Zomaar een kiekje uit één van mijn oude fotoboeken. Het is 1984 en op kleuterschool het Hummelhonk ben ik eindelijk aan de beurt om bij Sint en Piet te komen. Zwarte Piet, toen nog.
En deze foto is gemaakt in 2012. Mijn middelste zoon zit bij oma tussen twee zwarte Pieten in.
Omdat ik zelf jonge kinderen heb, die nog volop in de Goedheiligman geloven volg ik de maatschappelijke discussie rondom het Sinterklaasfeest op de voet. Gaat het oude vertrouwde feest daadwerkelijk veranderen? En hoe dan? Is het een traditie die in zijn huidige vorm de tand des tijds niet kan of niet mag doorstaan?
Ik kan zomaar een boel dingen opnoemen die wel geschrapt mogen worden wegens hopeloos ouderwets: Henk Westbroek, de Koninklijke rijtour, de Keukenhof, Nordic walking, de zondagochtendprogrammering van Radio 2, de ANWB-winkel, identieke fietsen. Maar het bestaande Sinterklaasfeest? Eigenlijk vind ik het geschaaf daaraan net zo’n onzin als de hernoeming van de negerzoen. En misschien zie ik dat wel verkeerd, maar ik ben nogal een sucker voor tradities. En daarnaast kan ik ook nog eens tamelijk slecht tegen veranderingen. Whoops.
Vandaag las ik in alle kranten dat de Sinterklaasliedjes alvast herschreven zijn. De Pieten zijn niet zwart meer, de roe blijft thuis en Sinterklaas heeft niet langer een knecht. Eigenlijk gaat het me best wel aan het hart. Dat stukje feest uit mijn jeugd, waar nu zo aan gesleuteld wordt. Gelukkig hebben we de foto’s nog. Met Sinterklazen met ultiem slechte licht ontvlambare baarden. Maar dat zag ik niet eens, nog zo jong en vol ontzag voor de Sint.
Waar ik vooral benieuwd naar ben is met wat voor scenario het Sinterklaasjournaal dit jaar op de proppen komt. De school van mijn kinderen volgt altijd hun verhaallijn; de afleveringen worden dagelijks in de laagste klassen bekeken. Ik kan er dus geen eigen draai aan geven.
En wat doe ik als het Sinterklaasjournaal gekleurde of roetveeg-Pieten blijkt te hebben en de Bossche binnenstad gewoon nog zwarte? December kon dit jaar wel eens heel veel van mijn verhalend vermogen gaan vergen. Vooral omdat mijn oudste twee het hele gebeuren in de oude vorm al zo goed kennen. We gingen naar de intochten, ze kregen jaarlijks een Video van Sint en er kwamen zwarte Pieten bij oma thuis. Als er veel verandert heb ik best wat uit te leggen. Met name bij mijn toch al lichtjes wankelende zesjarige. Gelukkig doe ik al jaren mee aan de cursus Creatief Met de Waarheid voor Moeders.
Ik ben benieuwd naar jullie visie op de hele Sinterklaasdiscussie. Vind jij het jammer dat er dingen gaan veranderen? Of vind je het juist wel goed? En hoe denk jij dat het jullie Sinterklaasfeest van dit jaar zal beïnvloeden?
Ik ben voor het aanpassen van het Sinterklaasfeest. Tradities gaan met de tijd mee: niks mis mee vind ik. Doordat ik in het buitenland heb gewoond en het Sint feest ook van ‘buitenaf’ heb bekeken en heb moeten verklaren (aan verbaasde Amerikanen) ben ik gaan inzien dat het pijnlijk kan zijn voor een hele groep Nederlanders en niet meer van deze tijd is.
Ninja Moeder onlangs geplaatst…Backyard Bootcamp Workout!
Ik ben ook benieuwd, maar weet zeker dat Isis het allemaal wel prima zal vinden. Ik vind het zelf ook niet erg als we regenboogpieten zouden krijgen. Ik denk niet dat het feest erdoor hoeft te veranderen als we de rest zo laten. Heb er vorig jaar en column over gelezen van iemand die mij deed inzien waar de pijn van de tegenstanders van zwarte Piet vandaan komt. Neemt niet weg dat ik ook wel begrijp waar de gevoelens van de voorstanders vandaan komen. Maar het maakt mij niet zo veel uit, het zal hoe dan ook een heerlijk feest worden nu we voor het eerst twee kinderen hebben die het bewust meemaken (Finn is dan 3).
Ik vind al die veranderingen belachelijk! Ik ben dan ook wel heel benieuwd hoe het Sinterklaas-journaal hiermee om gaat.
Ik zit toevallig vanaf dit jaar hier in ons buurtschap in de Sinterklaas-commissie, dus ik kan hier wel enige invloed uitoefenen op de kleur van de Pieten…
Nancy onlangs geplaatst…Pinterest-vondsten: traktaties