Ik doe het alweer. Het is één van mijn grootste zondes sinds ik moeder ben en het is alleen maar erger geworden naarmate er meer kinders kwamen.
Ik zit weer veel te lang op te blijven. Het zou heerlijk zijn om te slapen. Ik ben hartstikke moe, ik kan de slaap echt gebruiken en morgen staan er weer vroeg kleine kerels naast mijn bed.
Maar ik geniet zo. Van de opgeruimde woonkamer. De stilte nu de tv uit is, omdat de man al in bed ligt. Van het tikken van de klok, waarvan je hier in huis meestal geen ídee hebt dat die tikt. Heerlijk. Dit zijn mijn uurtjes. En die kan ik slecht opgeven, ook al weet ik nu al dat ik daar morgen wéér spijt van heb.
0
Oh wat is dit herkenbaar!! Je huisje die weer even hélemaal JOU huisje is. De hele avond lang. Tot de kroost terug wakker is 🙂