Als je meer dan één kind hebt ga je er vroeg of laat mee te maken krijgen. En vaak ook. Daarom kan je er maar beter op voorbereid zijn.
Op De Wet van Echo.
Ik zal deze rare onverklaarbare wet, die in negen van de tien gevallen op gaat, even illustreren met een praktijkvoorbeeld. In dit geval een voorbeeld met drie kinderen. Maar het gaat ook op met twee, vier of eenendertig kinderen.
Een voorbeeld
Mijn jongens zijn alledrie aan het spelen. Oudste zit aan tafel te tekenen, jongste is buiten aan het schommelen en middelste speelt op zijn kamer.
Oudste vraagt: “Mama, mag ik wat drinken?”
“Tuurlijk schatje,” zeg ik. Ik maak een bekertje limonade, geef het hem en ga weer zitten met mijn boek. Ik vermoed nog niets, maar het is alsof oudste in een onzichtbare waterput heeft geroepen.
“Mag ik wat drinken?”
“… ik wat drinken?”
“…wat drinken?”
Beeld: Flickr – JeanPierre
Want nog geen minuut later komt jongste naar binnen, ziet metéén het Ikea bekertje op tafel en kondigt aan “Ik wil óók drinken!” Ik leg mijn boek weer weg, maak ook voor hem wat ranja en ga weer zitten. Net voor mijn billen de bank weer raken komt middelste naar beneden. “Oh! Mag ik ook drinken mam?”
Typisch gevalletje Wet van Echo.
Het gaat met van alles op. Als één van de kinderen iets wil drinken. Als er iemand een appel wil. Als ik voor één van de jongens zijn fiets uit de schuur heb gevist.
Zelfs als ze elk in een andere ruimte zijn, zoals in het voorbeeld dat ik eerder gaf, willen ze binnen een paar minuten tijd allemaal hetzelfde. Alsof ze een vreemdsoortig telepathisch contact hebben, waar ik niet van weet. Maar zo is het niet, want het gaat ook op met speelvriendjes en neefjes en nichtjes. De Wet van Echo; er is geen ontkomen aan.
De oplossing
Of je er iets aan kan doen? Jazeker! Er is een weg omheen. Als je één van je kinderen iets aan gaat bieden verhoog je je stemvolume en roep je:
“WIE WIL ER NOG MEER WAT DRINKEN / EEN MANDARIJNTJE / FIETSEN / TEKENEN?”
Zo voorkom je dat je meerdere keren hetzelfde staat doen binnen een paar minuten tijd. En krijg je misschien dat boek ook nog eens uit.
Is dit herkenbaar voor je? Wist je trouwens dat je mijn blogposts een ‘like’ kan geven door op het hartje onder de post te klikken? En delen mag natuurlijk ook.
Haha, heel herkenbaar.
Maar in eerste instantie dacht ik dat je het moment bedoelde dat je plots klinkt als je vader of moeder. Of een van je eigen bloedjes zijn zus, broer, neefje, nichtje, grootouders, … een compliment geeft op de manier dat jij dat doet.
Yup. Ook al lusten ze het niet. Ook al heeft onze jongste ongeveer geen haar (staart). Onze jongste werd zelfs wakker van een droom (nachtmerrie!) waar hij schreeuwde om een HELE stroopwafel, die zijn zus wel altijd krijgt. Maar hij niet. Want hij houdt niet van koek.
Ruth onlangs geplaatst…Zwangerschapsfotografie – De lolbuik
Haha inderdaad heel herkenbaar!! Soms wel een beetje
vermoeiend :p
Of je laat het ze zelf pakken! Ik herken het effect, en vind dat je er een leuke term voor hebt bedacht ; )
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Wat zegt jouw auto over jou?
Haha! Ik dacht bij ‘wet van echo’ aan het feit dat mijn tweejarige iets steeds maar blijft herhalen totdat het door iemand bevestigd wordt. ‘wij gingen naar de efteling’ ‘wij gingen naar de efteling’ ‘wij gingen naar de efteling’ ‘wij gingen naar de efteling’ en dat net zo lang tot er iemand heeft gezegd: ‘ja klopt lieverd wij gingen naar de efteling’.
Vul voor ‘wij gingen naar de efteling’ elke willekeurige constatering in die een tweejarige kan doen.
Maar deze wet van echo die jij beschrijft herken ik ook!
Oh, maar die herken ik ook PRECIES Rikste. :-))