’s. Of ze gooien de ene net geschildere deur met een klap open tegen de andere.
En dan hoor ik het mezelf weer zeggen: “Laat dat nou toch eens! Weet je wat? Als je later op jezelf gaat wonen, dan doe ik dit ook bij jou thuis.”
Memo aan mezelf
Dus, bij deze even een memo aan mezelf. Over tien, vijftien, twintig jaar, als mijn kroost misschien wel uitgevlogen is en ik een (bijna) vijftiger ben, moet ik niet vergeten bij hen thuis de volgende dingen te doen.
♥ Hard met alle deuren gooien. Die klink zit er toch voor niks aan?
♥ Naar het toilet gaan, stevig kakken en niet doortrekken. Verrassing!
♥ De afstandsbediening in m’n mond steken.
♥ Op de bank springen.
♥ Op leuningen zitten.
♥ Apenkooien op alle meubels in de kamer.
♥ Op een muur tekenen.
♥ Aan de ramen likken. Erop ademen en tekenen met m’n vinger.
♥ Iets kleverigs eten en mijn handen niet wassen. Afsmeren aan de kussens op de bank.
♥ Het avondeten voor 30% om me heen gooien en de overige 70% laten staan. Met opgetrokken neus.
♥ Glazen drinken omgooien.
♥ Met m’n handen langs alle witte oppervlakken gaan.
♥ Vieze schoenen? Die trek ik niet uit: ik stamp gewoon naar binnen.
Samen met Frank ga ik af en toe helemaal stuk bij het idee dat we dit later, als ouwetjes, écht allemaal doen bij onze jongens thuis. We zien onszelf al helemaal op de bank staan springen. Met schoenen aan, als het even kan. De verbazing op hun gezichten, we kunnen het ons levendig voorstellen.
Wat zou er op jóuw payback-list kunnen staan? Laat je het me weten in de reacties?
Ho, zalig!
Ik ga keivroeg komen aanbellen in het weekend.
Overal in hun huis kleine prulletjes en spulletjes leggen
ik ga hun gesprekken onderbreken en over iets compleet anders beginnen.
Naast de hierboven allemaal opgenoemde, dit weekend nog eentje ontdekt om toe te voegen aan de lijst: tegen de autostoel voor je stampen omdat je je broer/zus met rust moet laten.
Alle handdoeken op de grond van de natte badkamervloer gooien.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Robots om het huishouden makkelijker te maken?
? doen jullie kinderen en die van de moeders in de reacties dit echt allemaal?! Dat hoefde ik vroeger niet te proberen, en dus deden ik en mijn broer en zus het ook niet. Jullie zelf wel? Wraakplannen smeden is grappig, maar je kunt toch ook gewoon wat strenger opvoeden?
Als ze (nu 2 jaar) dan vraagt of ik koffie of thee wil dan antwoord ik niet met ‘Koffie! Lekker, dank je!, maar met ‘NIET THEE, NIET THEE, NIET THEE’. 🙂
In de hoop dat ik dan koffie krijg, voor de duidelijkheid.
Diepvries (in de kelder) niet goed dicht doen. Staande plassen. Plasdruppeltjes niet wegvegen. Lege wc-rollen laten hangen. Natte sportkleding in de sporttas laten zitten. Natte handdoeken laten liggen waar ze liggen. Snotjes overal afvegen behalve in een zakdoek. Deuren niet afsluiten …. Over alles heenstappen (‘oh, niet gezien …’). Vuile onderbroeken laten liggen. Koelkast op een kier laten staan. Tig pakken drank laten staan (leeg, halfleeg, vol).
Dat is wat ik me herinner, maar of wij dat ook nog gaan doen ter ‘Wiedergutmachung’? Neuh.
Inge onlangs geplaatst…Daar waar ik ook graag ben
Slechts eentje: om 3u ’s nachts beslissen dat slaap overroepen is, en iedereen in huis daarbij betrekken.
Naast de wc plassen! Die staat met stip op 1.
Met zandvoeten op het ouderlijk bed springen.
Schoenen en tassen nonchalant maar stiekem levensgevaarlijk overal neer laten vallen. En laten liggen.
Met modderige schoenen met veel kluiten gras een sprintje door het hele huis trekken.
Dobbelstenen kwijtraken van alle spelletjes met een dobbelsteen.
De fiets niet in de schuur, maar pal voor de achterdeur zetten.
Sleutels kwijtraken. Kwijtmaken.
Geen deo op doen.
Dure kappersshampoo als badschuim gebruiken.
Oh. Ik weet er nog wel 101.
Maar ik houd heel veel van ze.
Wij verheugen ons er nu al op dat als we verzorgt worden in een tehuis we iets te diep in het glaasje kijken. En dat onze kinderen dan op het matje moeten komen en moeten beloven ons geen borrel meer te brengen en ons streng toe zullen spreken.
Fantastisch!!!
Ik wil toch ook wel eens gaan winkelen. Lekker zeuren, half uit de kar hangen, de proeverijen (vooral de chips) allemaal in mijn mond proppen…
ELke onlangs geplaatst…De netheid-standaard
Kaka doen en dan luid roepen “IK HEB GEDAAA-AAAN!”. En dan met mijn achterwerk in de lucht op hen staan wachten.
Roepen dat ik m’n T-shirt niet zelf over mijn hoofd krijg
Heel hard ‘Vind ik vies’ roepen nog voor ik weet wat we eten
Een boterham met pasta voor me laten smeren en dan zeggen dat ik liever pindakaas wil voor ik een hap gegeten heb
Ik kom ze echt wel om 4.30 wakker maken! En overal m’n spullen rondgooien. En dan spullen van hun op de grond gooien en er op gaan staan, met schoenen aan. M’n schoenen vullen met zand en die leeggooien op de vloer als ze net gestofzuigd hebben.
Iets in mn mond stoppen en kapot bijten is ook een goede maar dat vind ik dan weer vies voor mezelf dus die sla ik over 🙂
Hier een babyjongetje van een paar maanden, dus ik heb nog wat voor de boeg. Maar ik denk dat ik later eens een week lang voor zijn deur sta om drie uur ’s nachts omdat ik honger heb, en dan vervolgens ontzettend gezellig zijn en de boel op stelten zetten. Want met een volle buik is het leven zo leuk…