Of het nu van Bol is, van een uitgever of van een social media bekende met wie ik leesvoer ruil: ik vind het altijd een feest als er een boek op mijn deurmat ploft.
Lezen betekent tijd voor mezelf. Me even afzonderen van alle drukte om me heen. Even verdwijnen in de wereld van een ander.
Het maandelijkse pakketje van Desiree van BoekenPlus vind ik extra leuk, omdat ik nooit van tevoren weet wat erin zit. Daar houd ik van: in m’n studietijd ging ik iedere dinsdagavond met m’n vrienden naar de sneakpreview in het filmhuis. Je wist niet welke film je te zien zou krijgen en zo ontdekten we pareltjes die we zelf misschien niet gekozen zouden hebben. Dat heb ik nu ook weer met de boeken. Al zou ik het, om het helemaal eerlijk te houden, de achterflap niet moeten lezen. Dat is een leuk idee voor komende maand!
Ik word er niet rijk van: ik krijg een boek, in ruil voor mijn eerlijke mening, maar ik vind het te leuk om zo verrast te worden om het te laten.
Zusje
Desiree stuurde me dit keer Zusje toe, van Rosamund Lupton.
Het boek gaat over Beatrice, die op een dag een telefoontje krijgt met de mededeling dat haar jongere zus Tess, die zwanger is, vermist wordt. Beatrice laat alles uit haar handen vallen en stapt in het eerste het beste vliegtuig naar Londen.
Ze logeert in het appartement van haar zoekgeraakte zus en ontdekt beetje bij beetje meer over diens leven. Tess wordt gevonden, maar ze blijkt niet meer in leven te zijn. Zelfmoord, constateert de politie. Tess zou kortgeleden het kindje verloren hebben en in een diepe postnatale depressie zijn geraakt.
Daar kan Beatrice zich niet bij neerleggen en ze gaat op onderzoek uit.
Als blijkt dat de familie van Beatrice en Tess belast is met taaislijmziekte en dat Tess meedeed aan een medicijnproef gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen.
Ik kan de was wel gaan doen! Of aardappels schillen. Of even een rondje blogs lezen. Ik weet hoe het zit! bedenk ik. Dat komt omdat ik in mijn tienerjaren de boeken van Robin Cook verslond. Als er in een verhaal iets medisch opduikt ben ik meteen argwanend en heb ik scenario’s van illegale orgaantransplantaties en operaties op een behangtafel in een vochtige kelder op mijn netvlies.
Maar vaak zit ik er ook naast. Om te weten of dit verhaal zich zou uitrollen tot een who dunnit óf tot een psychologische thriller zou ik het moeten uitlezen.
Dat koste me amper een dag – Lupton schrijft aangenaam leesbaar – en uiteindelijk werd ik toch nog verrast door een scenario dat ik zelf niet had kunnen verzinnen.
Wat vond ik?
Eigenlijk is crime niet mijn genre, maar qua lezen ben ik een omnivoor: ik eet wel gewoon alles. Literatuur, young adult, non-fictie, de achterkant van de shampoofles: als het letters heeft lees ik het.
Rosamund Lupton heeft me weten te verrassen met Zusje een spannend verhaal, met een onverwachte wending. Niet voor niets won ze een prijs voor beste debuut en verkocht ze de filmrechten. Drie sterren op Goodreads én het voornemen om meer te lezen van deze auteur.
Meer inspiratie opdoen? Op de leescommunity Goodreads (ik heet daar ook Webkim) kan je bijhouden wat je al las. Op basis daarvan krijg je tips voor nieuw leesvoer en je kan vrienden worden met anderen en zien wat zij lezen en hoe ze het beoordelen. Aanrader!
En nu je er toch bent: heb jij nog nieuwe tips voor me? Wat lees jij nu? En las je al eens iets van Rosamund Lupton?
Deze staat al een tijdje op mijn lijstje, ik hou juist wel van thrillers. En jaaa Cook, ik las ze ook allemaal. Ben benieuwd naar je volgende exemplaar.
Maai onlangs geplaatst…Dilemma; Kind alleen thuis laten of niet
Wat leuk dat je de Cooks ook allemaal gelezen hebt! En ja, ik ben ook heel benieuwd wat ik hierna mag gaan lezen.