Ik ben groot geworden met tijdschrift abonnementen. Nu besef ik pas dat het een luxe is, maar als kind wist ik niet beter of er viel elke zaterdag leesvoer voor me op de deurmat.
Eerst de Bobo, die op zaterdagochtend vroeg werd bezorgd en waarmee ik dan met koude voetjes bij m’n moeder in bed kroop om voorgelezen te worden.
Later kreeg ik een abonnement op de Donald Duck en we vochten er thuis nog net niet om wie -em als eerste mocht lezen. Mijn vader en ik, want broers of zussen heb ik niet.
De Donald Duck zou ik na een aantal jaar inruilen voor de Tina en de Yes. Die beiden jammerlijk faalden me te leren hoe ik een meisje-meisje moest zijn en hoe je moet make-uppen zonder er nadien uit te zien als een zichzelf schminkende clown met een gezichtsbeperking.
Maar ik heb me jaren kostelijk vermaakt met de vervolgverhalen en de ingezonden brieven met genante situaties.
Volgens mij heb ik ook de Ezelsoor nog gelezen, of leende ik die nou in de bieb? Hoe dan ook: dat was een fantastisch blad!
Donald Duck voor Thomas
De geschiedenis herhaalt zich: Thomas verslindt tegenwoordig Donald Duckjes. Net als zijn vader en ik vroeger.
Thomas kreeg een enorme stapel Donald Duck Juniors van Grote Neef. Binnen een paar weken had hij ze allemaal uit en probeerden we eens een gewone Donald Duck. Ook dat ging prima, dus nu kopen we bijna wekelijks een los nummer voor hem in de supermarkt.
En als hij de avonturen van die vrolijke stuntelige donsbal uitheeft mag ik ze zelf lezen. Brings back memories, al is het wel wat moderner nu er ook Instagrap is en Kwik, Kwek en Kwak een iPad hebben.
Bobo voor Morris
Morris, die zaterdag vijf wordt, heeft een halfjaar abonnement op het maandblad Bobo, waarin een leuke mix tussen voorlezen, beginnend zelf lezen, kleuren, leren en puzzelen staat. Hij vindt het vooral gezellig om er lekker samen mee te gaan zitten. Aan de eettafel, met een viltstift. Samen aan de slag met de puzzeltjes en tussendoor een verhaaltje lezen. Het draait voor hem meer om het moment en de heerlijke onverdeelde aandacht dan om het tijdschrift zelf denk ik.
Entoenentoen voor Dex
Dex lees ik af en toe voor uit Entoenentoen. Daar kreeg Thomas als peuter een proefabonnement op van zijn oma en we hebben de prachtige bladen al die tijd bewaard. Het is een blad voor kinderen van 2 tot 7, dat tweemaandelijks verscheen en boordevol voorleesverhalen, zelfleesverhalen en gedichtjes staat. En de illustraties zijn zo mooi dat ik de Entoenentoens wel móest bewaren. Als we ze niet meer lezen kan ik er nog creatief mee aan de slag!
Entoenentoen heeft trouwens ook een kanaal met voorleesverhaaltjes op YouTube. Daar kan je je kind met een gerust hart naar laten kijken!
Heeft jouw kind een tijdschrift abonnement? En jijzelf? En las je als kind ook tijdschriften? Ook tips voor leuke peuter- en kleutertijdschriften zijn heel welkom in de comments.
Jaaaa Donald Duck lang lid van geweest, tina en yes ook en nu nog tijdschriften verslaafd. En hier ook gefaald in fatsoenlijke make up kennis.
Maai onlangs geplaatst…New born shoot
Mijn dochter had als peuter de pippo. Dat is een maandblad. erg leuk met verhaaltjes, gedichtjes en knutselt. Ze was er dol op.
Op het werk hebben wij een abonnement op National Geographic Junior en Zo Zit Dat. Niet dat ik ze zelf helemaal lees, maar ze zien er echt de moeite uit voor (niet te jonge) kinderen.
gerhildemaakt onlangs geplaatst…Dinsdag Pinsdag #2
Jaaaa, dat was één vd voordelen van oudste zijn: ik kreeg op school de tijdschriften waar we abbo op hadden: Bobo, Okki, Jippo, Taptoe. Later (niet via school) Donald Duck.
De jongens hier hebben abbo op National Geographic Junior. Aanrader!
Oh jaaaaaa…de Tina!!! jeugdsentiment…
Hier gaf Sinterklaas (lees: opa en oma) een tijdschriftabonement aan de oudste twee. Kleuter leest nu ‘Pompoen’. Oudste (7) leest ‘Okki’.
Elke keer is het een feestje als ze op de deurmat liggen…
Hier leest mijn dochter weleens een stripverhaal van Frozen. Abbonementen hebben wij niet op tijdschriften maar soms kiest ze iets uit in de winkel.
Miranda onlangs geplaatst…Weekly diary 12