“Mag de kleine ook een koekje?” vragen de cassières van de supermarkt op de hoek me hier al bijna acht jaar. Op precies zo’n volume dat De Kleine hen perfect kan verstaan.
Ze zijn daarmee begonnen toen mijn oudste ongeveer twee weken oud was en ze zijn nooit meer opgehouden.
Een heel scala aan antwoorden is al over mijn lippen gekomen.
– “Nee joh, daar is -ie nog veel te jong voor!”
– “Nee bedankt, we gaan zo eten.”
– “Nee bedankt, we hebben net gegeten.”
– “Nee bedankt, hij krijgt geen suiker.” (Och, wat waren we nog principieel bij Kind 1.)
– “Nee bedankt, hij is allergisch.” (Supereffectief, maar niet frequent gebruikt wegens hoogrode konen vanwege dat leugentje.)
– “Hoezo óók? Ik heb hier zelf nog nooit een koekje gekregen. Maar het hoeft niet, we eten straks fruit.”
“Mag de kleine een koekje?” – “Nee, dank u.”
“Mag de kleine een ballon?”
En wat ik nog veel erger vind ik de actie van die andere supermarkt. “Mag hij een ballon?” vragen ze daar. Als ik het waag om nee te zeggen zie ik de tranen in de ogen van mijn jongste opwellen. “Ja hoor,” zucht ik dan.
En dan loop ik weer door het winkelcentrum, terwijl ik voortdurend voor mijn hoofd gemept word met een ballon op een stokje. En hoe vaak ik al niet hollend een ballon heb achtervolgd, door de passage of over de parkeerplaats. Ontelbaar vaak. Die ellendedingen gaan namelijk altijd van het stokje af.
Ik zeg nee!
Het heeft even geduurd, maar ik ben gelukkig heel weerbaar geworden. Ballonnen of spaaractiespeeltjes? Ik weiger ze. Vanwege de troep in huis. Vanwege de plastic soep. Vanwege de opdringerigheid.
En de koekjes? Die vind ik af en toe wel oké, maar dan krijgen de grutten thuis geen koek meer.
Elke keer als ik zo’n goedbedoeld marketingding van een cassière weiger, voel ik me een soort evil mom. Sommigen kijken er ook zo heerlijk misprijzend bij, tijdens het wachten op de verwerking van mijn pinbetaling. Ahgos, ik gun die kindjes ook niets!
Fruit graag
Vanmorgen las ik dat er op Facebook een foto viral is gegaan van een fruit etende peuter in een winkelwagentje. De supermarkt in kwestie zou gratis fruit uitdelen, voor kinderen tot 12 jaar, voor tijdens het boodschappen doen.
Het Voedingscentrum juicht dat toe. En ik ook! Heel af en toe staat er hier in de supermarkt een bak met fruitoverschot en een karton met iets als: “Een gratis mandarijntje voor je kleintje”, maar hoe goed zou het zijn als dat standaard is? Dat kinderen iets lekkkers én gezonds kunnen eten, terwijl ze met hun ouder(s) mee moeten boodschappen doen. In plaats van rondgereden te worden, terwijl ze eten van een straks-nog-af-te-rekenen croissant, koek, donut of zak chips (I’ve seen it all).
Lieve cassières
Vraag me voortaan liever of mijn kind een appeltje of een banaan lust. Of zet een mand met fruit voor kleine klantjes voor in de winkel. Dan zal ik compleet gewetensloos voortdurend met ja antwoorden, afgesproken?
Oh en die voorgesneden brownies, gevulde koeken of stukjes appeltaart om van te proeven en waar ik het liefst drie keer langs zou lopen, zet die liever ook maar in de personeelskantine. Ik houd het zelf ook liever een beetje gezond.
Hoe gaat het waar jullie boodschappen doen? Hoe sta jij tegenover die traktaties in de supermarkt? Ben jij er consequent in?
Hier doen ze dit gelukkig bijna nooit. Wel krijgen ze bij de bakker een half broodje en bij de slager een plakje worst en dat vind ik prima. Eerlijkheid gebiedt overigens te zeggen dat ik op dit moment mijn boodschappen bestel. Wellicht een beetje decadent, maar gelukkig heeft de Appie regelmatig fijne acties waarbij je geen bezorgkosten hoeft te betalen. En het is zo handig. Voor een paar boodschapjes vind ik het wel leuk om met de kinderen naar de winkel te gaan, leerzaam ook voor ze. Maar met de wekelijkse boodschappen vind ik het niet altijd fijn om de meiden mee te nemen.
Corine onlangs geplaatst…9 makkelijke schminkvoorbeelden
Naar het schijnt moet je zelf een alternatief vragen en leg je zo het dilemma terug bij hen.
– “koekje?”
– “Neen, maar een korstje brood mag altijd vind-ie even lekker!”
Ha 😉 Trouwens, ik ben 7 weken mama van baby Emma en wie heeft mij geleerd hoe ik een rekbare doek moet knopen, of de ringsling gebruiken? Jij! Ik viel achterover toen iemand zei dat “de tutorials van Webkim echt praktisch en duidelijk zijn”. Dat heb ik volledig gemist als niet-mama.
Zo zie je maar 🙂
Ik ben het helemaal met je eens. Heb dat hier nog nooit gezien dat ze fruit, een krentenbol oid uitdelen in de supermarkt. Was het maar waar. Ze mogen van mij 1 stukje worst of kaas in de supermarkt en verder niks. Geen snoep, koek enzo. En die ballonnen, pfff. Ik heb ze liever niet. Je kan er leuke dingen mee doen ja maar krijg ze eerst maar eens thuis. Ik vind echt dat ze dat moeten stoppen met uitdelen in winkels. Hoeveel van die dingen gaan direct stuk, verliezen hun stokjes, vliegen weg…. die komen allemaal onnodig in het milieu terecht.
maai onlangs geplaatst…Voor je huisdieren neemt
Bij onze buurtsuper kregen de kinderen altijd stokjes. En dat vond ik wel prima. Ze vonden ze echt heerlijk. Maar ik snap wel wat je bedoelt. Fruit zou beter zijn.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Pinata maken of kopen
HIer gaat zl zo graag mee naar de markt omdat hij bij de visboer kibbeling krijgt, bij de kaasboer een plakje kaas en bij de groentenkraam een banaan of mandarijn. Als we dan ook nog naar de slager moeten is het helemaal feest, met het plakje worst. En thuis hoeft hij dan niet meer te eten…Koekjes daarentegen weiger ik ook (bijna) altijd.
Toen m’n dochter lactoseintollerant was, moest ik alle koekjes weigeren. Ik kreeg veel scheve blikken: och, overbezorgde moeder.
Mensen geven vaak al een koek, snoep, vleesje, … terwijl het al voor het kind bengelt. Dus ik zat altijd met een krijsend kind. Leuk was anders.
Hier bij de Jumbo ligt altijd fruit voor de kinderen, meestal bananen maar vaak ook druiven of mandarijnen. Zo fijn!
En de kinderen weten het ook zo precies. Dochter van 16 mnd weet al vanaf 12 maanden dat ze bij de bakker een stuk eierkoek krijgt, en bij de Ah een biscuitje. Ze roept dan al heel hard koeke koeke, en oh jee als ze het vergeten. Allemaal gezien bij grote broer en zus. Gelukkig kan ik de ballonnen bij de jumbo met haar nog weigeren.
Haha, leuke blog!
Hier krijgen ze soms een mini krentenbol of een sneetje brood…. gelukkig geen andere gekkigheden!
Maar inderdaad, gratis fruit voor de kleintjes.. niet verkeerd!
Las het berichtje ook, zou mooi zijn.
Nathalie onlangs geplaatst…Spullen kopen… of toch maar niet?
Daar heb ik me werkelijk nog nooit druk in gemaakt. Ze krijgt een snoepje bij de bakker en een koekje in de supermarkt. Dat is toch maar één klein dingetje? Dat overleven we beiden wel.
Bij mijn AH krijgt mijn dame bij binnenkomst de keuze tussen een banaan en een mandarijn. Die ze dankbaar aanneemt om zich vervolgens tevreden in de kar te laten zetten. Zij blij, ik blij ende AH blij want mijn peuter en ik doen volkomen zen onze boodschappen!
Heel vervelend! Ik zeg altijd met mijn vriendelijkste gezicht: “Nee, bedankt, liever niet. Maar wel heel aardig dat u het aanbiedt”. Soms vragen ze dan ook nog: “echt niet?”. Wat nu nog heel veel helpt is dat mijn dochter (bijna 2) nog niet weet wat (eier-)koek (bij de bakker) is. Op vakantie in Italië vroegen mensen trouwens niks, daar stopten vreemden op straat gewoon koekjes in haar hand.
Bij ons op de markt krijgen alle kinderen van klanten een kleine banaan! Daar ben ik ook blij mee als ouder. Voorlopers dus 😉
Het lukt me gelukkig bijna bijna bijna altijd om boodschappen te doen zonder kinderen. En blijkbaar hebben we hier niet zo’n klantvriendelijke winkels (of juist wel :-)) want als ze er bij zijn krijgen ze toch zelden wat aangeboden.
geertruurzaam onlangs geplaatst…Vrouwen zijn het mooist op 31