Wat een unicum: gisteravond konden mijn lief en ik even samen de stad in, tijdens Theaterfestival Boulevard. We hebben geen voorstelling gezien, want we konden erg last-minute pas op(p)a(s) regelen en toen was alles natuurlijk al lang en breed uitverkocht. Maar wat was het heerlijk om even met z’n tweetjes weg te zijn! Even hij en ik. Net als back in the days.
Uitverkocht! Dus ik blijf voorlopig onbegrepen.
- Mijn lief werkt meestal ’s avonds. Ook in het weekend.
- Op vrije dagen gaat hij ’s avonds graag sporten.
- Vaak zijn we allebei zo moe dat we niet eens zin hebben om weg te gaan. Dan is gewoon lekker Netflixen een veel aantrekkelijker optie.
- Maar de voornaamste reden: we hebben geen oppas.
Geen oppas
Als je zonder je kinderen weg gaat is het wel zo chique als je iemand regelt die op ze let. Anders kom je misschien terug bij een woning vol badschuim, levensgrote muurschilderingen of een compleet uitgebrand huis. Dat is ook zo’n domper op een avondje uit. Dus regel je iemand die ervoor zorgt dat je kinderen niet in zeven sloten tegelijk lopen.
En dat is hier heel lastig.
Mijn schoonouders wonen vijf minuten lopen bij ons vandaan. Ze zijn de ideale oppas voor onze kinderen, maar we doen al zo vaak een beroep op ze. Als ik aan het werk ben vermaken opa en oma m’n kroost. En als de kinderen zwemles hebben of sport, dan hoef ik ze nooit alledrie mee te nemen, want oma past op. Ongemerkt gaat dat om best een aantal uren per week, dus voor ’s avonds oppassen voelen ze vaak niet zoveel meer.
Hoe vind je een oppas?
Geen probleem, zou je denken. Hang een briefje op in de supermarkt, kijk op oppaswebsites, doe een oproepje op Marktplaats, vraag eens rond via-via.
Mogelijkheden genoeg en toch vind ik de drempel hoog om mijn kinderen zomaar alleen thuis te laten met een vreemde. Ik vind de wereld zo bizar tegenwoordig – je leest zoveel dwaze verhalen -, dat mijn vertrouwen eigenlijk niet groot genoeg is om zomaar een oppas in te huren. Iemand die ik helemaal niet ken.
Want wie geeft me de garantie dat de oppas niet met haar vriendje(s) gaat liggen foezelen, terwijl Dex boven ligt te huilen? Hoe weet ik dat ze niet al paddo’s kauwend met zes vrienden horrorfilms kijken terwijl we weg zijn? Of in onze spullen neuzen? Of gekke foto’s van onze kinderen maken? Ik kan de scenario’s waar ik bang voor ben niet eens benoemen. Maar ik wil dat m’n jochies veilig zijn. En die garantie, heb je die, bij een oppas?
Verder heb ik niet één, niet twee, maar DRIE tornado’s. Als die allemaal gaan lopen keten heb je daar een aardige kluif aan. Ik geef het je te doen, als (buur)meisje van vijftien, zeg maar.
Maar op die momenten dat ik heel erg behoefte heb aan wat één-op-één tijd met mijn lief en oma niet kan beland ik toch geregeld weer op de site van een oppasbemiddelaar.
Misschien moet ik toch maar eens actief op zoek gaan.
Heb jij een (vaste) oppas?
Heb jij een oppas? Een vaste? Familie, of huur je iemand in? Hoe vaak maak je daar gebruik van? Hoe vond je haar (/of hem)? Wat betaal je? Welke afspraken heb je gemaakt? Hoe bevalt het? Ik wil graag álles weten!
Net thuis van een hapje eten… Onze vaste oppas is een buurmeisje van 16. Ze begon toen ze net 15 was. Handig, want dichtbij/ bekend en ouders in de buurt. Echter is ze nu met vakantie en kwam haar vriendin, die hAd nog nooit opgepast. Ging super goed! Kind enthousiAst en zoet gaan slapen. In het verleden hadden we ook via de oppascentrale wel eens een oppas, altijd leuk!
Hier ook drie jongens. We wonen in een klein dorp waar het een echte ‘ons-kent-ons’ mentaliteit is. Babysits in overvloed dus: buurmeisjes, de dochter van het tuincentrum, één van vier vaste oppaszusjes,…Onze vaste oppas vonden we heel toevallig. De man is veearts. Op een avond voor boeren zei iemand dat de dochter wel wou komen babysitten. Ze was toen denk ik nog maar net 15. De eerste keer kwam ze ’s avonds toen de jongens al in bed zaten. De volgende keer kwam ze iets vroeger zodat ik nog wat ‘badkamertijd’ had. Ondertussen zijn de jongens helemaal dol op haar ( helemaal sinds ze onlangs bij haar in de tractor zaten 🙂 ) Ooit lieten we haar samen met een jongere zus op 6 kinderen tussen de 1 en 5 letten, zelfs dat verliep probleemloos. Niet te veel over dubben denk ik!
Ik heb twee heerlijke kleinkinders…ze wonen helaas in Noorwegen. Zo vaak kunnen we dus niet oppassen,..maar als ze hier zijn….passen we graag en met volle overtuiging op. Dan kunnen hun ouders. ..mijn zoon en schoondochter eindelijk een keer uit eten. En iets voor hunzelf doen. Dus ja…oma’s en opa’s passen heel graag op.
In Noorwegen is de zaak anders…..de mensen en ook hun kinderen hebben zoveel geld…dat niemand wil oppassen.
Dat is vor hun best een probleem…nooit opvang voor je kinderen.
Bij ons past de grote zus van Eem klasgenootje van onze oudste af en toe op. Ze is nog erg jong (13 jaar) maar haar moeder is gastouder. Dus zij is opgegroeid met kleine kinderen. Haar moeder wil altijd achterwacht zijn. Werkt prima.
Meestal slapen de kinderen gewoon.
1 keer kwamen we thuis en was onze jongste wakker geworden (1,5) de oppas zat heerlijk Nijntje voor te lezen.
Ik werk als gastouder en wil ’s avonds of in het weekend niet nog extra oppassen.Maar mijn dochter van 14 past wél op twee van mijn oppaskindjes.Ze is vertrouwd met hen en neemt haar vriendin altijd mee.Ze delen het geld(ongeveer 4 euro per uur,vaak naar boven afgerond)en vinden het hartstikke leuk.Ik ben standby voor als er iets is.
Een meisje uit de straat, de opvangjuf van op school en af en toe oma. Ik keek naar de tarieven van de gezinsbond. Zelf heb ik jaren via de gezinsbond gebabysit.
juffrouw baele onlangs geplaatst…Riviertje
Vraag het andere moeders op school, iedereen maakt weleens gebruik van een oppas, de ene vaker dan de andere..
Maar een v hen heeft vast een goede tip. En dan idd uitnodigen, ongedwongen kennismaking en als het bevalt, een keer een avond proberen. Good luck!
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ik babysit als sinds ik 15 ben en doe dit tot op de dag van vandaag héél vaak, ook al heb ik al een vaste job. Ik ben ermee begonnen via de Gezinsbond, al weet ik niet of dat ook in Nederland bestaat. Die organisatie is de tussenpersoon tussen de oppasser en het gezin. Eerlijk is eerlijk, nadat ik een keer of twee bij een gezin was geweest via dat systeem, vroegen ze mij altijd al rechtstreeks. Nu heb ik 2 vaste gezinnen, waarvan ik bij het ene gezin minstens 1x per week ga en vaak ga ik de kindjes ook ophalen van school en dergelijke.
Besluit van dit verhaal: misschien kan je eens zoeken naar zo’n oppascentrale? Die meisjes worden daar allemaal voor opgeleid (ik moest een halve dag ‘stage’ lopen in een crèche, zodat ze konden zien welk vlees ze in de kuip hadden) en dat geeft toch wat meer zekerheid.
Lotte onlangs geplaatst…Beetje foto’s, beetje onzin: deel IV
Ik vond mijn zoon (nu net 1) nog te jong voor een andere oppas dan mijn ouders of schoonouders. Maar nu hij 1 is willen mijn man en ik het toch een keer proberen. Gelukkig hebben we twee schatten van buurmeisjes (met schatten van ouders erbij 😉 ) die graag willen oppassen. Omdat mn zoon nog zo jong is wil ik dan wel pas gaan als we m zelf al in bed gelegd hebben.
Zelf heb ik rond mn 15e ook op twee jongens gepast, waarvan de jongste nog een kleine baby was. Dat was destijds via bekenden van mn ouders in het dorp. Ook op kleine neefjes en nichtjes paste ik toen regelmatig op.
Oh, hier zijn de oppasmogelijkheden ook best schaars. Onze kinderen zijn nu 3 jaar en 1 jaar 3 maand. Nu de jongste zelf kan stappen en een beetje kan praten durven we weer de fantastische oppasmeisjes van 19-20 jaar inhuren. Dat deden we toen de oudste ruim 1 was ook, niet vaak en alleen maar voor uitjes in Den Bosch, maar toch nu en dan we-time met m’n vrouw. Maar toen de nieuwe kleine baby erbij kwam, huurden we geen oppas meer. Te klein, ik durf dat niet.
Wij hebben beiden geen familie die oppast. Nooit. Overigens wonen ze 200km hier vandaan. Dus we gingen afgelopen jaar nooit met z’n tweetjes weg. Da’s geen aanrader.
We kennen hier niet veel mensen. Gelukkig leveren onze beide buren een leuk fijn oppasmeisje. Als zij zouden wegvallen (verhuizen/huwen/etc), dan weet ik het ook niet meer.
Ik vraag het telefoonnummer van de stagiair van het kinderdagverblijf. Tijdens de stage periode mogen ze niet oppassen maar daarna wel. De kinderen kennen haar en zij leert ervoor.
Wij zitten precies met hetzelfde ‘probleem’. Ouders passen al een dagdeel per week op. En wij hebben geen meisje van 14/15 op de buurt dus dat valt ook af. Heel lastig!
Wat een toeval. Vanavond is bij ons voor de eerste keer een oppas. Ons buurmeisje van bijna 16 jaar. Belangrijk voor mij is dat ze wat ervaring heeft. Ze heeft zelf twee zusjes van 1.5 en 4 waar ze uiteraard ook vaak op past. Ik ben ook gerust omdat ze vlak tegenover ons woont. Als er iets zou zijn, kan ze snel de hulp van haar ouders inschakelen. Ik betaal haar 4euro per uur. Tip: laat de oppas een eerste keer komen voor als je kort even weg moet, jij went aan het idee en zij/hij aan je kids en je huis. Het is zoals met veel dingen: springen, of je leert nooit zwemmen! Succes! !
Toevallig heb ik van de week voor het eerst een oppas gehad voor onze 2 kinderen. Dit was overdag maar ze kunnen ook s avonds.. Ik heb via een oppasburo uit de buurt een aantal contactgegevens gekocht want geen zin in zoeken en zoveel geschikte buurmeisjes zijn er niet hier. Overdag kost 7 per uur en s’avonds 5. Via zo’n buro verwacht ik ook dat ze wat betrouwbaarder zijn dan bijv. via een briefje in de supermarkt.
Wij hebben een jongensoppas van 19 jaar. Hij is de buurjongen van m’n ouders. Ben superblij met hem want kinderen vinden het te gek en wij kunnen samen weg. Ik betaal hem 5 euro per uur en rond dat een beetje naar boven af (hij is al 19 tenslotte). Geen echte afspraken gemaakt. Hij mag z’n vriendin best meenemen, maar wil dat wel even weten.
Ik heb geen kinderen, maar als tiener wel regelmatig als oppas gewerkt.
Voornamelijk bij buren, familie en vrienden van mijn ouders.
Het voordeel was dan vaak dat de ouders mijn moeder kenden.
Als het de eerste keer met een oppas was, of ze waren wat onzeker, dan kwam mijn moeder regelmatig even langs.
En voor mij was dat fijn, want ik wist dat ik mijn moeder altijd even kon bellen of om hulp kon vragen.
Wij hebben mede daarom bewust opa’s en oma’s niet als vaste oppas, zodat we die kunnen vragen voor avondjes uit etc. Niet dat we dat heel vaak doen, maar toch.
Zelf heb ik nog geen kids, maar ik heb als tiener wel héél vaak opgepast, tot 3x per week. Meestal bij vaste gezinnen bij wie ik via via terecht kwam. Eén van mijn favo oppasplekken was er eentje met 3 geweldige jongens, dus je bent zeker geen hopeloos geval 😉
Hier in België heb je de Gezinsbond, die een soort oppascentrales heeft. Als oppasser kan je je daar inschrijven, en zij brengen je dan in contact met gezinnen die een oppas zoeken. Misschien is er in Nederland ook zoiets? Het voordeel eraan is dat de oppasser verzekerd is, als er toch iets zou gebeuren (al is dat bij mij in die 7 jaren nooit voorgevallen)
Ik kreeg meestal tussen de 3 en de 5 euro per uur, afhankelijk van de plek.
Specifieke afspraken werden er meestal niet gemaakt, de ouders overliepen meestal gewoon een beetje de avondroutine (ze moeten nog een boterham eten, mogen dat tv-programma nog zien, om dat uur in bed, zeker nog tanden poetsen en plassen voor het slapen gaan, ze krijgen altijd 1 verhaaltje voor het slapengaan, …)
Silke onlangs geplaatst…Count your blessings #3
Ha die Kim!
Fijn stukkie weer. En herkenbaar! Ik dub met hetzelfde, ookal (of misschien júist wel daarom) wordt zoonlief overmorgen (pas) 1.
We hebben mijn schoonouders een keer laten oppassen (vanwege de bruiloft van vrienden, bij hun in de buurt), maar dat was geen succes 🙁 Onze ouders wonen zo’n 200km bij ons vandaan, dus ff een avondje oppassen… Dat doen ze (begrijpelijk) niet.
Ben benieuwd naar de reacties van anderen, want quality time is er hier niet bij – en wél belangrijk voor je relatie…