Dag mooie dag – #IBDZD

De zon zakt langzaam achter onze schutting.Ik zit te schrijven bij de open achterdeur. Ik heb net het zonnescherm opgerold.

Voor het eerst vandaag is het stil in ons huis. Stil in onze tuin. Geen opgetogen, blije, ruziënde, zingende of huilende kinderstemmetjes. Ik hoor alleen nog verkeer voorbij rijden op de drukke weg achter de sloot. En er kwettert hier en daar nog een late vogel.

Als ik tijd neem om de natuur in me op te nemen doet dat altijd wat met me. Ik word er nederig van. Humble, zeggen ze zo mooi in het Engels. Al mijn zintuigen gaan wagenwijd openstaan en mijn emoties doen gezellig mee.

Neem nou vanmorgen. Ik ging een stukje hardlopen. Ik ben enorm dankbaar dat dat weer gaat. Dat ik weer pijnloos beweeg. Alles klopte vanochtend. Er was een prachtige ochtendzon. Mijn voeten gingen als vanzelf. Het rook naar zomer en naar bloemen en naar gemaaid gras.

En toen dit nummer voorbij kwam begon het zachtjes, heel zachtjes te regenen.

Uit mijn ogen.

Een klein, fijn zomers buitje op mijn wangen. Er was niemand. Dus ik liet het rustig uitregenen.

(Herinner Frank er even aan dat hij dit mag draaien als ik eerder dood ga dan hij!)

Alles was even zo prachtig en ik voelde me zo rijk met iedereen en alles om me heen. M’n heerlijke gezin. Mijn familie. M’n moeder die opnieuw liefde vond.

Er ligt een prachtige zomer voor me. We hebben de luxe dat we met z’n allen naar Frankrijk kunnen. Ik zet grote stappen qua zelfacceptatie en wat betreft het heft in eigen handen nemen. Het gaat ons zakelijk goed. Het gaat m’n blog voor de wind. Ik leerde toffe nieuwe mensen kennen.

Ik kon bij elke stap die ik zette een nieuwe zegening bedenken. Mijn voeten deden van blij-blij blij-blij blij-blij blij-blij.

Het bracht een kalmte over me die ik de hele dag heb kunnen vasthouden.

Tijdens het haasten op mijn werk.
Tijdens de autopech, waarbij ik alleen op pad was met jongste en het gaspedaal bleef hangen.
Tijdens het koopavondtripje naar de Action, alleen met drie kinderen, waarbij middelste de winkelwagen waarin jongste zat liet kantelen.
Tijdens het badritueel alleen met drie.

Volledig zen was ik. En ben ik. Ik hoef vandaag mijn avond niet te gebruiken om tot rust te komen. Gewoon genieten is genoeg.

Alles was fijn vandaag. Alles was goed. Dankzij dat heerlijke begin.

Weet je wat ik doe? Morgen ren ik weer!

Morgen trek ik even mijn loopschoenen aan voor een rondje door mijn roots. Iets wat ik me al heel lang voorneem, maar wat er steeds maar niet van komt. Maar morgen ben ik er tóch. En nu kan het nog!

Dag mooie dag! Morgen nog zo één?

Hoe was jóuw dag?

Ik doe mee met #IBDZD, de Ik Blog De Zomer Door uitdaging van met-K.com. In de zomer is het vaak wat stiller op blogs. Omdat de inspiratie ontbreekt. Of omdat ook bloggers maar mensen zijn en we met mooi weer minder tijd maken om te bloggen.

Blogcoach Karin Ramaker bedacht deze challenge, om bloggers lekker aan het schrijven te houden in de zomer. Ze serveert elke week een opdracht op een mooi presenteerblaadje, aan nu al ruim 70 bloggers van allerlei pluimage.

De tweede opdracht luidde:

Fotografeer de zonsondergang vanuit je eigen huis en blog over het gevoel dat je erbij hebt, hoe je (werk)dag is geweest en hoe je nu uitrust.

0

Reacties

reacties