“Wat kunnen ze toch veel hè, tegenwoordig?”
– Nou, gelukkig wel! Want dankzij de wetenschap ben ik nu al zeven jaar moeder van deze fantastisch lieve heerlijke kleine wetenschapper. Die een microscoop kreeg van zijn grootouders en een plasmabol van zijn broertjes.
Om eindeloos steentjes te onderzoeken en uileballen en snot en zilvervisjes en huisstofmijt en spuug en bloed en boterhammen met zelfgekweekte schimmel. Het is niets voor moeders met smetvrees, zo’n kleine professor in huis.
Gelukkig ben ik niet zo’n moeder. Anders had ik na vijftien taart en chips etende gasten, waarvan de helft onder de één meter veertig, zeker een zenuwinzinking gehad.
Morgen kan mijn professor de nieuwe levensvormen in het tapijt onderzoeken denk ik.
Morgen weer een gewone blogpost! Vanavond geniet ik nog even na van een feestdag en ruim ik de slingers op. Zaterdag verjaar ik zelf. En volgende week zijn mijn twee jongsten aan de beurt. Dan blaas ik gewoon nieuwe ballonnen op en hangen we de slingers weer neer. Party on!
Tot morgen!
Leuke cadeautjes! Succes met de drukke periode en geniet van je verjaardag, he!
gerhildemaakt onlangs geplaatst…Ultieme ontspanning
Leuke cadeautjes, en wederom geweldig geschreven. Laat je de slingers niet hangen? Hier in huis blijven ze vaak een maand na de verjaardag nog hangen. Lekker gezellig.
Linda onlangs geplaatst…Shoplog: beurstas Negenmaandenbeurs
Gefeliciteerd met je grooste kleine man!