Met je kinderen naar de bioscoop

Wat kan ik me mijn eerste bioscoopfilms nog goed herinneren: Platvoet, De Reddertjes, Bambi, Roger Rabbit. Ik vond het magisch om met mijn moeder of mijn tante naar de film te mogen! We deden dat niet vaak en omdat ik uit een ook niet heel televisie-minded gezin kom, was een middagfilm op zo’n kolossaal scherm echt ultiem genieten.

Fast-forward

Intussen heb ik zelf drie kinderen. We komen geregeld in de bioscoop. Dat vind ik zelf zo leuk dat ik er gewoon een traditie van gemaakt heb: elke schoolvakantie ga ik met de oudste twee een film zien. En – hoewel het nog geen Kerstvakantie is – vandaag ging ik voor het eerst met alledrie mijn jongens naar de film.

Dex is ruim drieëneenhalf. Hij is altijd een beetje bozig als ik zijn broers meeneem naar de bioscoop. Geen wonder: ik ga met hen iets cools doen en hij moet bij oma blijven. Omdat hij geen zitvlees heeft heb ik het eerder nog niet aangedurfd, maar nu er een film over dino’s uitkwam dacht ik dat het wel zou moeten lukken. Want dit kind heeft een enorme dino-obsessie.

Daarom toog ik met het hele spul naar de Nederlandse versie van The Good Dinosaur in JT Den Bosch. Behoefte aan een review? Die schrijf ik later deze week nog!

Met je peuter naar de bios

Natuurlijk is een bioscoopfilm met een jong kind erbij wat onrustiger. Ik had me daar van tevoren al op ingesteld, met m’n fameuze Let It Go, Let It Go mantra.  Ik had me voorbereid op regelmatig met Dex de zaal uit gaan, omdat hij niet zou kunnen blijven zitten, te luid zou zijn, de film na twintig minuten beu zou zijn of zes keer zou moeten plassen. In het gunstigste geval niet in zijn broek.

Geen stress dus: ik had rekening gehouden met het ergste en zou het wel zien.

In de eerste twee minuten dat we binnen waren had Dex de bak met popcorn al per ongeluk gelanceerd en lag de helft op zijn stoel, onder zijn stoel en in mijn handtas. Gelukkig is ook een kleine bak popcorn al genoeg voor vijf volwassenen tijdens een Lord of the Rings marathon, dus dat was geen probleem.

Hij vond de reclamedia’s en voorfilmpjes te lang duren: een volgende keer kunnen we gerust wat later komen.

Dex wilde bij sommige stukjes graag even op schoot: hier en daar was The Good Dinosaur best spannend. Hij zat, hing en lag afwisselend op zijn stoel, op de handige zitverhoger die bij de ingangen van de filmzalen stonden.

En er waren regelmatig dingen die wat verduidelijking nodig hadden: hij kwebbelde er dus vrolijk op los tijdens de film. “Dat is een triceratops, toch mama?” Of: “Waar is die andere dino nou? Is die nou helemaal dood?”

Ook heeft hij minuten lang achterstevoren op zijn stoel gestaan, want daar was een glazen luikje! Met een projector. En dwarrelende stofjes. Dat moest allemaal goed bestudeerd en becommentarieerd worden natuurlijk.

Maar dat mag bij een kinderfilm geen probleem zijn vind ik. Om me heen hoorde ik nog veel meer opgewonden stemmetjes.

Mijn bioscoop – met – kinderen – hacks

• Ik print e-tickets, zodat ik niet met de kinderen in de rij hoef, maar meteen kan doorlopen naar de kaartjescontrole.
• Van tevoren haal ik soms flesjes drinken en wat lekkers in de supermarkt. Tegen niet exorbitante prijzen. De popcorn koop ik wel gewoon in de bios trouwens. Vinden de kinders tof en zo voel ik me niet helemáál een fraudeur. Ik vind tickets voor vier al zo prijzig dat ik redelijk gewetenloos wat lekkers en wat drinken in mijn tas meesmokkel. Sorry JT!
• Jonge kindjes? Kies een 2D film. Want ze zitten bij een 3D film rustig 140 minuten lang van brilletje op – brilletje af te doen. Probeer het zelf eens: van 3D beeld zonder bril word je echt akelig. Mijn bijna zesjarige houdt een 3D bril al wel goed op.
• Laat je kroost zelf meebeslissen. Van iedere bioscoopfilm zijn online wel trailers te vinden. Ik heb al wel eens de fout gemaakt ze mee te nemen naar een film die mij zo leuk leek. Trust me: het waren twee lange uren!
• Plassen! Verplicht! Voor vertrek en in de pauze! Want tijdens een film vier keer een rij uit moeten schuifelen is heel vervelend. Ik zag het al helemaal gebeuren vanmiddag: als middelste zou moeten plassen, zou ik jongste ook mee moeten nemen de zaal uit. Ik wring mijn kinders dus nog net niet uit van te voren, maar naar het toilet voor we de bioscoopzaal in gaan, dat zullen ze!
• Kom niet te vroeg. Op de aanvangstijd starten vaak eerst de reclamedia’s en voorfilms. Voor een kind zonder zitvlees kan dat allemaal heel vervelend zijn.
• Kijk regelmatig naar je kinderen, in plaats van naar het scherm. Want de meeste kinders vinden de bios magisch! Dat zie je op hun snoet en dat is prachtig om te zien. Veel mooier dan de film, echt waar!

 Ga jij graag met je kind(eren) naar de bioscoop? Vanaf welke leeftijd neem je ze mee? Heb jij nog handige do’s of don’ts?

0

Reacties

reacties