Mijn jongste kreeg post! Een kaart van de basisschool waar zijn broers al naartoe gaan. In dikgedrukte letters stond er:
Wat leuk dat je bij ons op school komt!
En nou had hier natuurlijk een blogpost moeten staan over weemoed. Over de laatste die uitvliegt. Over missen. En over hartezeer. Misschien had er zelfs wel een leuke samenwerking met Kleenex ingezeten.
Maar eerlijk? Eigenlijk heb ik nog niet eens de moeite genomen de gordijnen dicht te trekken voor ik op de bank ben gaan staan dansen.
Nieuw tijdperk
“Wat een mijlpaal hè?” kwezelen wij moeders onderling dan. “Weer een heel nieuw tijdperk!”
Nou en of ja!
Een tijdperk van:
♥ Ongedoucht de kinderen op school afleveren en daarna nog een uurtje terug naar bed.
♥ Zonder bh naar school, want: zie boven.
♥ Werken onder wérktijd! In plaats van laat op de avond en tussen de bedrijven door.
♥ ’s Ochtends kunnen sporten, zonder oppas te hoeven regelen.
♥ Of ’s ochtends Netflixen, zonder oppas te hoeven regelen.
♥ Boodschappen doen zonder een blok van 1. 16 m. aan mijn been.
♥ Telefoneren zonder dat er steeds maar iemand doorheen roept.
♥ Shoppen! Als het niet druk is! Zónder kinderen!
♥ Chocolade eten om elf uur ’s morgens met mijn hoofd búiten het keukenkastje.
♥ Koekjes eten om elf uur ’s morgens met mijn hoofd búiten het keukenkastje.
♥ Op mijn buik liggen dutten, in plaats van op mijn buik liggen Duplo bouwen.
♥ Steeds mijn oren spitsen om te checken of ik het écht wel goed hoor: stilte!
Lege nest feest
Dat moment waarop je jongste kind ook naar school gaat, is een voorproefje van het empty nest syndoom, lees ik wel eens.
Hahaha! Ik denk niet dat ík met natte ogen achteruit bij de klas wegschuifel, buiten nog vijf minuten stiekem door het raam van de klas blijf gluren om daarna snotterend naar huis te rijden.
Ik stel me er meer dit bij voor:
Ik zwaai hem blij uit en fiets zo snel als ik kan naar huis voor Chocolonely en thee. Ik ben in staat ook nog wat vriendinnen uit te nodigen. Voor een Leeg Nest Feest!
Kijk, ik heb mijn kinderen héél graag, maar het is al zo lang (lees: 8 jaar) geleden dat ik mijn tijd écht efficiënt heb kunnen indelen. Ik sta altijd met één been in een fruithap, een in kwarten gesneden boterham met choco, een spelletje ganzenbord of een peuterdriftbui. De dingen die ik overdag doe kan ik vaak maar half doen.
Ik besef me wel dat het echt de laaste periode is, dat we met z’n tweeën thuis zijn. Dus we gaan er wat vaker samen op uit. Lekker naar de stad. Samen een broodje eten. Dat soort dingen. Ik koester heus nog even onze momenten.
Maar over een paar weken heb ik een kleuter. Een schoolgaande kleuter. Dan is er ’s ochtends alle tijd voor werk, voor m’n blog, voor mij en – als ik motivatie vind – sporten. En die lieve boevenbende? Die krijgt dan na tweeën en in het weekend al mijn aandacht.
Win-win-win-situatie! Ik kijk er enorm naar uit.
Had jij er moeite mee je kind(eren) voor het eerst naar school te sturen? Wat doe jij met je herwonnen tijd / vrijheid?
Geweldig!Heb vandaag je blog ontdekt en zie veel herkenning. Hier twee jongens van 5 en 3, waarvan de jongste ook Dex heet.
Vooral dit blog veel herkenning. Als ik verteld tegen andere moeders dat ik nu al uitkijk naar de tijd dat de jongste ook op school zit, kijken ze me aan, alsof ik van Mars kom. Blij dat ik nu ook iemand gevonden heb, die hetzelfde voelt. Ik ga je volgen
Wat leuk om van je te lezen Liesbeth. Dus jouw Dex gaat ook bijna naar school: gefeliciteerd! :-))
Oh wat spannend zeg! Voor mij is het nog niet zover maar het lijkt me ook echt aah!
Wel een hele koele nijntje rugzag 🙂
Gr, Nikki
http://www.Sukhi.nl
Zijn de kinderen in NL dan pas op ruim 3 jr welkom op school? Hier in BE gaan ze vanaf 2,5. Mijn jongste gaat nu alweer 3 mnd naar school. geniet v je me-time, meid!
In Nederland kunnen kinderen vanaf 2 1/2 naar de peuterspeelzaal / peuterschool. Dat is vrijwillig. Ze kunnen daar 2 of 3 dagdelen in de week naartoe om te spelen met leeftijdgenootjes en enigszins te wennen aan het schoolse.
Vanaf de vierde verjaardag gaan kinderen naar de kleuterschool: groep 1 (we hebben groep 1 t/8 op de basisschool, in het NL onderwijssysteem).
Met 4 jaar zijn kinderen nog niet leerplichtig, je kan je kind dus thuishouden als het moe is of als je een dagje weg wil. Met vijf jaar zijn kinderen in Nederland leerplichtig en moeten ze iedere dag naar school komen.
Oh echt, mijn middelste gaat over 3 mnd naar school en lig er nu al tijden wakker van. Wat alles te maken heeft met dat ik voorspel dat het moeilijk gaat worden. Maar verder begrijp ik je heel goed. Ik heb ze ook graag om me heen maar wat zou het soms fijn zijn dat gevoel 24 uur per dag e moeten opletten van je af te schudden. Veel plezier 🙂
Wat vervelend dat je daar stress van hebt, hopelijk komt het allemaal op z’n pootjes terecht!
Ik vond het een feestje toen de jongste ook naar school kon. Ze had er zo’n zin in en wilde maar één ding: net als haar broers naar school. Het liefst nog zelf ook. Hoezo halen en brengen? Nu zit zij in groep 3 en zoeken we voor de oudste een middelbare school. Dat vind ik eigenlijk veel spannender. En lastiger. Een elfjarige heeft veel meer mening dan een bijna vierjarige…
Voortgezet onderwijs, ja, dát lijkt me pas echt lastig. Dan worden het ineens al redelijk levensbepalende keuzes die er gemaakt worden. Succes daarmee!
Dank je :). We hebben de keus al van 8 naar 2 gebracht. Scheelt al. Morgen gaat hij op een van de scholen een open lesmiddag meedraaien. Ben benieuwd hoe hij het vindt!
Huismoedertjes ♡
Sommige van ons wel. Ik ben deels huismoedertje en deels thuiswerkende moeder.
Tja, dan kan je andere dingen doen dan een full-time buitenshuis werkende moeders. Chocolade eten om 11 uur, in je eigen keuken bijvoorbeeld.
Ik ga hier verder niet mijn keuzes lopen verdedigen; die heb ik bewust gemaakt en we zijn er hier heel gelukkig mee. Net als veel ‘huismoedertjes’ denk ik: tegenwoordig is het namelijk bijna luxe als je je dat kan veroorloven.
Ik kan niet zo goed inschatten of je comment wat denigrerend was bedoeld, maar als dat zo is kan ik dat echt niet waarderen. Live, and let live.
Toen onze jongste vorig jaar juni naar school ging was ik stiekum ook wel blij. Eindelijk weer tijd voor mezelf! Maar ik schaamde me er eigenlijk een beetje voor dat ik dat dat dacht..
Nou kijk: je bent dus bij lange na niet de enige die daar wel blij om is. En dat zegt toch helemaal niets over de liefde voor je kind?
Gelukkig gaan ze in België al op 2,5 jaar naar school 🙂
Naar de basisschool heb ik geen moeite mee gehad, verre van.. de oudste kwam vanuit een situatie waarbij ze vier dagen per week ver van huis naar een spraak/taal ontwikkelings- instituut ging en toen ze vier was ging ze gewoon lekker dicht bij huis naar school, eindelijk! Ik was er zo blij mee!
De jongste, die kon ik wel achter het behang plakken toen ze 3,5 jaar was… die was zo toe aan school!
En mijn nieuwe vrij-tijd? Welke? Ik ben onder schooltijd gaan werken dus heb het nu anders verdeeld.
Nathalie onlangs geplaatst…Beren op de weg zien ~ persoonlijk
Ik kan nu dus eindelijk ook gewoon onder schooluren aan het werk, zo kan er veel meer tijd in de shop, enorm fijn vind ik dat!
En dat zie ik dus ook echt wel als me-time.
Mijn jongste gaat ook volgende maand en heb precies hetzelfde. Ik kijk er naar uit, om meerdere van bovenstaande redenen. Toen ik dat laatst zei tegen iemand keek ze me aan alsof ik iets heel raars zei, alsof ik het niet mocht zeggen. Maar ik heb hun jaren thuis ten volle benut, ben altijd bij ze geweest. Heb er met volle teugen van genoten maar ik vind het ook fijn om weer meer aandacht aan mezelf te kunnen besteden. Ik denk dat ik er ook een stuk relaxter van word en de tijd met de kinderen ook echt aan hun kan besteden zonder het to-do lijstje in m’n hoofd van wat allemaal nog gebeuren moet. Dus ja hoor, bring it on!
Dat je blij bent dat je kinderen naar school gaan zegt echt niets over je liefde voor hen. Het is gewoon fijn om niet hele dagen dat ge-mama aan je hoofd te hebben en aan meer dingen toe te komen denk ik!
haha ik snap dat ZO goed. Ik kijk mijn jongste (misschien niet zo stiekem) keihard groot. Nog 2 jaar!
😀
En wat fijn voor jou. Ademruimte!
Twee jaar lijkt lang, maar let maar op, die jaren zijn om voor je er erg in hebt!
Hier is het nog niet zo ver, maar ik merk dat ik er zó dubbel in sta! Tot Tobias anderhalf was dacht ik echt: ik moet er niet aan denken dat ie ooit naar school gaat!! Maar de laatste tijd merk ik echt dat hij zich een beetje verveelt thuis. Hij wil meer prikkels, wil de hele dag boekjes lezen, woordjes leren enz… En soms verlang ik daardoor inderdaad ook zó naar dat ochtendje Netflixen!! En dat al na 2 jaar met 1 kind. Ik denk dat het voor jou nog wel extra bevrijdend voelt inderdaad!
Daantjw onlangs geplaatst…Narcose: ik ben bang…
Haha, ja, 10 maart: Bevrijdingsdag. :-))
Hier is de jongste (2,5) al sinds de herfst naar school. En inderdaad heb ik er geen traan om gelaten 🙂
Maaaaar stiekem verheug ik me ook weer op een kleine baby thuis! Al vrees ik ook dat ik ook mijn vrijheid wel ga missen…
geertruurzaam onlangs geplaatst…Lachrimpels en kraaienpootjes
Oh, dat lijkt me dan ook wel weer wennen ja, die omschakeling als er weer een kleintje bij is. Maar ook wel érg fijn! Gewoon van genieten dus. Die echte vrije tijd komt vanzelf weer.