Afgelopen herfst vertelde ik jullie hoeveel moeite ik ieder jaar met de donkere dagen heb. Ik ben gevoelig voor depressies, mijn leven verloopt in golven van mooie perioden en somberheid, waarbij gelukkig door de jaren heen de dalen minder diep zijn geworden en de pieken even hoog blijven. Maar de maanden tussen oktober en maart blijven altijd pittig voor me: het gebrek aan licht wakkert een boel neerslachtigheid aan.
Maar gelukkig! Het zit er weer op! En eigenlijk is het me dit jaar verschrikkelijk meegevallen. Ik heb geprobeerd me heel actief door het najaar heen te slaan, met beweging, vitamientjes, daglichttherapie, gezond eten, leuke dingen doen, kortom: goed voor mezelf zijn. En in de winter is er altijd veel afleiding: Sint, Kerst en dan in februari en maart de Verjaardagsvierdaagse.
Dat, in combinatie met een winter van niks, heeft ervoor gezorgd dat er in vergelijking met andere jaren maar weinig huilen-onder-de-dekens-dagen waren.
Jahaaa! Lente!
Aan alles merk ik dat het steeds meer voorjaar wordt. M’n gemoed slaat niet van de ene dag op de andere compleet om naar m’n zomerstand – dat is weer even een proces – maar ik heb steeds meer dagen waarop ik weer echt een blij ei ben.
Ik hou van deze tijd van het jaar! En dat zit -em in kleine dingen, die voor mij een wereld van verschil maken.
♥ ’s Morgens wakker worden, terwijl het niet aardedonker is.
♥ Niet bijna elke morgen het geroffel van de regen op de dakkapel.
♥ Meer licht in huis.
♥ Fluitende vogeltjes.
♥ Kleur buiten.
♥ De lucht die anders voelt en ruikt.
Het voorjaar voelt voor mij alsof ik eindelijk weer diep kan ademen. Iemand lijkt wel aan een touwtje in mijn kruin te trekken: mijn hoofd komt weer omhoog en ik voel zoveel belofte in de lucht hangen.
Belofte van alle mooie lente- en zomerdagen die er nog in het verschiet liggen. Van lekker buiten zijn, van zon op mijn hoofd, van fijne uitstapjes, van vakantie.
Ik zet het hele huis vol met tulpen, ik zing, ik heb kilo’s energie en ik haal alle tijd in die ik met winterslaapwandelen verspild heb. Het potje met somber kan weer terug op zolder, bij de regenlaarzen, de herfstblaadjesslinger en de Kerstversiering.
Ik geloof er weer in. In 2016 en in dat het tof wordt! Ik heb alvast weer genoeg plannen en ideeën voor mijn eigen twee hoogseizoenen.
Hoe is het met jullie? Zijn jullie ook zo blij met de lente? Heb jij ook moeite met de herfst en de winter en hoe heb jij je er dit jaar doorheen geslagen?
Zoooo heekenbaar. Ik zei vanavond nog tegen mijn man. Vanavond ben ik eindelijk weer eens niet moe als de kids naar bed gaan om 20.00 uur. Lekker wat energie om nog een was weg te werken. De hele winter worstel ik mij (zeker vanaf dat het donker is) door de uren tot kinderbedtijd heen om daarna onder een dekentje op de bank te kruipen voor de televisie en dan vaak binnen een uur in slaap te vallen. En ’s ochtends sta ik vaak ook moe weer op. De lichtlamp helpt mij om een depressie te voorkomen maar energie heb ik helaas niet veel in de herfst/winter.
Welkom voorjaar….fijn die energie….de zon….de natuur…de leuke dingen…heerlijk!
Afgelopen zaterdag al enorm genoten van de zon…lekker in de tuin rommelen en zitten. Zalig!
En ik kijk uit naar vrijdag…de opening van het kwekkeltje…met de mooie weersvoorspelling lekker met de kids daar een middag vertoeven.
Lang leve de lentd. Geniet ervan Kim!
Hoera voor de lente en hoera voor jouw betere gevoel!
Ik hoop me ook snel beter te voelen, maar dat hangt ook samen met een moeilijke zwangerschap… Ik geniet echter ook van de vogels, de knoppen aan de bomen en het licht, licht!
geertruurzaam onlangs geplaatst…Fair Wear Friday # M. op haar paasbest
Fijn om te lezen!
Nog veel fijner om te voelen, geloof me. 🙂
Leuke bril!!!
En: herkenbaar! Deze maanden voelt het niet als leven, maar als overleven. Ik doe echt mn best hoor, met kneuterige gezelligheid, knusse baksels, knutselarij enzo…Misschien dat het zelfs zo is dat mensen aan de buitenkant denken dat ik zelfs heel erg geniet van deze tijd. Maar nee…het voelt als ‘hard werken’ om de dag fijn door te komen.
En nu…kan ik weer langzaam ademen.
Ik heb er geloof ik nog niet zo mn draai in gevonden als jij. Misschien volgend jaar toch meer naar buiten of toch zo’n lamp.
Geniet van het licht in elk geval!
Dat creeëren van knusheid om maar boven te blijven herken ik zo enorm! Maar phew, we zijn er weer door: het is bijna april!
Zalig dat de lente om de hoek komt piepen. Heb er echt nood aan
Heerlijk hè?! 🙂 We hebben er weer lang genoeg op moeten wachten.