Judge Mammie: kindergeruzie oplossen van achter de keukentafel

Als ik wat meer tijd had om achter mijn naaimachine te kruipen zou ik beslist eens op zoek gaan naar een patroon voor een toga. Want zonder ook maar ooit een rechtenstudie gevolgd te hebben ben ik een door de wol geverfde rechter geworden.

Ik ben Judge Mammie. De vrouwe Justitia van het huis.

Er zijn hier elke dag genoeg Zaken waarover ik een Uitspraak dien te doen.

Verdachte A heeft een boekje van B gestolen.

Verdachte B heeft geprobeerd C de hersens in de slaan met een hamer (zo’n leuke verantwoorde, van hout) en met een Action dinosaurus vol weekmakers.

Verdachte A en C hebben samengespannen om B vast te houden tegen zijn wil.

Je wordt er al snel bekwaam in: thuisrechtspraak. Ik doe dagelijks geroutineerd mijn uitspraken van achter de keukentafel. Of vanaf het zadel van de bakfiets, vanachter een winkelwagentje of achterstevoren op de bijrijdersstoel van onze auto. Overal spreek ik recht.

Zo leerde ik al snel de basisregels, waarmee ik vrijwel altijd goed zit:

er zijn zelden met voorbedachte rades én
… de schuldige loopt meestal voorop.

Laat me dit even illustreren met een voorbeeld:

ik – Judge Mammie en tevens pro-deo advocaat van alledrie mijn jongens – heb net mijn mailbox geopend als ik een druk gekibbel hoor. Gevolgd door het geluid van iets vallends. Gehuil. Een klap. Een omvallend stoeltje. En nog meer en luider gehuil.

Nu kan ik aftellen. In 3… 2… 1… komt het hele spul naar me toedenderd. Hobberdebobberdebonk, van de trap naar beneden. Met als haastigste vrijwel altijd degene die de eerste mep heeft uitgedeeld en me daarom snel zíjn versie van de waarheid wil vertellen.

Maar Judge Mammie laat zich niet zo snel meer bedotten.

Elke keer als er na een boel kindergeruzie iemand in mijn verdachtenbankje zit zet ik mijn strenge-doch-rechtvaardige blik op, hoor iedereen aan, laat ze uithuilen, deel kusjes uit aan verdachten én daders en geef mijn mening.

“Dit is mama’s uitspraak. En daar zullen jullie het mee moeten doen.”

Hoe vaak moet jij thuis rechter of politietje spelen? Of is bij jou niets dan pais en vree en samen puzzeltjes maken?