Mijn kapster bleek te sporten bij één van de sportscholen waar ik als instructeur heb gewerkt. Ergens in een vorig leven, zo voelt dat. Er was nog geen gezin, ik had de vrijheid om zo’n 15 uur per week te sporten en daarnaast allerlei verschillende lessen te geven. Fitnessbegeleiding, Spinning, X-Co, buikspiersessies. Topfit was ik en ik was nooit slanker en gespierder dan toen.
We zijn ondertussen ruim vijf jaar en drie kinderen verder en ik bén de vrouw die ik gezworen had nooit te zullen worden. Ik ben veel te zwaar, ik eet onregelmatig en ongezond en ik beweeg stukken minder. Mijn leven draait 100% om mijn gezin en amper nog om mij.
Inmiddels is mijn jongste spruit een jaar. De oudste zit op school. En de middelste is een eigenwijze gezellige driejarige. Ze doen het super, mijn jongens. Ik kan ze wat meer loslaten en claim wat meer tijd voor mezelf.
Met als hoogtepunt mijn hardloopsessies. Ik geniet ervan ’s morgens naar buiten te stappen en de hectiek van luiers, boterhammen en aankleden even aan F over te laten. Ik begin m’n dag met zoveel meer energie en ben de rest van de dag aanmerkelijk beter gehumeurd.
In plaats van enkel tijd voor mezelf is het hardlopen ook een hoger doel gaan dienen. Ik ben nog ruim 20 kilo te zwaar en ik ben helemaal klaar om daar korte metten mee te maken! Mijn overvloedige vrije tijd komt niet meer terug. Maar mijn lijf hopelijk wel!
Jaah leuk, je bent er weer!
Ja Webkim, jij was het destijds die op de sportschool vele uren maakte. Ik zie je nog iedere les zitten op de spinningfiets met een blik in de ogen: ik ga je inhalen!
De tand des tijds knaagt aan ons allen :-(. Maar die blik in de ogen en de drive heb je nog steeds, die raak je niet zo maar kwijt. Go-kim-go
Ja Harold, dat waren nog eens tijden. 🙂
Maar ik ben op mijn retour. In de positieve zin dan.
Yeah je bent weer terug in logland
Succes met het hardlopen !!
Herkenbaar…..
Jeuj, fijn dat je weer logt!
(en het vinkje staat nu dus goed)