Koningsdag is al ruim een week geleden en 4 en 5 mei zijn inmiddels ook voorbij, maar het ziet er naar uit dat ik één dezer dagen toch nog een vlag moet gaan kopen. Ik heb er namelijk geen en ik roep al ruim drie jaar:
“Als iedereen hier eindelijk uit de luiers is hang ik de vlag uit.”
Het lijkt erop dat we bijna zo ver zijn!
Dex is nu drie jaar en twee maanden en ineens valt bij hem het kwartje de keutel.
Benieuwd hoe ik die zindelijkheidstraining aanpakte? Ik zal het je vertellen! En je krijgt ook nog een geniale verschoon een nat bedje in een halve minuut tip van me!
Het lukt pas als je kind er klaar voor is
Thomas zette ik vanaf zijn tweede verjaardag regelmatig op het potje. Daar zat hij dan te zingen, met een speeltje te rommelen, televisie te kijken. Hij bewoog zich met potje en al door de kamer. Kwam er eens af. Zette het op zijn hoofd. Ging weer zitten. En als ik hem dan uiteindelijk weer had aangekleed vulde hij met veel genoegen alsnog zijn luier. Hij was er duidelijk nog niet klaar voor.
In de zomer dat hij drie was, was het in enkele dagen gepiept. Zo droeg hij nog een luier, zo was hij zindelijk.
Je kind kan zelf aangeven wanneer de tijd daar is
Bij Morris was ik een stuk gemakkelijker. Ik heb hem niet gepusht om op het potje te gaan. Hij begon op een gegeven moment naar me t0e te komen als hij een vieze luier had. “Ik heeft poep!” zei hij dan met een ongelukkig en vies gezicht.
Hij vond het duidelijk niet prettig, zo’n vies bundeltje aan zijn billen. Ik verschoonde hem dan ook meteen en niet veel later begon hij de “Ik heeft poep!” mededeling te doen vóórdat het kwaad geschied was. Vanaf dat moment zette ik hem op het potje en was hij korte tijd later uit de luiers.
Ik heb ook nooit een potje meegesjouwd als we ergens naartoe gingen ofzo. Hallo, mag ik er ook eens voordeel van hebben dat ik drie jongens heb? Die kunnen overál.
Omkopen wil nog wel eens werken
Dex wist dat hij een cadeautje mocht kiezen als hij uit de luiers was. Want dat had oma hem herhaaldelijk beloofd, net als destijds bij zijn broers. “Doe jij het nou nog steeds in je broek? Grote jongens gaan op het potje!”
Het sluit niet helemaal aan bij mijn opvoedprincipes, maar het werkte wel een beetje. “Ik ga op het potje,” zei Dex vanavond na het eten opeens. “Want dan mag ik een cadeautje kiezen.”
Ik ging er natuurlijk helemaal in mee en zette hem op zijn potje voor de televisie neer. Een paar minuten later kwam hij trots overeind, keek naar beneden en riep: “Nu kies ik een dino met een knopje uit!”
Jaja, dacht ik. Dat zal wel. Maar zijn broertjes waren al op hem afgesneld en riepen: “Mama! Dex heeft een drol!”
Ik vrees dat ik een foto met de titel Trots Kind met Grote Boodschap naar mijn man heb ge-whatsappt. En naar oma, die binnenkort met hem naar de speelgoedwinkel zal moeten.
Ongelukjes horen erbij
De tijd dat een kind net uit de luiers is, is niet mijn lievelings. Geregeld heb je dan een beteuterd gezichtje voor je neus en sta je een paar natte schoenen en een kleddernatte broek van je kind te pellen, wegens vergeten naar de wc te gaan. Of dweil je de zoveelste gele zee van je toiletvloer na een ‘net niet gehaald’. Of je gooit, zoals ik dat doe, regelmatig een onderbroekje weg na een iew-gatver-báh ongelukje. Ik ben echt te lui om ondergoed uit te krabben en bovendien vind ik dat VIES. Weg ermee dus.
Geniale tip!
Lakens wisselen in de nacht is ook niet mijn favoriete bezigheid. Hoewel nachtongelukjes stukken minder erg waren na de geniale tip die ik ooit van iemand kreeg: maak een kinderbedje dubbel op. Waterdichte molton, laken, waterdichte molton, laken. Als je kind dan per ongeluk in bed plast hoef je alleen de bovenste twee lagen eraf te halen en kan iedereen weer snel verder slapen. Zo sta je niet in het holst van de nacht een bed opnieuw op te maken. Dat heeft me hier al een heleboel winst opgeleverd!
De vlag kan bijna uit
Nu maar hopen dat ik met deze blogpost de boel niet gejinxt heb. Dan kan binnenkort de vlag uit! Drie zindelijke kinderen, dat is weer een einde van een tijdperk. Maar poepluiers verschonen zal ik echt missen als kiespijn.
Hoe pak(te) jij het zindelijk worden van je kroost aan?
mijn tweelingpeuters zijn twee en al een maand zindelijk; Dat is – ook voor België – redelijk vroeg. Dankzij het kinderdagverblijf eigenlijk: daar zetten ze de kindjes om de twee uur op het potje van zodra ze 18 maanden zijn. Was niet in één twee drie gepiept nee, het duurde wel een paar maanden. Maar nu heb ik ineens (overdag) geen luiers meer, heerlijk! Ik lees dat kindjes uit Nederland veelal pas na hun 3e verjaardag zinnelijk zijn. In België gaan ze naar school van zodra ze 2,5 zijn. En op de kleuterschool moeten ze zindelijk zijn. Het voordeel van een vroege zindelijkheidstraining (ik bedoel hiermee voor ze twee worden) is dat ze nog willen meewerken: ze zitten nog net niet in de ‘ik ben twee en ik zeg nee’ fase. Volgens mij zou ik het nu niet meer moeten geprobeerd hebben om eraan te beginnen…
Jules wordt volgende maand 2 en we zitten hem ook af en toe op het potje. 5x met resultaat (pipi), maar meestal zonder. Hij komt wel zeggen wanneer hij kleine boodschap of grote boodschap in zn luier heeft gedaan :). Binnen 6mnd moet hij starten op school en de directie hamert er op dat de kindjes zindelijk zijn :(. Best vroeg, toch?
Ester onlangs geplaatst…When karma’s a bitch – in IKEA
Hier ook! Althans, overdag dan. Maar die nachtzindelijkheid, dat gaat bepaald niet van een leien dakje hier…
Wouw uhm, zoon is ook 3 en nog wat en draagt nog een luier. Ik denk eerlijk gezegd wel dat hij er klaar voor is maar zag het gewoon nog niet aan toen. Ik bedoel net bevallen en baby enzo maar stiekem gebruik ik dat nog als excuus. Binnenkort gaan wij er ook echt aan, jeeeej
Maai onlangs geplaatst…Wat rolde er uit in april? #3
In een geheim facebookgroepje noemen we dat de zindelijkheidslasagne, een bed zo opmaken. Vind ik wel een leuk woord.
juffrouw baele onlangs geplaatst…Het krabberken