Mijn gouden tip voor een altijd schoon – maar niet fonkelend – toilet

Misschien ken je ze wel: moeders in tv-commercials, die naast een fonkelende toiletpot staan, terwijl hun aanbiddelijke peuter er met de handjes aan zit.

Dat fonkelen, daar begin ik me al te ergeren. Want een wc fónkelt niet. De mijne niet tenminste. Oók niet als ik product X gebruik.

En dan is daar het kind. Dat met een glimlach de tengeltjes all over het porselein laat glijden voor het met een brandschoon plastic krukje op de splinternieuwe wc-bril klimt. En ook daar natuurlijk nog even in close-up aankomt.

Als het even had gekund hadden de heren reclamemakers het kind nog liever aan de pot laten likken, maar da’s natuurlijk not done, dus blijft het bij die handjes.

Ontsmetten

Nou, ik zal je iets opbiechten: dat kan hier dus niet. Als mijn jongens hier met de handjes aan de wc-pot zitten moeten ze eerst een half uur tot de ellebogen in de Dettol voor ze aan tafel mogen.

In theorie dan hė. Want ik heb geen smetvrees en ik ben ook niet eeuwig consequent. Dus er staat hier geregeld een boterhammetje kaas met bacteriën op het menu. “Heb je wel je handen gewassen liefje?” *kauw*kauw* “Ohneevergeten.” *kauw*kruimel*kauw*

Leven gebeterd

Sinds een paar weken gaat het beter. Als er iemand langskomt sta ik tijdens het zetten van de thee niet koortsachtig na te denken: “Oh crap (of nou ja, liever niet), is het toilet wel schoon?!” Want ondanks dat mijn manvolk van mij zittend moet plassen verdwaalt er hier en daar echt regelmatig wel een druppel.

En dan is er natuurlijk nog stof. En zilvervisjes. En lege toiletrollen, want niemand behalve ik weet de weg van het toilet naar de oud papierbak. Ik moet trouwens ook nog steeds even de GPS coördinaten opzoeken van de kast waar de nieuwe toiletrollen staan. Of een kaart tekenen met de route er naartoe. Weten ze hier namelijk ook niet te vinden.

Altijd schone toiletten

De oplossing bleek zo simpel. En daarom deel ik graag met jullie: mijn gouden tip voor een altijd schoon toilet.

Ga nooit thuis, maar altijd bij een ander. Draai van buitenaf de wc-deur met een schroevendraaier op slot en laat je man op zijn werk naar het toilet gaan en je kinderen op school.
Zelf kan je ook op je werk. Of bij de buurvrouw. Tegen visite zeg je: “Sorry, je kan niet naar het toilet; we zijn aan het verbouwen.”

Als je dat allemaal wat onsympathiek vindt tegenover je familie en je vrienden kan je ook doen wat ik deed. Pas niet alleen je toiletbezoekjes, maar ook het schoonmaken van de pot in je dag.

Waar het poetsen van de toiletten in huis voorheen echt een klusje was, waar ik aan moest denken, tijd voor moest maken en spullen voor moest pakken is het nu gewoon routine.

In elk toilet ligt nu een pak hygiënische doekjes en er staat een fles toiletreiniger (met een goede kindersluiting). ’s Morgens voor het douchen heb ik alles bij de hand om even snel het toilet schoon te maken. En de richel erboven. Het wasbakje en de kraan. En de doorspoelknop, de lichtknop en de deurklinken. Alles met een eigen doekje. Hooguit twee minuutjes werk. Na het ontbijt doe ik beneden hetzelfde.

Een tussentijds ongelukje van één van de kinders is ook zo weggepoetst, want alles wat ik nodig heb staat voor mijn neus. Niet meer zuchtend naar de kast met schoonmaakspul dus, maar gelijk: actie!

Van de wc eten

In theorie zou je er nu van kunnen eten. Van de toiletten. Hoewel ik het je zou afraden, want het is zo’n ongemakkelijke zithoogte en we hebben hier ook gewoon borden in huis.
Maar goed: mijn moeder kan trots zijn. Iedereen kan hier tegenwoordig op elk gewenst moment naar een schoon toilet.

Alleen dat fonkelen. Daar werk ik nog aan!

Zeg eens eerlijk: hoe zit het met jouw toilethygiëne?

0

Reacties

reacties