De eerste speelgoedboeken zijn ons huis alweer binnen geslopen. Mijn oudsten hebben ze al minstens zeventien keer van voren naar achteren uitgespeld en zijn druk bezig met het maken van verlanglijstjes. Per slot van rekening is het over 1 maand, 1 week en 6 dagen alweer Pakjesavond, dus haast is geboden, als je mijn kinderen moet geloven.
Zelf probeer ik hun vlammetjes wat aan te wakkeren voor dingen die ik leuk vind.
“Kijk, Spirograph, daar kan je hele mooie tekeningen mee maken!”
“Hee Morris, zou je geen kralen willen? Dan kunnen we kettingen rijgen.”
“Oh, die diertjes van Schleich zijn cool jongens, die hebben we nog lang niet allemaal.”
Maar mijn enthousiasme is tevergeefs. “Dat zijn méisjesdingen mam..!”
Daar sta je dan he, met je jarenlang uniseks speelgoed kopen, maar ook echte ‘meidendingen’ zoals een pop, een keukentje, een poppenbedje. Er is altijd leuk mee gespeeld, maar het spul gaat naar school en – hop!- de kaarten zijn opnieuw geschud.
M’n jongens lopen alleen nog warm voor jóngensdingen en digitaal vermaak. Het moet stóer zijn, en cool en vet. Ze pluizen er de speelgoedgidsen specifiek op uit en snerpen keihard: “Die wil ik!” bij elke tv-reclame met gewelddadig rotspeelgoed die er voorbij komt.
Een jongensverlanglijstje
Kijk je mee naar de eerste versie van de verlanglijst van mijn oudste (6)? Hij zal hem nog tig keer aanvullen en herschrijven – hij neemt het uiterst serieus -, maar dit is de eerste versie.
Zie je wel? Jongensdingen, jongensdingen, gezelschapsspelletjes en… jongensdingen. Met uitzondering van de knutsolkofer (“Die vraag ik wel voor jou Morris.”), het kinderkookboek (“Dan kook ik zelf wel dingen die ik wél lust mam!”) en het tandendoosje dan; hij is apetrots op zijn wisselbekkie en wil elke tand bewaren, in plaats van die aan de tandenfee mee te geven. “Die fee is een verzinsel hoor Morris, net als de paashaas. Alleen Sinterklaas is echt!”
Pfjoeh, dáár kom ik in ieder geval dit jaar nog mee weg.
Hoe zit het met jullie kinderen? Zijn er al meer zo vroeg met de Sinterklaasvoorpret bezig? En wat vinden jullie dan op de lijstjes?
Jouw jongens hebben in ieder geval een heleboel wensen die niet met een schermpje te maken hebben!
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…De luxe van genoeg
Gelukkig ook nog wel ja. Maar het zijn wel de digiwensen die ze het meest benadrukken in onze ‘wandelgangen’.
walkie talkie: jaa!
twister: jaa!
Daar kan de Sint wel wat mee denk ik. 🙂
Blij te zien dat er toch ook een paar klassiekers op staan!
Daar was ik ook heel blij mee ja!
Ah twister is ook erg leuk! Hier nog geen papieren lijstje, maar wel in haar hoofd. Hoewel ze nog nooit een filmfragment heeft gezien, leeft ‘frozen’ erg bij de vijfjarige meisjes blijkbaar. Dus een frozenjurk, een zorgenvriendje (die ik dan maar zelf ga maken, misschien), zo’n (crappy) digibird. Ik stuur maar wat aan op (unieseks) lego, boeken en meer saaie mama-vindt-dit leuk-spullen…
Ruth onlangs geplaatst…Cadeautje harten â Give-away hearts
Ik was ook wel in m’n sas dat Twister op zn lijstje staat.
Je moet het soms echt wel wat sturen om te voorkomen dat ze dingen vragen waar ze zo klaar mee zijn he? Of waar je zelf zo klaar mee bent. :’-))
mijn meiden zijn bijna jarig. de oudste kan al goed aangeven wat ze wil hebben.. we spitten de gids door en zetten dan kruisjes.
kimske onlangs geplaatst…De stoere man doet een wasje
Gezellig!
Smartmax is wel erg tof! Daar probeer ik mijn meisje enthousiast voor te krijgen (lukt nog niet erg).
Maar heb je daar niet superveel van nodig om een beetje leuk te kunnen bouwen dan?