Het leek me vroeger zo’n harmonieus ideale Ikeafamilie plaatje: met mijn kinderen rondkuieren door een dierentuin, op een zonnige lentedag. Samen van alles bekijken en hen dingen vertellen en leren. Af en toe een bolletje met pindakaas opdiepen uit mijn tas.
Boy, was I wrong.
Mijn oudste twee kunnen in een dierentuin ongeveer net zo goed op één plek blijven als een vlieg op een overvolle ontbijttafel op een buitenterras. Van hot naar her vliegen ze.
“Kijk jongens, olifanten!”
– “Oh ja.” En weg zijn ze.
“Kijk dáár dan, al die stokstaartjes!”
– “Ja mam.” En off they go.
Zelfs in de Apenheul, met allemaal loslopend en losbungelend harig entertainment kon eigenlijk alleen de speeltuin hen bekoren. En tijdens de autosafari in Beekse Bergen informeerden ze beleefd of ik misschien een Nintendo had meegenomen.
Ik had er dan ook niet heel veel vertrouwen in, toen mijn jongste plots een overmatige interesse voor Freek in het Wild aan de dag legde en aankondigde: “Ik wil echte pinguins zien.” Hij, de minste rustige van mijn boevenbende.
Naar Burgers Zoo
We besloten het toch een kans te geven. Het leek me een ideaal verjaardagsuitstapje voor Dex. Dus reden we de dag voor zijn vierde verjaardag – de laatste schoolvrije dag voor zijn verjaardag – naar Arnhem.
Waar ik met mijn andere kinderen maar een uurtje zou hoeven uittrekken voor een dierentuin (Leeuwen, ohja. Apen, ohja. Nijlpaarden, ohja.) zijn we nu een hele dag zoet geweest.
Juist mijn druktemakertje kwam volledig tot rust in de dierentuin. De pinguins waren de eerste dieren die we tegenkwamen op onze route en alleen daar zijn we al twintig minuten zoet geweest. “Wat doen ze?” “Welk geluid maken ze? Is die ene de opa-pinguin?” Hij wilde alles weten en oefende ook nog uitgebreid het pinguinloopje.
Hij was bij alle dieren volledig gebiologeerd en wist mij steeds te verbazen met de dingen die hij wist en onthouden had.
“Kijk! Die zeekoe gaat bewegen! Die heeft net zo’n vorm staart als een otter!” (Ik stond paf.)
“Kijk, daar op die tak zit een uil!” (Ik had nog niets gezien.)
“Uit welk land komt een renkoekoek? Wat eten die dieren? Waarom heeft die vis zulke sprieten? KIJK! DAT IS EEN HAMERHAAI!”
Heerlijke dag
Wat een heerlijke dag hadden we. Dex, zijn vader en ik, we hebben alledrie met volle teugen genoten. En hoewel ik erg mijn vraagtekens zet bij het hele concept dierenpark – vanwege claustrobische tijgers achter glas enzo – is het wel heel leuk dat ik Dex alle dieren die hij uit boekjes en van televisie kent eens in het echt kon tonen.
Daar ga je dan met je principes. Maar die had ik sowieso voor Bugers Ocean graag heel even opzij gezet, want ik ben daar nu een keer of vijf geweest en het blijft elke keer fantastisch, al die mooie, kleurige wonderlijke vissen. En roggen die boven je hoofd langs zwemmen. Love it!
Hoe zit het met jullie kroost? Zijn het dierenliefhebbers? Freek-fans? Zijn jullie dierentuingangers? Wat is je mening over dierentuinen? Talk to me, dat vind ik leuk!
Mijn oudste van bijna 3 vindt dieren en de dierentuin geweldig! Heb er eigenlijk niet bij stil gestaan dat jongens daar niet allemaal in geinteresseerd zijn. We zullen zien hoe het bij onze jongste zoon zal gaan (2 maanden). Leuk om een blog te lezen van een jongensmama! Succes met schrijven
Wij hebben ook een abonnement op een (klein) dierenpark in Gent. De kinderen vinden het heerlijk! Na amper twee bezoekjes heb je’t abo al teruggewonnen. En in de zomer springen we regelmatig eens snel binnen :).
Ester onlangs geplaatst…Hangen in de eerste zon + WIN EEN HANGMAT!
Hier al jaren een abonnement op Ouwehand, we gaan er ook erg regelmatig naar toe!
Al is het soms maar een uurtje vanuit school 🙂
Wij hebben ook een abonnement op de zoo, die is dichterbij dan de kinderboerderij 🙂
Juist omdat we een abonnement hebben kan ik loslaten dat de bezoekjes niet altijd harmonieus verlopen, dat ze soms alleen maar in e speeltuin willen spelen en dat we gereld maar een paar dieren bekijken. De keer daarna bezoeken we gewoon weer een ander stuk.
geertruurzaam onlangs geplaatst…Verjaardagsbrief aan M.
Wij hebben een abonnement op Planckendael sinds dochter anderhalf jaar oud is. Wij gaan er ongeveer een keer per maand naartoe, en altijd dolle pret.