“Een halve slag draaien alstublieft, mevrouw.”
Ik stond in mijn onderbroek voor een enorm raam, waar ik achter de discreet half gesloten Luxaflex minstens vier mensen zag staan. Zij konden mij zien, ik hen niet. Eén van hen riep me instructies toe door een intercom. Ik voelde me heel ongelukkig.
“Een beetje rechter op staan graag.” Ik vervloekte in stilte de dame die dat zei.
De hele reden dat ik daar zo goed als naakt op de afdeling Radiologie stond is dat ik niet meer kán staan. Of zitten. Of liggen. Vanwege een ellende, almaar aanhoudende rugpijn. Ik ben een bejaarde in een zesendertigjarig lichaam.
Maar dan wel een bejaarde met een blond-met-roze Claire Underwood kapsel. Er waren drie uur en twee Ibuprofens nodig voor kick-ass nieuw haar.
Een gezellig klinkende diagnose
Er gingen maanden van pijn aan vooraf voor ik me over mijn fysiovrees heen zette, om eens naar mijn rug te laten kijken. Mc Fysio wist elke keer mijn rug wel wat losser te maken, maar de pijn bleef.
Daarom stuurde mijn huisarts me afgelopen week door om de boel eens te laten doorlichten. De hypochonder en de House-kijker in me waren onmiddellijk bang voor allerlei enge dingen. Sinds ik mijn vader aan kanker verloor, ben ik bij ieder onverklaarbaar pijntje bang dat ik het ook heb.
Er was inderdaad iets te zien op de röntgenfoto’s. Geen tumor gelukkig. Wel iets met de gezellige naam discopathie. En dat is eigenlijk helemaal niet zo gezellig. De tussenwervelschijven in mijn onderrug zijn versleten. Dat verklaart ook de pijnklachten.
Ik kreeg pijnstillers voorgeschreven en daar zal ik het voorlopig mee moeten doen. Ik werk nog aan een geloofwaardig verhaal over de buitengewoon heilzame werking van cacao, om aan Frank te vertellen. Want vandaag vind ik alles even ruk, maar zoals een wijs iemand ooit zei:
Het maakt niet uit wat het probleem is; chocolade helpt bij alles.
Heb jij rugklachten? De comments staan wagenwijd open; ik wil alles weten!
Gelukkig geen ervaring hiermee en dus geen tips, maar wel veel sterkte gewenst! Als jonge-moeder-van-drie moet dit heel zwaar zijn…ben maar lief voor jezelf!
Hoi 🙂
Hier ook zo’n kruk.
SI-gewrichten versleten. Valt inderdaad niks aan te doen. Pijnstillertje poppen op de ellendige dagen en de rest van de tijd op je eigen tempo doorgaan.
Inderdaad niet stil gaan liggen, immobiliseren en nog meer van die jaren 80/90 adviezen..
Blijven bewegen.
Dikke knuffel.
Dat van die chocolade. KLOPT
of massages. door ’t lief.
Ester onlangs geplaatst…Tablet, smartphone, televisie = kinderspel ?
Hoi,
zeker niet alleen pijnstillers nemen en alleen rusten. Wel: luisteren naar je lichaam en bewegingen doen die het leuk vindt. En misschien is opruimen en poetsen dat nu niet en heb je nu het ideale ‘excuus’ om hulp daarvoor in te schakelen (de kinderen zelf leren opruimen??? poetshulp??). Je lichaam is niet gemaakt om stil te zitten, wel om (nu rustig) te bewegen en dat is bij zo’n pijnlijke fase afwisselen met platliggen om je lichaam ook de rust te geven om te recupereren. Soms doet de linkerfoto (http://www.mckenzieinstitute.org/patients/what-does-it-involve/#step-3 uiteraard zonder dat de kinderen of je man op je rug liggen te duwen 😉 ) ook deugd. Zelf zoeken wat je lekker vindt. En je erin laten begeleiden door fysio (die kan spierspanning minderen door massage, houdingsadvies, en geleidelijk je begeleiden in heropstarten van bepaalde zaken zoals hardlopen). ik ben zelf fysiotherapeute, of kinesitherapeute zoals we ons in België noemen, dus ik kan het weten. Veeeeel succes! (en geduld ook, want als je pijn hebt, verdwijnt dat vaak als eerste)
Wat vervelend voor je zeg! En is daar niets aan te doen? Die versleten wervels vervangen of zo?
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Nieuwe pan van de Hema
Au.
Hallo,
Als bijna 40 jarige is het hier ook van dat.Ik heb de eer een rug te hebben van iemand van 75 .
Kapotte tussenwervelschijf en 3 hernia’s .
Geweldig gezellig.
Voor het moment volg ik de rugschool en dit lukt aardig alhoewel het wel ferm lastig is 2x 2u per week intens fitness zeg maar .
Maar alles voor de pijloze dagen.
Hopelijk snel terug wat minder last
Bah wat kut… Hopelijk helpen de pijnstillers…
Ik lees dat we tips aan elkaar kunnen uitwisselen
Ja, mijn man heeft rugklachten maar die komen vanwege een verkeerde loophouding vanwege zijn kapotte knieën. Ik heb wel veel last gehad van mijn rug tijdens de zwangerschappen en nu nog soms als ik iets langer sta, maar voor de rest valt het wel mee. Mijn zoon heeft een verborgen open rug en een gekluisterd ruggenmerg dus die heeft wel vaak pijn en dat geeft hij ook aan. En dan hebben er nog de nodige hernia`s in de familie gezeten. Wat je aan jouw klachten kunt doen? Weinig ben ik bang. Versleten is versleten. Wat ik wel eens heb gehoord ( maar dat is gehoord, zou je dus even moeten overleggen met je fysio ) is dat als je de spieren in je rug traint dat je dan minder last zou moeten hebben. Succes en sterkte!
Laura onlangs geplaatst…Als je wil werken maar geen kans krijgt…
Dat moest gespecialiseerde kinesiste zijn. Anders is het wel erg gespecialiseerd. 😀
lilith onlangs geplaatst…5 beelden, 5 dingen
Wel kut. Zijn pijnstillers het enige, of kunnen ze met tijd op andere manieren helpen?
Ik heb vandaag na een bezoek aan een gespecialiseerde specialiste weer wat hoop gekregen dat het met veel werk en therapie misschien wel weer goed komt. Ik hoop voor jou hetzelfde, want ik weet wat het is en ik vind dat het vreselijk op mijn humeur werkt, die dagelijkse pijn. En dat dat jammer is, nu ik met veel werk mijn hoofd weer veel beter heb gekregen dan enkele jaren geleden. Veel beterschap, desondanks. En je haar zit leuk! 🙂
lilith onlangs geplaatst…5 beelden, 5 dingen