Als je hier een tijdje meeleest weet je al dat ik een jojo ben. Ik schommel voortdurend tussen de slanke en de stevige versie van mezelf. Gelukkig slaag ik er steeds opnieuw weer in de knop om te zetten, waardoor het bij stevig blijft, in plaats van tonnetjerond.
In mijn eetpatroon kan ik echt weer van alles verbeteren. Geen suiker meer, minder brood, meer groenten. Want ik maak er de afgelopen maanden weer een zooitje van, met chocolade, Sinterklaassnoepgoed en eigenlijk alles waar ik maar zin in heb. Maar even los van die eetgewoontes: waar ik me écht beter ga voelen en wat daardoor op alle vlakken doorwerkt is sporten.
Fierljeppen
Omdat ik nogal honkvast ben, kom ik steeds weer terecht bij dezelfde sportschool. Die ene waar ik ooit werkte. En daarvoor moet ik elke keer een hele hoge drempel over. Eentje waar ik niet zomaar overheen kan stappen. Er gaat wekenlang moed verzamelen aan vooraf, voor ik een grote ademteug neem en er met gesloten ogen overheen fierljep. En hop, daar sta ik dan weer, tussen de cardioapparatuur en de halters en gewichten.
Drempelvrees
Het is een klassiek gevalletje drempelvrees. Er bekruipen me allemaal gedachten die ik meteen zou moeten ombuigen, maar ook dat lukt niet 1-2-3. Wat er dan zoal door mijn hoofd spookt?
Ik ben te dik en iedereen ziet datWat een stom argument om niet naar de sportschool te gaan. Want je kan alleen maar respect hebben voor mensen die te zwaar zijn en die gaan sporten. Die pakken hun probleem aan! En waarom zou iedereen in hemelsnaam op míj letten? Ze hebben echt wel wat beters te doen: zelf sporten!
Ik weet niet meer precies hoe alles moet
Onzekere Harry die ik er ben: almaar zo bang om een flater te slaan. Maar ook dat is weer een non-argument. Want ik kan toch gewoon kijken hoe anderen iets doen? Of ik sla de oefeningen waar ik niks mee kan gewoon even over. Zoek ik ze thuis wel weer op, in m’n Delavier of op internet.
Maar mijn rug!
Bijna twee jaar geleden liep ik plots een rugblessure op. Ik had elke dag veel pijn en niets leek te helpen. Ik blijk versleten tussenwervelschijven te hebben, wat soms flink gemeen kan zijn. De rugpijn zal nooit meer weggaan. Maar ik heb ook pijn als ik alleen maar op en neer naar school fiets of op de bank zit met een boek. Sporten kan de slijtage niet verergeren. Dus ik kan gewoon trainen.
Ik heb zo’n lange weg te gaan
Dat is soms heel ontmoedigend, maar juist een reden om wél te gaan sporten. Want elke lange reis begint met de eerste stappen. Ik wil me deze zomer zo graag wat lekkerder voelen, als ik met m’n gezin op vakantie ben. Om dat te bereiken moet ik echt weer aan de bak.
Gaan met die banaan!
De eerste stap is gezet. Ik heb me afgelopen week opnieuw ingeschreven bij m’n vaste sportschool. Dat kostte even moeite: ik moest alle redenen om niet te gaan opzij schuiven. Toen er ook nog een goedkope Social Deal voor drie maanden voorbij kwam, waren m’n smoesjes écht op. De eerste voorzichtige trainingen zijn al achter de rug!
Ik heb alvast een voorsprong op mijn goede voornemens genomen en ben vastberaden er ook deze keer weer iets van te maken.
Hoe is jouw relatie met sportscholen? Kom je er? Vond je het lastig om te beginnen? Of überhaupt om te gaan?
Sportschool en ik…
Ik zou wel willen, maar vind de kosten te hoog en de goedkope variant is niet handig voor mijn lijf met gebreken en amper begeleiding op de goedkopere sportscholen. Tot negen jaar geleden sportte ik dagelijks, sportschool, paardrijden en dansen, na een bekkeninstabiliteit en serieuze rugklachten kwam daar een einde aan… en nu… ach dromen moeten er blijven.
Veel succes in de sportschool!!
Nathalie onlangs geplaatst…December cadeau: Foto op canvas photogifts.nl *
Ik zou ook naar de sportschool. Maar ik zette er nog nooit een stap binnen. Te hoge drempel. Ipv samen binnen zweten hou ik meer van hardlopen in m’n eentje. Ik schreef me gisteren in voor de Stevensloop (10km) in maart, dus daar heb ik wel weer een doel gesteld. Maar de sportschool? Benieuwd of ik ooit echt ga.
Goed zo Kim
Goed zo! Bij mij is het toch ook altijd een beetje een stap, maar dat snoepen en ongezond eten, dat is vooral mijn probleem. Goed dat je nu al met je goede voornemens begint!
gerhildemaakt onlangs geplaatst…En de winnaar is …
Top! Sporten is lekker, als je eenmaal van de bank af bent, zo weet ik;-) Ga zo door!
de DIy Diva onlangs geplaatst…Gezellig: Sint sfeer!
Ik heb een gruwel hekel aan sporten. Maar dan eentje die vanuit mijn tenen komt. Helaas is sporten wel nodig om een beetje gezond en fit te blijven wel handig met 3 kleine kinderen. Ik heb echt veel geld naar de sportschool gebracht zonder te gaan. Afgelopen oktober ben ik aan een enkelblessure geopereerd en daarna ben ik Door mijn rug gegaan. Nu is het helemaal belangrijk om te sporten maar ja ga maar eens met al die blessures. Ik heb al mijn excuses weg gezet en een afspraak gemaakt met een sportschool onder begeleiding van een fysio. Ik mag in januari beginnen dan is mijn enkel sterk genoeg. Maar wat zie ik er tegen op.