Heb ik jullie al wel eens verteld hoe wij wonen? Ik denk het niet. Daarom neem ik jullie in mijn blogpost van vandaag graag even mee naar mijn droomhuis.
Het is geen enorme villa hoor. Wel een vrij groot vrijstaand huis, op een hoek, in een kinderrijke wijk. Het grootste deel van de klasgenootjes van mijn kinderen woont ook in deze wijk.
Het huis is recent helemaal gerenoveerd. Van de muren tot het dak. En van de kozijnen tot de tuin. Alles is aangepakt en ziet er weer piekfijn uit.
De buitenmuren zijn wit geschilderd. Aan de achterzijde is een uitbouw met een heerlijke keuken en daarnaast een veranda met openslaande tuindeuren naar het terras, waar altijd wel wat speelgoed slingert. Een veranda, dat is altijd al een van mijn heimelijke woonwensen geweest. Goed voor een permanent vakantiegevoel.
Aan de zijkant van de woning is een raam dat uitkijkt op het zijtuintje. Daar ligt een grote trampoline ingegraven in het gazon. Ernaast een zandbak met een bankje erbij. De hoveniers hebben in korte tijd iets heel fraais neergezet. Het is even wachten op de eerste herfstbuien, dan zal alle groen wel aanslaan, zodat er volgend voorjaar een plaatje van een tuin ligt.
Rondom mijn Villa Kakelbont aandoende droomhuis.
Eén piepklein kleinigheidje maar: dat droomhuis is niet van ons.
Ik fiets er iedere dag langs. En elke keer zie ik een beetje groen. Zo zou ik zelf maar al te graag wonen!
Hoe wij wonen
Frank en ik wonen met onze drie jongens in een tussenwoning die ik nooit opnieuw zou kiezen.
Toen ik zwanger was van Thomas woonden Frank en ik nog in een maisonette, een jaren ’40 bovenhuis vlakbij het centrum. Ideaal qua locatie voor twee jonge mensen. We sloegen geen evenement in de binnenstad over. En de huur was heerlijk laag, want hoewel het een vrij groot huis was, was het niet je-dat qua onderhoud en luxe. Toen er eenmaal een kindje op komst was, gingen we dus als de bliksem op zoek naar een grotemensenhuis.
We vonden een goed onderhouden jaren zeventig rijtjeshuis, met twee verdiepingen, een zolder en een tuintje. Zoveel beter dan ons huurhuis en zo echt en zo af dat we al snel verkocht waren. Daar zagen we onszelf wel, met een baby. Nog geen maand later zaten we met een koopcontract voor onze neus bij de notaris.
Het is ook geen vervelend huis. We hebben er vier slaapkamers in (twee op de eerste verdieping en twee op zolder, onder een grote dakkapel). Er is een vaste wasruimte. We lieten recent de badkamer renoveren. We hebben een tuin – ook al is die maar klein – en een schuurtje voor de fietsen.
Op nog geen twee minuten lopen zit een winkelcentrum, wat echt ideaal is en binnen 20 minuutjes fietsen sta ik in de stad.
Minpunten
En toch, tóch zou ik dit huis nooit meer opnieuw kiezen. Waarom niet?
We wonen hier wel, maar het voelt als ons huis. Niet als ons thuis.
Dat heeft met vervelende onblogbare dingen te maken, maar ook met kleinere zaken, zoals deze:
- We hebben een kleine woonkamer met een open keuken, waardoor je áltijd op de rommel kijkt.
- De vorige bewoners waren enorm slechte hobbyklussers en hebben 1001 rare dingen geknutseld in huis. Variërend van slecht aangelegde electra tot te krap ingevreesde leidingen zonder mantel en een draak van een constructie voor de afzuigkap in de keuken. We lopen zeven jaar nadat we hier zijn komen wonen nog steeds tegen dwaze dingen aan.
- De school van de kinderen zit aan de andere kant van een gevaarlijke drukke weg. Wij wonen buiten het postcodegebied van deze school en daarom zijn er bij die weg geen verkeersbrigadiers. De jongens kunnen dus niet zelfstandig naar school. Misschien dat ik het aandurf als ze in groep 8 zitten?
- De schoolvriendjes van m’n kinders wonen allemaal in een andere wijk. In onze straat zijn helemaal geen jonge kinderen. Waardoor de mijne een gebrek aan buitenspeelvriendjes hebben.
- Het is heel handig om zo dichtbij een winkelcentrum te wonen, maar we hebben daardoor ook voortdurend zwerfvuil in de straat en in de wijk.
- Onze wijk grenst aan één van de bekende probleemwijken van Den Bosch. Daar merken we regelmatig wel wat van.
- Ik zou liever in een straat met andere jonge gezinnen wonen.
We wonen hier nu al acht jaar en er zijn heel veel kleine klusjes die we al vanaf het begin laten liggen. Zo heeft nog niet eens elke kamer plinten; die lagen er al niet toen we het huis kochten. Op de één of andere manier zijn we niet gemotiveerd om van dit huis iets moois te maken. Ik denk niet dat het meant to be is en dat we hier niet oneindig zullen blijven. Dus als we de loterij winnen gaan we vast rap op zoek naar een thuis.
Hoe woon jij?
Ik ben benieuwd hoe jullie wonen! In een nieuwbouwijk? Een vinexwijk? In een oud huis? Heb je veel moeten klussen en opknappen? Voldoet je huis aan je wensen en aan je huidige gezinssituatie? Zijn er nog verhuisplannen of hoop je oud te worden in je huidige huis? Ik hoop op heel veel reacties van jullie! En als je naar foto’s kan linken vind ik dat helemaal leuk!
In 2007 kochten wij een boerderijtje in de provincie Groningen. In 2011 verhuisden wij definitief vanuit stad Utrecht naar ons boerderijtje in the middle of nowhere. We wonen hier met veel plezier en als het aan mij ligt verhuizen we nooit meer.
Twee jaar geleden heb ik een blogpost gemaakt met foto’s van hoe het (buiten) was en hoe het er in 2013 uit zag.
http://boerderij-zinin.blogspot.nl/2013/05/zin-in-een-extreme-make-over-buiten.html
Inmiddels hebben we een grote schuur gebouwd en het nodige “versierd” in de tuin.
Which reminds me….misschien tijd voor een foto update.
Boerderij Zinin onlangs geplaatst…“This is where I heal my hurts”
Ik woon op het platteland in het huis waar vroeger mijn oma woonde. Het dichtstbijzijnde dorp is 4 km verderop en daar hebben ze alleen een Spar.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…5 tips om Netflix nog fijner te maken
Wij zijn al meer dan een jaar op zoek naar iets groters…. Niet evident in Vlaam-Brabant, want gauw onbetaalbaar!
Ons huidige huis, een lichtrijke, vrijstaande woning met een zonnige tuin, hebben we intussen gerenoveerd alsof we hier altijd zouden blijven wonen, maar met nu 2 kinderen is het boven eigenlijk te klein. Beneden helemaal ok, al mis ik wat bergruimte, maar jammer van die piepkleine kamertjes waar geeneens een bureau zal inpassen voor de kindjes.
Maar gelukkig voelen we ons hier wel thuis, vlakbij de school, het station en een grote supermarkt. Ik ga hier ooit met veel tegensin vertrekken!
Bieke Pype onlangs geplaatst…And the winner is…
Wij zijn juist aan het kijken of we kunnen gaan verhuizen. We willen graag een zolder en een tuin. Hoewel we nu een super fijn appartementje hebben van 75m2 meter en ons hier thuis voelen, willen we na 7 jaar hier te wonen wel graag een stap verder. Ben dus erg benieuwd of ik over een jaar kan zeggen dat we ergens anders wonen.
Wij zijn juist aan het kijken of we kunnen gaan verhuizen. We willen graag een zolder en een tuin. Hoewel we nu een super fijn appartementje hebben van 75m2 meter en ons hier thuis voelen, willen we na 7 jaar hier te wonen wel graag een stap verder. Ben dus erg benieuwd of ik over een jaar kan zeggen dat we ergens anders wonen.
Link van ons huisje: http://www.iliveformydreams.com/archives/53352
Sas onlangs geplaatst…Ik ga op reis en neem mee terug…
wij wonen in die slechte wijk naast de jouwe. Na een verhuizing uit het zuiden iets te snel besloten voor dit huis te gaan, met toen 1 baby.Inmiddels 3 kinderen. Op zich is het huis prima qua ruimte: 2 grote slaapkamers, 1 kleine, grote badkamer, grote zolder met daarin nog een kamer. Maar de woning was helemaal uitgeleefd door iemand die een wietplantage op zolder had. En eigenlijk hebben we op wat verven 7 jaar geleden nog niks kunnen doen. De badkamer en keuken moeten eigenlijk verbouwd. Er liggen ook hier geen plinten! en inmiddels moet het verfwerk van binnen en buiten opnieuw gedaan worden.
Maar ja, na heel wat banen wissels van mij geen geld daarvoor. En natuurlijk veel te duur gekocht waardoor we het huis ook niet kwijt kunnen. Het staat ook nog eens in een slechte wijk en we moeten een flink stuk fietsen naar school.
Mijn droomhuis? in de buurt van familie! Die mis ik zo!
En verder alles op 1 verdieping; de slaapkamers en leefruimtes en badkamer en dan op de bovenverdieping een grote ruimte met een atelier voor mijn man en mij en een speelruimte voor de kinderen. Tuintje erbij maar niet te groot want groene vinger hebben we niet, hoewel ik elke keer bedenk om een moestuin te starten maar dat steeds weer mislukt haha
Maar met alleen familie in de buurt, en huis met plek voor ons allemaal zou ik al tevreden zijn.
Wij hebben ons droomhuis, wit geverfd én vrijstaand gevonden. In het oosten van het land, naast het centrum van het dorp waar alles te vinden is, fijne tuin. Ik denk voor de prijs van jullie tussenwoning. We wonen er nu 5 jaar. En het is geweldig! Echt ons paleis, fijn en ons thuis. Toen we het voor het eerst zagen zeiden we tegen elkaar, hier gaan we oud worden. We hebben veel moeten laten doen. Veel zelf moeten klussen. En nog lang niet alles is af. Maar oh, wat is het fijn!
Werk voor man is wel lastig. Nu een klus op 2 uur rijden. Gelukkig ook wel eens dichtbij.
Ook voor jullie zal er zo’n huis zijn. Hou je ogen open en je gaat hem vinden!
Ik denk dat iedereen wel een droomhuis heeft, zelfs als je nu op de perfecte lokatie woont. Wij wonen in een appartement. Niet al te groot maar perfect voor ns tweeen en eens-in-de-twee-weken-thuiswonende stiefzoons. Maar toen oudste stiefzoon bedacht dat hij liever in Amsterdam wilde wonen, werd het toch wat benauwdig.
Waar ik me in vergist heb is dat we niet echt een buiten hebben. Waar ik al naar de toekomst keek is dat ik hier nooit meer weg hoef, want stel als we gaan rollateren kom ik prima bij mijn huis.
Dus nu hebben we besloten een tuin te kopen. Vlak bij huis. Met een huisje erop waar we van april tot en met september kunnen overnachten. Hoe fijn!
Wij wonen in de wijk waar jouw droomhuis staat (idd een prachtig huis!). Ik begrijp je frustratie. Wij hebben het geluk gehad dat we nu op een kinderrijk plein wonen. Toen we hier kwamen wonen hebben we daar ook niet over nagedacht.
Wij wonen denk ik in een soortgelijk huis als jullie 😀 Ook een jaren 70 tussenwoning. Het is hier erg rustig… zo lang de buren er niet zijn. Alleen naar school zie ik mijn zoon ook nog niet doen, ook hier zijn de wegen te druk. Ons winkelcentrumpje is op 3 minuten fietsafstand. We zijn allebei geen kluswonders maar er zou nog best een en ander opgeknapt kunnen worden hier in huis.
Priscilla onlangs geplaatst…Mijn Baantjes I
Wij wonen in een rijhuis in Gent. Heel oud, maar we knappen het stukje bij beetje op. “Projectjes” zoals mijn man en ik het noemen. Ons stadstuintje is zo’n 70m² en er staat een grote abrikozenboom in die voor schaduw en veel fruit zorgt. Gent is ene stad met 200 000 inwoners, maar hier, in deze buurt, heb ik echt het gevoel in een dorp te wonen. Een mix van oudere mensen, studenten, buurtwinkeltjes en veel jonge gezinnen met kinderen. De school is 2 minuten stappen. Ik zit ook in het buurtcomité en organiseer recepties, buurtfeesten,…
Valt het op dat ik hier nooit meer weg wil? 🙂
nele onlangs geplaatst…Nestje
Ik heb een appartement. 2 slaapkamers en een grote woonkamer. Ik heb geboft met eenkans die ik kreeg. Waardoor ik hier kon gaan wonen. Maar ik zal er eens een blog aanwijden.
riz onlangs geplaatst…Hoera een Tent!
Wij wonen op dit moment met zijn tweetjes in een twee-onder-een-kap woning die we particulier huren. In een klein dorp in het zuiden. Heerlijk huis, maar we zijn nu wel aan het kijken voor een koopwoning. Misschien dit huis, maar we kijken ook verder.
Geen kinderen en verder geen haast, dus we kunnen rustig kijken naar een fijn huisje.
De afgelopen jaren zijn we stap voor stap van een gezellige studentenkamer naar anti kraak huis, vreemde studio, vervallen appartement, modern appartement naar ons huidige mooie huis gegaan en achteraf ben ik erg blij dat we dit allemaal hebben mogen meemaken. En eindelijk voel ik me klaar om iets te kopen, maar mijn god, wat is dat moeilijk.
Heb je wellicht nog handige tips voor het kiezen van het geschikte woning?
Wel, dat was een plot twist! 😉 Ik was al helemaal aan het wegdromen bij jouw beschrijving van je droomhuis en dacht ‘wauw, wat heeft zij geluk om in zo’n huis te mogen wonen’, tot ik wat verder las, haha. Ik duim voor je dat jullie snel de loterij winnen en dan echt in je droomhuis kunnen gaan wonen.
Lotte onlangs geplaatst…Beetje foto’s, beetje onzin: deel IV
Oh, herkenbaar!
Mijn man en ik zijn ook samen begonnen in een rijtjeshuis in Alkmaar Noord dat we later nooit weer gekocht zouden hebben.
Onze plinten werden pas gelegd toen we wilden verhuizen. Alle losse eindjes werden met plezier en in hoog tempo verholpen zodra we hadden bedacht dat we het huis wilden verkopen. Gelukkig was onze buurt wel gezellig.
Nu wonen we in een ruim huis met ruime tuin in een leuke wijk in Rotterdam. Helemaal happy met ons plekje en nog elke dag dankbaar dat we hier wonen.
Moraal van dit verhaal: die plinten komen er wel 😉
Momenteel wonen we in een ‘basement’, ja een kelder dus, maar hier in Canada maken ze daar wel wat moois van hoor. Het is allemaal net gerenoveerd en het enige wat ze niet hadden vernieuwd, de douche, begon vorig jaar te lekken, dus zelfs die is nu nieuw. (hoera!)
De basement is aan de voorzijde van het huis daadwerkelijk 3/4 ondergronds, dus met een klein raam in die kamer, de woonkamer, slaapkamer en keuken liggen aan de achterkant en zijn op grondniveau. We kijken uit op een prachtige tuin, maar krijgen vanwege het deck (balkon) van de huisbazen boven ons weinig licht binnen. Verdere nadeeltjes: altijd koud (warme lucht stijgt en de airco staat ingesteld op de temperatuur boven) en een rennende peuter op de bovenverdieping die binnenkort vergezeld gaat worden van een lief klein jankend baby-mensje.
Voor ons dus hoogste tijd om een eigen plekje te zoeken!
Renske onlangs geplaatst…Parfumvrije Pannen
Wij wonen zoals jij vroeger, denk ik: we huren een gezellig éénslaapkamerappartement midden in het centrum van Gent. In de Patersholwijk, dus als je Gent een beetje kent, dat wil zeggen dat we tegelijkertijd midden in alle actie zitten én in een verkeersvrije, eeuwenoude kasseistraatjes-wijk. En op op 10 min fietsen van m’n werk. Mijn vriend woont hier al 7 jaar en heeft vrij veel gerenoveerd waardoor we echt een fijn appartementje hebben voor een vrij lage huur.
Ik woon hier doodgraag, maar er zijn toch een paar dingen die knagen. Zo hebben we hier nauwelijks zonlicht (we kijken uit op de noordkant), ik krijg vreselijke FOMO van zo dicht bij alles wonen, en mijn grootste ergernis: geen balkon, terras of tuintje. Vooral in de zomer zit ik regelmatig mijn kas op te vreten omdat ik na het werk wéér binnen moet gaan zitten. Je kan nu eenmaal niet élke dag in het park gaan picnicken 🙂 Voor iemand die op het platteland opgroeide is dat een behoorlijke frustratie. Als ik het echt gehad heb met mijn tuinloze bestaan, of als we aan kinderen denken, zullen we dus gaan zoeken naar iets buiten de stad met een tuintje, denk ik. Whichever comes first 🙂
Claire onlangs geplaatst…Kroniek van een nieuwbakken wielertoerist
Nieuwbouw, eerste bewoners in een grote nieuwbouwwijk. Het is een wat maf huis, op de begane grond een grote studeerkamer, op de eerste verdieping keuken/woonkamer en op de tweede verdieping 2 slaapkamers en badkamer. We hebben geen eigen tuin, wel een balkon en een heerlijke gezamenlijke binnentuin. Eigenlijk niet helemaal ideaal met 2 of meer kinderen. Maar het is dus wel thuis, het is af en helemaal naar de zin. En niet onbelangrijk, betaalbaar :).
Wij wonen in een oud herenhuis dat we volledig aan het opknappen zijn. Alle originele elementen zijn bewaard gebleven en het is echt een mix van design en 1900. Doordat we alles zelf doen wordt het steeds meer ons thuis, al zie ik ons ook wel weer verhuizen als het eenmaal af is. Op naar het volgende project!
Ik heb nog geen berichten over ons huis online staan, maar als je me volgt krijg je die vanzelf te zien 😉
geertruurzaam onlangs geplaatst…Bekijk het eens door een zonnebril