Hardlopen: hoera, we hebben een plan

Ik heb alle statistieken tegen.

Ik ben al een aantal keer veel gewicht verloren.
En elke keer kwam het er weer bij.
Nu ik opnieuw meer dan 25 kilo afviel, wijzen alle cijfers erop dat ik het binnen nu en enkele jaren toch weer mee zal dragen.

Maar ik ben van plan dat niet te laten gebeuren. En daar gaan mijn benen me bij helpen!

Je suis een jojo

Sport is een prima manier om je gewicht onder controle te houden. In de tijd dat ik nog in de sport werkte, was mijn weegschaal hartstikke stabiel. Ik bewoog structureel en at gezond. Vanwege mijn werk voelde ik ook in mijn achterhoofd een soort druk om er fit uit te zien; als instructeur heb je een voorbeeldfunctie, vond ik.

Hoe anders werd het toen ik achtereenvolgens één, twee, drie kinderen kreeg. De remmen gingen los. Ik werd door een combinatie van snaaien en snacken, weinig beweging en hier en daar een hevige depressie zwaar, zwaarder, nog zwaarder. En soms hernieuwde ik mijn relatie met de sportschool, of met mijn hardloopschoenen, maar dat was nooit van lange duur. Ik was het schoolvoorbeeld van een jojoënde dertiger.

Maar nu: mijn kinderen zijn groter, ik pas weer in mijn oude jeans en ik loop. Of eigenlijk, wánt ik loop. Ik ben vastbesloten ook te blijven rennen en daar krijg ik sinds kort hulp bij.

Kim zonder kop

Al sinds vorige herfst ben ik weer structureel aan het hardlopen. Dat ik dat heerlijk vind zal, als je me ook via m’n social media volgt. geen geheim meer voor je zijn.

Het probleem was alleen: ik deed maar wat. Als ik onrustig was, het gevoel had dat ik er even uit moest, als het mooi weer was: ik ging rennen. Als ik boos was, als ik iets had om grondig over na te denken, als m’n loopmaatje appte: ik trok m’n loopschoenen aan.

Conditioneel werd ik best sterk, maar uiteindelijk liep ik vijf, zes keer per week. Zonder plan, tot 12 kilometer afstanden, op een dit-hou-ik-net-vol tempo. Ik kwam altijd wel voldaan thuis, maar er zat geen verbetering in mijn resultaten.

Ik liep veel, maar wel als een kip zonder kop.

Dat zou, afgezien van het risico op blessures of opbranden, niet zo’n heel groot probleem zijn, ware het niet dat ik een Echte Hardloper wil worden. En dat ik wil blijven hardlopen, zodat ik me net zo fit en gezond blijf voelen als nu en echt nooit meer die zware, ongelukkige versie van mezelf word.

Ik wil aan wat mooie evenementen meedoen en daar presteren naar mijn kunnen en achteraf zo’n selfie maken waarop ik op een medaille bijt en een fatsoenlijke tijd in de Instagram caption typ. En ik wil ook graag lange afstanden gaan lopen. Want als je jezelf niet kan uitdagen is er niks te halen, vind ik.

In mijn agenda zag ik twee mooie loopdingen staan, in mijn hoofd zwierf nog een derde, maar ik had werkelijk geen idee hoe ik daar naartoe kon bouwen. HELP! riep ik op Instagram.

En toen was daar Laetitia. Hardloper, ultramarathonloper, naast haar reguliere baan ook looptrainer. We kennen elkaar een beetje, online, uit de tijd dat onze beider kinderen nog een stuk jonger waren. Ze bleek mijn blog zo nu en dan te zijn blijven lezen en zag het ook: te veel, te vaak, op zo’n manier houdt de loopliefde geen stand. “Ik ga je helpen!” bood ze aan. Uit herkenning, for old times sake, ze heeft zo haar redenen, maar feit is: hoera, ik heb een coach! (Die ik niet mag betalen, dus ik ga naar haar linken waar ik maar kan, om toch iets terug te kunnen doen.)

Er is een plan

Laetitia analyseerde mijn Garmin data: de recente trainingen uit mijn hardloophorloge. Wat daar te zien was: mogelijkheden. Wat daar absoluut niet te zien was: variatie.

Ik kreeg huiswerk voor de komende weken en ben echt enorm blij dat mijn hardloopavonturen sturing krijgen, van iemand die weet waar ze het over heeft. Ze draagt me rustdagen op (yikes!) en allemaal andere dingen die ik in hardloopbladen en -blogs wel voorbij zag komen, maar die ik zelf nooit inpaste. Ineens zijn mijn loopjes echte trainingen, stel ik haar tig newbe vragen per whatsapp en word ik elke dag wat wijzer en elke kilometer wat sterker.

Ik ben daar zo content mee, dat ik er vast komende tijd vaker over zal schrijven, dus als je dat interessant vindt: stay tuned.